Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Dziennikarki prasy dla kobiet w Polsce 1918-1939. Portret zbiorowy na podstawie publicystycznego samoopisu
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Warto docenić wysiłek włożony w opracowanie tematyki związanej z rolą, rozwojem osobistym i zawodowym oraz misją, jaką pełnią dziennikarki. Istotnym elementem tej pracy, wzbogacającym wiedzę o prasie kobiecej, są wnikliwe wprowadzenia, w których Autorka szczegółowo opisuje charakterystyczne cechy periodyków dla kobiet z dwudziestolecia międzywojennego. Wiarygodność wzbudzają fragmenty monografii dotyczące oceny profesjonalizmu pracy dziennikarek, które, jak ustaliła Autorka, integrowały swoje odbiorczynie, odpowiadając na ich potrzeby społeczne, związane z codziennością oraz wyzwaniami intelektualnymi i troskami. Dziennikarki, wydawczynie, redaktorki i współpracowniczki budowały zaufanie i trwałe relacje z czytelniczkami, co wpływało na ich poglądy, zachowania oraz wzorce. Szerzyły również świadomość polityczną i społeczną wśród czytelniczek, co przyczyniało się do zmian obyczajowych. Kobiety piszące do tych periodyków miały wyjątkowe zdolności, profesjonalne przygotowanie, wrażliwość oraz umiejętność dostrzegania i prezentowania zjawisk społecznych. Sylwetki dziennikarek zostały przedstawione z wyjątkową starannością, z uwzględnieniem ich kwalifikacji zawodowych oraz wpływów formacyjnych.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Warto docenić wysiłek włożony w opracowanie tematyki związanej z rolą, rozwojem osobistym i zawodowym oraz misją, jaką pełnią dziennikarki. Istotnym elementem tej pracy, wzbogacającym wiedzę o prasie kobiecej, są wnikliwe wprowadzenia, w których Autorka szczegółowo opisuje charakterystyczne cechy periodyków dla kobiet z dwudziestolecia międzywojennego. Wiarygodność wzbudzają fragmenty monografii dotyczące oceny profesjonalizmu pracy dziennikarek, które, jak ustaliła Autorka, integrowały swoje odbiorczynie, odpowiadając na ich potrzeby społeczne, związane z codziennością oraz wyzwaniami intelektualnymi i troskami. Dziennikarki, wydawczynie, redaktorki i współpracowniczki budowały zaufanie i trwałe relacje z czytelniczkami, co wpływało na ich poglądy, zachowania oraz wzorce. Szerzyły również świadomość polityczną i społeczną wśród czytelniczek, co przyczyniało się do zmian obyczajowych. Kobiety piszące do tych periodyków miały wyjątkowe zdolności, profesjonalne przygotowanie, wrażliwość oraz umiejętność dostrzegania i prezentowania zjawisk społecznych. Sylwetki dziennikarek zostały przedstawione z wyjątkową starannością, z uwzględnieniem ich kwalifikacji zawodowych oraz wpływów formacyjnych.
