Dwa razy życie

Aleksandar Hemon, amerykańsko-bośniacki pisarz, snuje w swojej książce autobiograficzną opowieść o dzieciństwie spędzonym w Jugosławii oraz o przymusowej emigracji. Zmuszony do opuszczenia rodzinnego kraju, przeżywa utratę przeszłości i staje przed wyzwaniem dostosowania się do nowego życia. "Wojna dotarła do nas i teraz czekaliśmy, kto przetrwa, kto będzie zabijał, a kto zginie" – te dramatyczne słowa odzwierciedlają realia tamtych dni.

W chwili, gdy jego rodzinne Sarajewo zostało oblężone przez wojska serbskie, Hemon przebywał w Chicago. Odcięty od swojego języka, ojczyzny, ulubionych miejsc i znajomych, starał się zachować swoją tożsamość w obcym kraju i odnaleźć się w nowej rzeczywistości.

Z nostalgią i humorem, pisarz znany z publikacji w "The New Yorker", opowiada o próbach zachowania niewinności w rozdartej Jugosławii. Pisze o rodzinnych spotkaniach przy barszczu, symbolizującym smak życia idealnego i niedoścignionego, oraz o niemożności odnalezienia tego samego smaku w amerykańskich zamiennikach. Hemon dzieli się również swoją rozwijającą się miłością do Chicago, miasta, w którym ludzie, niczym kurczaczki pod żarówką, tłoczą się przy przystankach Granville Ell, szukając ciepła pod ulicznymi latarniami.