Demon. Mówię, jak jest

Papież Paweł VI zauważył kiedyś, że jednym z największych triumfów szatana jest to, że wielu ludzi przestało wierzyć w jego istnienie. Współcześnie pojawia się pogląd, że szatan to jedynie symbol ostatecznego zła. W końcu, kto rozsądny bałby się samej metafory? Autor tej książki, świecki teolog katolicki, przygląda się działaniom złego ducha, opierając swoje wnioski na zweryfikowanych faktach. Od lat pisze dla miesięcznika „Egzorcysta”, prowadząc wywiady z polskimi egzorcystami i osobami, które doświadczyły opętania, a także osobiście doświadczył działania nieczystych sił.

Autor wykazuje, że diabeł to nie fikcja, ale duchowa istota, przewyższająca ludzi inteligencją i wpływająca w ukryty i bezwzględny sposób na życie jednostek i społeczeństw. Książka zawiera opisy takich zjawisk jak „SMS-y z piekła”, manifestacje szatana w życiu świętych i błogosławionych, oraz przypadki opętań. Czytelnik znajdzie też informacje o zjawiskach dotyczących szatana w Polsce, np. w częstochowskiej katedrze, czy relacje opętanej osoby o. Johna Bashobory.

Autor nie pomija również tematu szerzącego się na świecie kultu szatana, w tym pomników demona i czarnych mszy szkodzących Polsce, oraz odnosi się do historycznych kontekstów, jak w przypadku hitlerowskich nazistów czy mistycznego wizerunku Kremla. Pojawia się też pytanie o możliwe demoniczne objawienia w Garabandal. W kulturze popularnej zjawisko to widoczne jest w postaciach takich jak serialowy Lucyfer, który przedstawiany jest jako przystojny, nieszkodliwy bohater. Wszystkie te elementy prowadzą do wniosku, że piekło jest rzeczywistością, a szatan i jego zwolennicy mają wpływ na otaczającą nas rzeczywistość. Nawet jeśli nie wierzysz w jego istnienie, to tak jak niewiara w istnienie oceanu nie uleczy cię od potencjalnego utonięcia.