Dary anioła. Tom 6. Miasto niebiańskiego ognia

<p>Z wielką niecierpliwością i z odrobiną obawą zabrałam się za ostatnią odsłonę tej serii. Bardzo obawiałam się wyborów, jakich mogła dokonać Cassandra Clare, gdyż z każdą książką robiło się coraz mroczniej i nieco chaotycznie. W końcu „Miasto niebiańskiego ognia” to wszystko poskładało w całości i zapewniło niebywałą satysfakcję. Podczas tej lektury przeszłam przez multum emocji, pożerając każde słowo, każde zdanie i każdy rozdział, jakby był ostatnim. Prowadząc czytelnika przez zakręty piekła, autorka oferuje swoisty renesans swojej twórczości o nieograniczonych możliwościach.</p><p>Trzeba przyznać, że Clare zaczyna z hukiem i oferuje czytelnikowi zupełnie zagmatwany zwrot akcji. Do tego stopnia, że zastanowiłam się, czy nie nastąpił jakiś błąd w druku i to tak naprawdę zupełnie inna powieść. Bez ostrzeżenia Cassandra Clare pisze z zupełnie nowego punktu widzenia, punktu widzenia Emmy, młodej Nocnej Łowczyni jeszcze w trakcie szkolenia, która przybyła, aby odnaleźć swojego przyjaciela z dzieciństwa, Juliana. Właśnie wtedy, gdy myślała, że dobrze się bawi, otoczona najbliższymi, Sebastian, nasz antagonista, przystępuje do akcji. Każdy, kto odważy się stanąć mu na drodze, zostanie zamieniony w Mrocznego przez piekielny kielich.&nbsp;</p><p>Muszę przyznać, że „Miasto niebiańskiego ognia” przyniosła dokładnie to, czego oczekiwałam: miłość, odwaga, przygoda, pożądanie, pasja, przyjaźń. Jest też czymś więcej, niewiarygodnie więcej jest to książka, która krok po kroku pozwala Ci dogłębnie poznać każdego z bohaterów, o których czytaliśmy w „Darach Anioła”. Książka równocześnie pomaga też pożegnać się z tymi bohaterami, którzy pozostawili niezatarty ślad w sercach wszystkich czytelników.</p><p>Każda z postaci kończy tak jakby zatacza swoje własne koło w sposób wzorcowy, Alec, który z pewnością jest postacią, którą najbardziej uwielbiałam, wraz z Simonem, który po raz kolejny wyróżnia się swoimi odważnymi i nieortodoksyjnymi wyborami, Jace, który zawsze jako Jace sprawi, że będziemy drżeć, umierać ze śmiechu, ale także kochać udręczoną duszę, której udaje się dostrzec ukojenie dzięki swojej bratniej duszy, nasza ulubiona bohaterka Clary, mała dziewczynka, która wydoroślała, która nie jest już społeczniczką z pierwszej książki, ale odważną i nieustraszoną nocną łowczynią, gotową zrobić wszystko, by uratować ludzi, których kocha, ale nie zapominajmy o Izzie, silnej i nieustępliwej dziewczynie, dziewczynie, która pod maską niepokorności skrywa zdolność do kochania z większą pasją niż ludzie wokół niej. I wreszcie antagonista, który sprawił, że serce każdego czytelnika zadrżało: Sebastian, który jako prawdziwy czarny charakter boi się swojego okrucieństwa, swojej niezdolności do miłości i życia, którego nie przeżył. Wspaniali i niezapomniani bohaterowie drugoplanowi: od Magnusa po Jocelyn (którą w końcu mogłam zrozumieć i pokochać) Luke, Maia, Raphael, Jordan, Marise, Robert i bardzo liczna rodzina Blackthornów, która bez kłótni i obaw zdobyła moje serce Mark, Helen, Julian, moja ukochana Jules, Ty i Livvy, Dru i mała Tavvy, nie zapominając o bardzo dzielnej Emmie, wszystkie postacie, których nie mogę się doczekać, aby spotkać się ponownie w kolejnych książkach.</p><p>Wśród nich możemy dostrzec kilka bardzo ważnych wątków: „Miasto niebiańskiego ognia” to książka o przebaczeniu i odkupieniu, o bezwarunkowej miłości, ale przede wszystkim to książka, która bardziej niż jakakolwiek inna young adult wychwala prawdziwą przyjaźń, tę, która nigdy nie umiera i przetrwa czas i czarną magię.</p><p>Oczywiście fabuła jest wzorcowa. Styl autorki od pierwszej książki znacznie się zmienił. Oczywiście na lepszy! Ponad 700 stron książki wydają się niemal bezbłędne i niezbędne, aby do końca poprowadzić historię.&nbsp;</p><p>Mogę wam tylko polecić, jeśli jeszcze nie rozpoczęliście, wziąć się za tę serię i kupić /wypożyczyć „Miasto kości”. Jeśli będziecie choć w połowie tak zafascynowani fabułą, to nie będzie żałować. „Miasto Niebiańskiego Ognia” staje się na dobrą sprawę moją ulubioną książką Clare i jestem pewna, że będę ją czytać ponownie.</p>

<p>Po wszystkich koszmarnych i okropnych wydarzeniach z „Miasta zagubionych dusz”, powracamy do grupy bohaterów, których tak bardzo pokochaliśmy, w zupełnie nowym i wyjątkowym kontekście. Chaos jest wszechobecny i przebija z każdej strony. Clary, Jace, Alec, Simon, Isabelle i Magnus muszą stawić czoła wrogom bardziej mrówczym niż kiedykolwiek i przygotować się do walki z Sebastianem. Wydarzenia szargały moimi emocjami, przede wszystkim ze względu na uczucia i więzi, które ich łączą. Wszyscy są tak ludzcy, tak dobrze rozwinięci, tak złożeni, tak realistyczni i tak wiarygodni, że czuję się jakbym musiał pożegnać się z bliskimi przyjaciółmi, których znam od lat. Clare sprawiła, że dojrzeli, zmienili się, ewoluowali i wyrośli na zupełnie innych ludzi. To, że mogłem spędzić z nimi tyle czasu i być świadkiem każdej zmiany, straty i sukcesu razem z nimi, było wyjątkowym doświadczeniem. Ostatnia księga ich przygód pozwoliła mi jeszcze bardziej się do nich przywiązać i utożsamić z nimi. Cassandrze Clare naprawdę udało się stworzyć idealnych bohaterów, pełnych słabości i zalet. To niezapomniani i wyjątkowi bohaterowie. ♥</p><p>To wyścig z czasem i prawdziwy pożeracz czasu, który oferuje się czytelnikowi. Cassandra Clare po prostu nie waha się sprawić, byśmy cierpieli razem z jej bohaterami. Przez całą historię akcja będzie wszechobecna i będzie się rozwijać z każdym rozdziałem. Bramy piekła jak i bramy miłości będą dla nas otwarte. “Miastem niebiańskiego ognia” Clare przełamuje wszystkie postawione przez siebie bariery. Każda z postaci odsłoni się przed czytelnikiem w całej okazałości, co czyni ją znacznie bardziej ludzką i realną. Byłem tak porwany wieloma rewelacjami na temat każdej z nich, że prawie zapomniałem, że to tylko fikcyjna historia. Cassandra Clare ma tę wspaniałą umiejętność ożywiania swoich bohaterów. Nie identyfikując się z żadnym z nich, naprawdę czułem, że towarzyszę im i pomagam w ostatecznym poszukiwaniu tożsamości. Ukształtowani przez swoją przeszłość i swoje wybory, zwłaszcza Jace, będą musieli dokonać czystki tego, kim byli, aby wybaczyć sobie to, co wpłynęło na nich życie. W rezultacie każdy z nich dokonuje zadośćuczynienia, a walcząc z mrocznymi siłami każdy z nich przeżywa swoje własne zmagania. Byłem naprawdę porwany i poruszony doskonale przedstawioną mieszanką uczuć, w całkowitym kontraście z mrocznym uniwersum sagi. Czułe zakończenie „Darów Anioła” przyniosło łzy do moich oczu. To swoista lekcja życia, którą Cassandra Clare daje nam tym zakończeniem. Nie ma znaczenia skąd pochodzimy i kim jesteśmy, najważniejsze jest to, że uczymy się na błędach, aby iść do przodu i stawać się lepszymi.</p><p>„Rodzina to nie krew. To ludzie, którzy cię kochają. Ludzie, którzy cię wspierają”</p><p>Zakończenie „Miasta niebiańskiego ognia” jest po prostu wyśmienite i porywające. Epilog jest tak doskonały, że niemal remisuje z ostatnią częścią serii „Diabelskie maszyny” Jest to po prostu doskonałe i idealne zakończenie tej sagi. Naprawdę obawiałem się, że autorka pójdzie inną drogą, ale powinien był wiedzieć, że Cassandra Clare napisze zakończenie jak Cassandra Clare: wstrząsające, poruszające i naprawdę, naprawdę bezbłędne. Ostatnie kilka stron doprowadziło mnie w końcu do łez. Nienawidzę zakończeń i pożegnań, a „Miasto niebiańskiego ognia” ma ich pod dostatkiem. Tak czy inaczej, jest to wspaniałe podsumowanie. Dziękuję Cassandrze Clare za zakończenie tej niesamowitej sagi w taki sposób.</p>

"Miasto Niebiańskiego Ognia" autorstwa Cassandry Clare to finałowy tom serii "Dary Anioła", który przynosi epickie zakończenie pełne emocji i zwrotów akcji. Clary, Jace, Simon i reszta Nocnych Łowców stają w obliczu największego zagrożenia – Sebastiana Morgensterna, który chce zniszczyć cały świat Nefilim. Clare mistrzowsko łączy elementy fantasy, romansu i dramatu, tworząc fascynującą i wciągającą historię. Opisy bitew są pełne dynamiki, a relacje między postaciami dodają głębi. "Miasto Niebiańskiego Ognia" to pełna napięcia i wzruszeń powieść, która zadowoli zarówno starych fanów serii, jak i nowych czytelników. To godne zakończenie sagi, które pozostawia niezatarte wrażenie i zachęca do ponownego zanurzenia się w świecie Nocnych Łowców. Kończąc tą serie płakałam że się już kończy. Pokochacie ją tak samo jak ja. POLECAM!!!