Daleko po torach. Przez Rosję aż do Chin

Ewa Nowak, popularna autorka książek dla dzieci i młodzieży, przez długi czas marzyła o podróży szlakiem prowadzącym przez Rosję, Mongolię oraz Chiny. 30-dniowa podróż okazała się fascynującą przygodą. Reportaż pod tytułem „Daleko po torach: Rosja, Mongolia, Chiny” stanowi zapis każdego z etapów podróży polskiej pisarki po bezkresach azjatyckich stepów i syberyjskiej tajgi.

„Путешествие - это один из лучших способов инвестировать в себя” -  Podróżowanie to jeden z najlepszych sposobów inwestowania w siebie. (powiedzenie rosyjskie)

Pierwszy rozdział ksiązki „Daleko po torach: Rosja, Mongolia, Chiny” został poświęcony m.in. Moskwie, gdzie autorka zwiedza Kreml, Plac Czerwony oraz inne charakterystyczne zabytki dla stolicy Federacji Rosyjskiej. Następnie autorka przesiada się na pociąg transsyberyjski i rozpoczyna podróż w nieznane w głąb Rosji w kierunku znajdującego się na Syberii Irkucka. Podczas tego etapu podróży Ewa Nowak spotyka między innymi studentów z Tybetu i Chin, a ważnym elementem reportażu polskiej pisarki pozostają spostrzeżenia autorki w zakresie różnic kulturowych, obyczajów i zachowania napotkanych ludzi.

„Монгол хөгжөө биелэх гэж болохгүй, тиймээс дэлхийн хөгжөөнөөс өөр хариуцлага хайж байна” - „Nie szukamy sposobu, aby rozwijać się jako Mongoł, ale szukamy sposobu, aby znaleźć własną odpowiedź na rozwój świata”. (powodzenie mongolskie).

Po przyjeździe do Irkucka autorka zwiedza miasto oraz poznaje trudną historię Związku Radzieckiego przedstawianą przez lokalne władze m.in. za sprawą  ekspozycji w Muzeum Historii Miasta Irkuck. Muzeum poświęcone represjom stalinowskim w Związku Radzieckim to ważny element krajobrazu miasta wysuniętego daleko na wschód Rosji. Jak zauważa Ewa Nowak, muzeum bywa odwiedzane głównie w letnich miesiącach i z tego powodu pozostaje niedostępne przez większą część roku. W Irkucki znajdują się liczne eksponaty, dokumenty oraz zdjęcia ilustrujące ludzi zesłanych na Syberię, oraz trudy życia lokalnej społeczności w II połowie XX wieku.

„路遥知马力，日久见人心” - „Droga pozwala poznać siłę konia, a czas pozwala poznać serce człowieka”. (powiedzenie chińskie).  

Kolejna część podróży to przejazd przez stepy mongolskie, gdzie autorka reportażu „Daleko po torach: Rosja, Mongolia, Chiny” spędza czas z koczownikami wiernymi tradycjom mongolskim i poznaje styl życia lokalnych mieszkańców. Autorka opisuje osobliwe potrawy i charakterystyczną dla tego regionu świata muzykę. Polska pisarka zachwyca się miastem Ułan Bator, znanym m.in. z licznych klasztorów buddyjskich. Ostatni etap podróży to Chiny, gdzie autorka reportażu „Daleko po torach: Rosja, Mongolia, Chiny” odwiedza m.in. Szanghaj i stolicę Państwa Środka, Pekin. Ewa Nowak opisuje wrażenia związane z chińską kulturą, kuchnią i zabytkami, w tym Wielkim Murze Chińskim i Zakazanym Miastem w Pekinie. W Szanghaju Ewa Nowak zwiedza z kolei tętniące życiem dzielnice miasta i szczegółowo opisuje refleksje związane z rozwarstwieniem społecznym pomiędzy bogatymi a biednymi.