Czwarta epoka

Pod koniec lat 50. XX wieku, w szczytowym momencie zimnej wojny, Związek Radziecki opracował zaawansowaną sztuczną inteligencję o nazwie „Moskwa-2”, która zasłynęła dzięki nieomylności swoich prognoz. W tym samym czasie, w laboratorium w Tokio, profesor Katsumi pracował nad podobnym projektem. Podczas testów, jego wynalazek dostarczył kluczowych informacji z mózgu ofiary przypadkowego, jak się zdawało, morderstwa, co naprowadziło go na trop złożonego spisku związanego z kontrowersyjnymi badaniami nad ludzkimi płodami. Elementy klimatycznej katastrofy, rozwoju sztucznej inteligencji oraz genetycznych eksperymentów składają się na tę wizjonerską, japońską powieść science-fiction z 1959 roku. Jest to pierwsza tego rodzaju powieść z Japonii, która została przetłumaczona na języki zachodnie. Dzieło to łączy charakterystyczną dla twórczości Abe duszną i wizjonerską atmosferę z technokratycznym światem na krawędzi upadku, a w jego fabule można odnaleźć echa wpływowych powieści Stanisława Lema, będących bezkompromisową wizją przyszłości i odważnym wyrazem proroczej wnikliwości.