Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Continuity. Eleven sketches from the past of...
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Profesor Jerzy Mioduszewski, wybitny matematyk, urodził się 25 grudnia 1927 roku na Mazowszu. Jego edukacja rozpoczęła się w Łomży, gdzie ukończył liceum ogólnokształcące w 1947 roku, a następnie podjął studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Edukację tę zakończył w 1952 roku, przedstawiając pracę magisterską pod kierunkiem profesora Bronisława Knastera, ucznia Wacława Sierpińskiego. W 1959 roku uzyskał doktorat, którego promotorem ponownie był profesor Knaster. Habilitację otrzymał w 1964 roku, a dwa lata później rozpoczął pracę w Filii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Katowicach, przekształconej w Uniwersytet Śląski, z którym jest związany od jego założenia, pełniąc od 1976 roku funkcję profesora.
Profesor Mioduszewski zdobył światowe uznanie dzięki swoim osiągnięciom w topologii płaszczyzny i teorii kontinuów. Jest znany z konstrukcji kontinuów nierozkładalnych i odkrycia przestrzeni, która nosi jego imię. Po przeniesieniu do Katowic poszerzył swoje badania o teorię mnogości, publikując m.in. cenioną pracę w 1974 roku na temat kompozant w kompaktyfikacji echa-Stone'a. Ta praca zawiera hipotezę potwierdzoną później przez czołowego amerykańskiego matematyka.
Oprócz badań matematycznych, profesor interesuje się historią i filozofią matematyki, a dzięki swoim kontaktom międzynarodowym, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, stał się kluczową postacią w tej dziedzinie. Od 1966 roku prowadził seminarium naukowe w Instytucie Matematyki, które kontynuuje swoje działania jako Seminarium Zakładu Teorii Mnogości i Topologii. Jego seminarium gościło wielu wybitnych matematyków z Polski i zagranicy, przyczyniając się do rozwoju nauki na Uniwersytecie Śląskim i integracji z ośrodkami w Warszawie i Wrocławiu.
Profesor Mioduszewski poświęcił znaczną część swojej kariery kształceniu młodych matematyków, będąc promotorem dla dwunastu doktorów, z których część osiągnęła habilitację lub uzyskała tytuł profesorski. Jego wychowankowie pracują zarówno w Polsce, jak i zagranicą, w tym w Stanach Zjednoczonych. Dzięki zaangażowaniu profesora Mioduszewskiego, Uniwersytet Śląski zyskał reputację ośrodka doskonałości w topologii i teorii mnogości, dziedzinach tradycyjnie silnych w Polsce. Podkreślał zawsze znaczenie rzetelności badawczej i rozwiązywania istotnych problemów naukowych, stawiając na jakość ponad ilość publikacji, oraz przypominał swoim studentom, że praca naukowa to coś więcej niż zdobywanie punktów.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Profesor Jerzy Mioduszewski, wybitny matematyk, urodził się 25 grudnia 1927 roku na Mazowszu. Jego edukacja rozpoczęła się w Łomży, gdzie ukończył liceum ogólnokształcące w 1947 roku, a następnie podjął studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Edukację tę zakończył w 1952 roku, przedstawiając pracę magisterską pod kierunkiem profesora Bronisława Knastera, ucznia Wacława Sierpińskiego. W 1959 roku uzyskał doktorat, którego promotorem ponownie był profesor Knaster. Habilitację otrzymał w 1964 roku, a dwa lata później rozpoczął pracę w Filii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Katowicach, przekształconej w Uniwersytet Śląski, z którym jest związany od jego założenia, pełniąc od 1976 roku funkcję profesora.
Profesor Mioduszewski zdobył światowe uznanie dzięki swoim osiągnięciom w topologii płaszczyzny i teorii kontinuów. Jest znany z konstrukcji kontinuów nierozkładalnych i odkrycia przestrzeni, która nosi jego imię. Po przeniesieniu do Katowic poszerzył swoje badania o teorię mnogości, publikując m.in. cenioną pracę w 1974 roku na temat kompozant w kompaktyfikacji echa-Stone'a. Ta praca zawiera hipotezę potwierdzoną później przez czołowego amerykańskiego matematyka.
Oprócz badań matematycznych, profesor interesuje się historią i filozofią matematyki, a dzięki swoim kontaktom międzynarodowym, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, stał się kluczową postacią w tej dziedzinie. Od 1966 roku prowadził seminarium naukowe w Instytucie Matematyki, które kontynuuje swoje działania jako Seminarium Zakładu Teorii Mnogości i Topologii. Jego seminarium gościło wielu wybitnych matematyków z Polski i zagranicy, przyczyniając się do rozwoju nauki na Uniwersytecie Śląskim i integracji z ośrodkami w Warszawie i Wrocławiu.
Profesor Mioduszewski poświęcił znaczną część swojej kariery kształceniu młodych matematyków, będąc promotorem dla dwunastu doktorów, z których część osiągnęła habilitację lub uzyskała tytuł profesorski. Jego wychowankowie pracują zarówno w Polsce, jak i zagranicą, w tym w Stanach Zjednoczonych. Dzięki zaangażowaniu profesora Mioduszewskiego, Uniwersytet Śląski zyskał reputację ośrodka doskonałości w topologii i teorii mnogości, dziedzinach tradycyjnie silnych w Polsce. Podkreślał zawsze znaczenie rzetelności badawczej i rozwiązywania istotnych problemów naukowych, stawiając na jakość ponad ilość publikacji, oraz przypominał swoim studentom, że praca naukowa to coś więcej niż zdobywanie punktów.
