Białe łzy

Hari Kunzru w swojej powieści "Białe łzy" przypomina, że korzenie rock'n'rolla sięgają bluesa i amerykańskiego niewolnictwa.

Muzyka odgrywa bardzo ważną rolę w naszym życiu. Jest wszędzie i każdy lubi odprężyć się w jej obecności. Ta książka to historia o pasjonatach bluesowych płyt winylowych. Carter i Seth: dwóch absolwentów uczelni przenosi się do Nowego Jorku. Oboje są pasjonatami muzyki. Carter to hip-hopowiec opętany przez czarną muzykę, natomiast Seth to zamknięty w sobie chłopak po przejściach wyszukujący różnych dźwięków.

Pewnego dnia w studiu Cartera na Brooklynie przerabiają nagranie Setha. Chłopak nagrał kiedyś człowieka nucącego bluesową piosenkę na Washington Square Park. Carter chce by nagranie brzmiało jak stary winyl z lat 20, który przeleżał 50 lat na strychu i teraz ujrzał światło dzienne, jako zaginiony utwór legendarnego bluesowego muzyka Charliego Shawa. Od tego momentu wszystko się zmienia, tempo przyspiesza, bo okazuje się, że być może ktoś taki istniał. Od tego momentu trudno oddzielić jawę od halucynacji i przeszłość od przyszłości.

Hari Kunzru, uznawany za jednego z najwybitniejszych młodych brytyjskich powieściopisarzy pochodzenia angielsko-hinduskiego. Urodził się w Londynie w 1969 roku. W 1999 roku został wyróżniony tytułem "The Traveller Young Travel Writer of the Year". Autor między innymi, takich książek jak: "Impresjonista" (2002), "Transmisja" (2004). Jego powieści przetłumaczono na 20 języków.