Anioł Pitou

Upalny lipiec 1789 roku w Paryżu. Król oddaje się polowaniom, podczas gdy królowa dogląda swoich dam dworu. Tymczasem narastająca złość paryskiego ludu przeradza się w niepohamowaną chęć odwetu. Miasto zmaga się z głodem, chorobami i umieralnością spowodowaną skrajnym wyczerpaniem. Kiedy mieszkańcy nie mają już nic do stracenia, gdy tracą dzieci, ich gniew wybucha, łamiąc wszelkie zasady i prawo. Bastylia upada, a każda osoba z arystokratycznym pochodzeniem staje w obliczu śmiertelnego zagrożenia.

Pitoux, obserwując te wydarzenia, widzi tragedię ubóstwa oraz narastającą nienawiść, która prowadzi do brutalnych aktów przemocy. Czy można usprawiedliwić zło? Czy Pitoux jest w stanie bezczynnie patrzeć na egzekucje ludzi, których kiedyś znał, ale teraz stoi po stronie ludu?

Kolejna niezwykła powieść Aleksandra Dumasa, od której trudno się oderwać. Autor tak obrazowo oddaje atmosferę tamtych dni, że niemal czujemy obecność Rewolucji, która rozgrywa się na naszych oczach; przeżywamy przerażenie zbrodni oraz intensywność emocji z tamtego strasznego okresu.