Andrzej Łobodziński. Prace z lat 1956-1972

Katalog przedstawia twórczość Andrzeja Łobodzińskiego, jednego z wybitnych przedstawicieli łódzkiej neoawangardy, który od lat 50. tworzył zarówno w dziedzinie malarstwa, jak i eksperymentalnej sztuki dźwiękowej. Jego artystyczna działalność stanowi istotny wkład w rozwój polskiej sztuki powojennej, a odwołania do intuicji oraz przypadku znacząco wpłynęły na jego podejście twórcze. Łobodziński w swoich pracach badał właściwości materii malarskiej wobec struktury formalnej obrazu, co pozwoliło mu na opracowanie otwartego modelu kompozycji, który umożliwiał przepływ przestrzeni pomiędzy elementami obrazu oraz prowadził do tworzenia sekwencji dźwiękowych.

Jego twórczość z lat 1956-1972 oscyluje na granicy malarstwa i sztuki environment, wykorzystując przetwarzane elektronicznie dźwięki jako tworzywo. Artysta traktował malarstwo i kompozycje dźwiękowe jako wzajemnie uzupełniające się, co umożliwiało odkrywanie nowych kierunków w sztuce.

Łobodziński był członkiem łódzkiej grupy artystycznej "Piąte Koło", która skupiała poetów, pisarzy, malarzy i grafików od 1957 roku. Jego prace z przełomu lat 50. i 60. były prezentowane na różnorodnych wystawach, takich jak ta w Galerii Krzysztofory w Krakowie w 1961 roku oraz na Konfrontacjach organizowanych przez Galerię Krzywe Koło w Warszawie w 1963 i 1964 roku. Wspólnie z Krystynem Zielińskim, Łobodziński zrealizował seans dźwiękowy "Audycja" w Galerii Foksal w Warszawie w 1968 roku i w Muzeum Sztuki w Łodzi w 1972 roku.

Artysta urodził się w Łodzi w 1931 roku i ukończył studia na Wydziale Architektury Wnętrz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w 1954 roku, uzyskując dyplom w 1955 roku. W latach 1972-2001 prowadził Pracownię Podstaw Kompozycji w swojej macierzystej uczelni, dziś znanej jako Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, gdzie w 1993 roku uzyskał tytuł profesora. Poza malarstwem zajmuje się także grafiką, zwłaszcza linorytem.