599 i Pestka. Miłość cichociemnego i żołnierki Andersa

Dorota Pawlak w swojej książce przedstawia fascynujący portret cioci, żołnierki II Korpusu generała Andersa, oraz jej męża, porucznika Romana Franczaka, który został wyszkolony na Cichociemnego. Książka przenosi czytelników w sam środek II Wojny Światowej, jednego z najtrudniejszych okresów w historii Polski, ukazując życie codzienne polskich żołnierzy zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w Armii Andersa. Pawlak dokonała niezwykłego wyczynu, przeszukując archiwa w Anglii, Stanach Zjednoczonych i Polsce, aby zebrać unikatowe dokumenty, meldunki i rozkazy, które pomagają odtworzyć tamtą rzeczywistość.

W lutym 1941 roku, porucznik Franczak razem z grupą oficerów, w tym z ppor. Janem Piwnikiem "Ponurym", uczestniczył w pierwszym polskim kursie walki konspiracyjnej w Briggens pod Londynem. Miał to być drugi etap szkolenia dywersantów, przygotowujący ich do roli dowódców grup dywersyjnych po desancie w Polsce. Zamiast jednak wrócić do kraju, Franczak został zesłany na "Wyspę Węży" – osławiony obóz odosobnienia dla polskich oficerów na wyspie Bute w Szkocji.

Książka nie jest tylko rodzinną biografią, ale także głęboko poruszającą opowieścią o miłości w trudnych czasach wojny. Prezentuje losy ludzi, którzy musieli stawić czoła niemalże nieprzezwyciężonym przeszkodom i trudnościom. Ta odważna historia o życiu, wspomnieniach i przeżyciach, wydobyta z dwudziestu archiwów, porusza serca i odnosi się do doświadczeń wielu rodzin. Szczególnie poruszające są rękopisy wspomnień Wacławy J. Franczak z obozu pracy pod Archangielskiem. Dzięki zasobom londyńskiego Instytutu Sikorskiego, książka wiernie odtwarza atmosferę szkoleń "Cichociemnych" w Szkocji i codzienność polskich żołnierzy w Anglii.