Żydówka Noemi

Jerzy Stegner autor książki „Żydówka Noemi” urodził się w 1923 r. w Warszawie. Zmarł w 1993 r. w Gdyni. Pochodził z rodziny robotniczej, ojciec Józef Stegner był konduktorem zmarł w 1938 r. , matka Marta Stegner zajmowała się domem zmarła w 1977 r.. Przodkowie przybyli z Niemiec do Warszawy w końcu XVII wieku wraz z falą niemieckiego osadnictwa przemysłowego i ulegli polonizacji. Rodzina Stegnerów należała do Kościoła ewangelicko-augsburskiego (luterańskiego) .

W chwili wybuchu wojny w 1939 był uczniem Gimnazjum im Śniadeckich w Warszawie. Mieszkał wraz z mamą i braćmi do czasów powstania warszawskiego w Warszawie na robotniczej Woli przy ul. Młynarskiej niedaleko dzielnicy żydowskiej. Rodzina Stegnerów utrzymywała kontakty z Żydami np. Lipszycami, którzy prowadzili sklep w domu przy ul. Młynarskiej 18.

W czasie okupacji pracował w garbarni Temlera i jako pracownik tej firmy mając stałą przepustkę często bywał getcie, gdzie mieściła się filia garbarni. Podczas powstania warszawskiego na początku sierpnia po zajęciu Woli przez Niemców okupanci podpali budynek, w którym mieszkał, wielu jego mieszkańców zabito, a Jerzy Stegner wraz z bratem Waldemarem stali pod murem czekając na śmierć, ale dowodzący oddziałem Niemiec w ostatniej chwili zmienił decyzję. J. Stegner wraz z rodziną został wywieziony do obozu pracy w Glausche, obecnie Głubczyce na Dolnym Śląsku, gdzie kopiąc okopy doczekali wyzwolenia przez armię radziecką. Wrócił do Warszawy ożenił się z ewangeliczką Alicją Wajdknecht i w 1950 r. przeniósł się wraz z rodziną do Gdyni, gdzie pracował jako ekspert skór surowych. Wiele lat był dyrektorem Portowej Składnicy Surowców Skórzanych w Gdyni. Jerzy i Alicja doczekali się dwojga dzieci Hanny urodzonej w 1946 r. i syna Tadeusza ur. W 1952 r. oraz wnucząt Lucyny ur. w 1972 i Grażyny w 1976 r.

Przez całe swoje dorosłe życie interesował się historią, pisał książki, które nie doczekały się wydania. Powieść „Żydówka Noemi” pisał w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, wielokrotnie ją poprawiając. W latach osiemdziesiątych próbował ją opublikować, ale wydawnictwa ówczesne nie wykazywały zainteresowania tym tematem. O swojej książce w liście do jednego z wydawnictw w 1986 r. tak pisał: „ Powieść moja opowiada o Żydach, ich życiu w getcie warszawskim, jak również o życiu codziennym ludności nieżydowskiej. Na fundamencie zdarzeń i faktów historycznych rozgrywa się akcja. (…) Getto opisałem w oparciu o własne obserwacje, jakich dokonałem pracując za murami w latach 1940-1942. Powieść ma charakter „kryminału wojennego”. Książka Jerzego Stegnera w dużym stopniu oddaje atmosferę tamtym lat i osadzona jest mocno w okupacyjnych realiach. Oddana dokładnie jest topografia Warszawy, a szereg postaci przypomina członków rodziny.

Główny bohater Leszek ma wiele cech Jerzego Stegnera.