Zwodniczy punkt

"Zwodniczy punkt" to jedna z wcześniejszych powieści Dana Browna, nigdy wcześniej jednak jej nie czytałem i to był błąd! Jestem niecierpliwy z natury w oczekiwaniu na kolejną powieść, więc stwierdziłem, że wrócę do dwóch, które przegapiłem... I choć ta zdecydowanie przerosła moje wyobrażenia o nauce i wiedzy o kosmosie, to dostarczyła mi ogromnego napięcia, dreszczyku emocji i szoku. Przez większą część książki byłem wściekły i niespokojny, a wszystko to w pozytywny sposób, ze względu na konflikty i ciągłe zatrzymywanie i przełączanie wątków.<br> Córka senatora jest niezadowolona z ojca, który ubiega się o urząd prezydenta i próbuje nałożyć jej kaganiec. Pracuje w agencji, która popiera obecnego prezydenta. Nie chce zrezygnować i pracować dla ojca, aby pomóc mu w kampanii, która jest niebezpiecznie blisko zdobycia wystarczającej liczby głosów, aby wygrać nadchodzące wybory. A to tylko wątek poboczny! NASA odkrywa meteor z interesującymi danymi. W początkowej scenie ktoś zostaje zamordowany na arktycznym pustkowiu. Młoda kobieta sypia z politykiem, licząc na rozwój swojej kariery. Jak to wszystko się łączy? O rany... na wiele sposobów.<br> Krótkie rozdziały sprawiły, że nie mogłem odłożyć tej pozycji. Całą lekturę przeczytałem jednym tchem. Tak, po prostu przewracałem i przewracałem, i przewracałem strony. Przyznaję, że pominąłem kilka akapitów, kiedy zrobiło się zbyt naukowo. Nie zrozumiem tego i to są te obszary, które chciałbym, żeby Brown pominął... ale wtedy jego recenzenci narzekaliby, więc całkowicie to rozumiem.<br> Jego umiejętność opowiadania historii jest jedną z najlepszych i od razu mnie wciągnęła. Podobało mi się arktyczne otoczenie, powiązania z DC i pytania, które każą mi się nad tym zastanawiać. Bohaterowie byli dobrzy, nie zapadali w pamięć, ale on zawsze był raczej facetem od fabuły, a super złoczyńca był tym, którego się pamięta. Ta miała nieco inny styl i widać, że ostrzył sobie zęby na klasyczny thriller z suspensem, gdzie mamy do czynienia z międzynarodowym dramatem i ciągłym rozwojem podrzędnych wątków. Zdecydowanie warto przeczytać "Zwodniczy punkt", a jako następną zamierzam sięgnąć po "Cyfrową Twierdzę", żeby móc powiedzieć, że przeczytałem już wszystkie i mam śwój pogląd na twórczość autora:-)

Bardzo mi się spodobała ta powieść! Kilka lat temu przypadkiem lub zrządzeniem losu trafiłem na tę książkę. Wiedziałem już wtedy, kim jest Dan Brown, ale i tak chciałem przeczytać jego popularne teksty z postacią Roberta Langdona. Lektura tej książki wydała mi się interesująca, ponieważ zauważyłem, że historia dotyczy NASA – organizacji, której jestem ogromnym fanem. Bardzo podobał mi się sposób, w jaki Dan Brown przedstawił swój pomysł na znalezienie obcego życia, ponieważ można go łatwo przybliżyć tak, jak to się stanie w prawdziwym życiu.<br> Myślę, że dowodem na to, jak dobra jest ta książka, jest to, że jest to prawdziwie mroczna historia, pełna niebezpieczeństw i oszustw związanych z NASA. Historia jest przedstawiona w tak inteligentny i wiarygodny sposób, że mogłem przyjąć tę opowieść z otwartym umysłem, rozumiejąc zamierzone sedno książki. Bo przecież czym innym jest każda organizacja i jej inspirujące cele, a czym innym ludzie, którzy nią zarządzają. <br> Styl pisania Dana Browna jest fantastyczny i cieszyłem się całym doświadczeniem czytania tej książki, tym bardziej, że w niektórych powieściach masz bardzo dobry główny wątek, ale niektóre nudne wątki poboczne lub sceny, przez które czujesz się znudzony, gdy musisz przeczytać te rozdziały. W moim osobistym doświadczeniu z powieścią, cieszyłem się czytając całą książkę ze wszystkimi jej wątkami.<br> Jeśli lubisz thrillery technologiczne, powieści związane z NASA lub książki Dana Browna, z pewnością z przyjemnością sięgniesz po tę powieść.

"Zwodniczy punkt" to jedna z wcześniejszych powieści Dana Browna, nigdy wcześniej jednak jej nie czytałem i to był błąd! Jestem niecierpliwy z natury w oczekiwaniu na kolejną powieść, więc stwierdziłem, że wrócę do dwóch, które przegapiłem... I choć ta zdecydowanie przerosła moje wyobrażenia o nauce i wiedzy o kosmosie, to dostarczyła mi ogromnego napięcia, dreszczyku emocji i szoku. Przez większą część książki byłem wściekły i niespokojny, a wszystko to w pozytywny sposób, ze względu na konflikty i ciągłe zatrzymywanie i przełączanie wątków.<br> Córka senatora jest niezadowolona z ojca, który ubiega się o urząd prezydenta i próbuje nałożyć jej kaganiec. Pracuje w agencji, która popiera obecnego prezydenta. Nie chce zrezygnować i pracować dla ojca, aby pomóc mu w kampanii, która jest niebezpiecznie blisko zdobycia wystarczającej liczby głosów, aby wygrać nadchodzące wybory. A to tylko wątek poboczny! NASA odkrywa meteor z interesującymi danymi. W początkowej scenie ktoś zostaje zamordowany na arktycznym pustkowiu. Młoda kobieta sypia z politykiem, licząc na rozwój swojej kariery. Jak to wszystko się łączy? O rany... na wiele sposobów.<br> Krótkie rozdziały sprawiły, że nie mogłem odłożyć tej pozycji. Całą lekturę przeczytałem jednym tchem. Tak, po prostu przewracałem i przewracałem, i przewracałem strony. Przyznaję, że pominąłem kilka akapitów, kiedy zrobiło się zbyt naukowo. Nie zrozumiem tego i to są te obszary, które chciałbym, żeby Brown pominął... ale wtedy jego recenzenci narzekaliby, więc całkowicie to rozumiem.<br> Jego umiejętność opowiadania historii jest jedną z najlepszych i od razu mnie wciągnęła. Podobało mi się arktyczne otoczenie, powiązania z DC i pytania, które każą mi się nad tym zastanawiać. Bohaterowie byli dobrzy, nie zapadali w pamięć, ale on zawsze był raczej facetem od fabuły, a super złoczyńca był tym, którego się pamięta. Ta miała nieco inny styl i widać, że ostrzył sobie zęby na klasyczny thriller z suspensem, gdzie mamy do czynienia z międzynarodowym dramatem i ciągłym rozwojem podrzędnych wątków. Zdecydowanie warto przeczytać "Zwodniczy punkt", a jako następną zamierzam sięgnąć po "Cyfrową Twierdzę", żeby móc powiedzieć, że przeczytałem już wszystkie i mam śwój pogląd na twórczość autora:-)

Bardzo mi się spodobała ta powieść! Kilka lat temu przypadkiem lub zrządzeniem losu trafiłem na tę książkę. Wiedziałem już wtedy, kim jest Dan Brown, ale i tak chciałem przeczytać jego popularne teksty z postacią Roberta Langdona. Lektura tej książki wydała mi się interesująca, ponieważ zauważyłem, że historia dotyczy NASA – organizacji, której jestem ogromnym fanem. Bardzo podobał mi się sposób, w jaki Dan Brown przedstawił swój pomysł na znalezienie obcego życia, ponieważ można go łatwo przybliżyć tak, jak to się stanie w prawdziwym życiu.<br> Myślę, że dowodem na to, jak dobra jest ta książka, jest to, że jest to prawdziwie mroczna historia, pełna niebezpieczeństw i oszustw związanych z NASA. Historia jest przedstawiona w tak inteligentny i wiarygodny sposób, że mogłem przyjąć tę opowieść z otwartym umysłem, rozumiejąc zamierzone sedno książki. Bo przecież czym innym jest każda organizacja i jej inspirujące cele, a czym innym ludzie, którzy nią zarządzają. <br> Styl pisania Dana Browna jest fantastyczny i cieszyłem się całym doświadczeniem czytania tej książki, tym bardziej, że w niektórych powieściach masz bardzo dobry główny wątek, ale niektóre nudne wątki poboczne lub sceny, przez które czujesz się znudzony, gdy musisz przeczytać te rozdziały. W moim osobistym doświadczeniu z powieścią, cieszyłem się czytając całą książkę ze wszystkimi jej wątkami.<br> Jeśli lubisz thrillery technologiczne, powieści związane z NASA lub książki Dana Browna, z pewnością z przyjemnością sięgniesz po tę powieść.