Znamię

Księdza Arkadiusza Paśnika trudno zakwalifikować do typowych autorów literatury, gdyż rzadko zdarza się, aby duchowny odważył się na spisanie swojego życiorysu. Jego autobiografia to szczera, choć niełatwa opowieść, w której autor dzieli się trudnościami i cierpieniami, jakie go spotkały, dając przy tym innym nadzieję, że w życiu można osiągnąć wszystko, o ile ma się silne pragnienia. Życie ks. Arkadiusza jest świadectwem obecności Boga. Swoją twórczość zaczął od książki "Obietnica", która przedstawia losy zesłańcze jego rodziny, skupiając się na postaci babci Henryki. Natomiast "Znamię" to opowieść o powojennych doświadczeniach skomplikowanej rodzinnej miłości, widzianych z perspektywy wnuka.