Zabójstwo Ludwika I Wittelsbacha w Kelheim w 1231 roku

Praca przedstawiona czytelnikom stanowi istotne badanie politycznych, religijnych i kulturowych zagadnień, wypełniając tym samym lukę w analizach dotyczących relacji między Wschodem a Zachodem. Autor opisuje w niej tajemnicze morderstwo Ludwika I Wittelsbacha z Kelheim, które miało miejsce w 1231 roku. Książka oferuje również przegląd kluczowych wydarzeń z końca XII i początku XIII wieku, koncentrując się na politycznym napięciu między Stolicą Apostolską a Cesarstwem Rzymskim Narodu Niemieckiego, uosabianym przez papieża Innocentego IV i cesarza Fryderyka II.

Dzieło jest próbą wzbogacenia istniejącej literatury naukowej poprzez zgłębianie motywów stojących za zbrodnią Ludwika I Wittelsbacha. Centralnym punktem tej monografii jest wyjaśnienie przyczyn zamachu, a także jego powiązań z ówczesnymi wydarzeniami politycznymi, co jest szczególnie istotne ze względu na marginalne opracowanie tego tematu w polskiej historiografii. Mimo że łacińskie źródła z tamtego okresu oraz sam papież Innocenty IV obwiniali o ten czyn cesarza Fryderyka II, liczne wskazówki oraz badania, zwłaszcza te pochodzące od niemieckich historyków z drugiej połowy XIX i początku XX wieku, sugerują, że sprawcą mógł być syn cesarza, król Henryk VII Hohenstauf.

Monografia ta jest wynikiem pracy akademickiej prowadzonej w Zakładzie Historii Średniowiecznej Akademii Pomorskiej w Słupsku pod kierunkiem prof. dr. hab. Jerzego Hauzińskiego, któremu została dedykowana in memoriam.