Wychowanie muzyczne w Meksyku i w Polsce. Studium porównawcze i ocena możliwości adaptacji

Ta książka zajmuje się zagadnieniami pedagogiki porównawczej, która, w porównaniu do bardziej ugruntowanych dziedzin pedagogiki, takich jak dydaktyka czy historia wychowania, jest stosunkowo nową dziedziną. W swojej pracy autorka analizuje i porównuje systemy edukacji muzycznej w dwóch kulturowo i geograficznie odległych krajach: Meksyku i Polsce. Jest przekonana, że taka wiedza może być niezwykle przydatna dla młodych nauczycieli.

Nauczyciele wychowania muzycznego na uczelniach wyższych to zróżnicowana grupa — znajdują się w niej zarówno początkujący pedagodzy, jak i uznani na świecie specjaliści. Ci profesjonaliści nieustannie się rozwijają, poddawani są formalnym ocenom, a co roku do ich grona dołączają nowi pracownicy. Kariera w tym zawodzie wiąże się z dużą odpowiedzialnością i wymaga stałego doskonalenia. Aby skutecznie prowadzić zajęcia, oprócz specyficznych cech osobowości, nauczyciele są zobowiązani do ciągłego kształcenia oraz doskonalenia w dwóch głównych obszarach: swojej specjalizacji artystycznej i metodyce nauczania, a także w zakresie pedagogiki i metodologii naukowej.

Podejmując temat tego opracowania, autorka, jako nauczycielka akademicka, pragnie przedstawić zagadnienia związane z edukacją muzyczną w kraju o bogatej tradycji w tej dziedzinie. Takie porównawcze studium może wzbogacić zarówno teoretyczne, jak i praktyczne aspekty wiedzy muzyków-nauczycieli akademickich w obu krajach — w Meksyku i Polsce.