Wspomnień Ciąg Dalszy

Druga część wspomnień Moniki Żeromskiej, córki słynnego pisarza Stefana Żeromskiego, obejmuje lata 1939-1956, przynosząc barwny obraz czasów naznaczonych zarówno dramatem, jak i humorem. Żeromska z mistrzowską lekkością łączy momenty patosu z anegdotami z codziennego życia, przedstawiając nie tylko dramatyczne wydarzenia tamtych lat, ale także małe, codzienne radości. W swych wspomnieniach ożywia historie swojej matki i swojej własnej młodości, oferując wgląd w życie dwóch niezwykłych kobiet, blisko związanych z wybitnym pisarzem.

Kiedy myślę o Monice Żeromskiej w Konstancinie, przypomina mi się, jak spotykaliśmy się po raz pierwszy, gdy była już po osiemdziesiątce. Była niezwykle czarującą osobą, niegdyś uznawaną za piękność o legendarnym uroku, porównywaną z Osterwianką, córką Juliusza Osterwy. Wspomnienia, które Monika mi przekazała, zapisane zostały wyjątkowo przenikliwym, niemal reporterskim spojrzeniem, które czyniło z nich wartościowy dokument epoki.

Fragment powyższy pochodzi z rozmowy przeprowadzonej przez Annę Żebrowską z Tadeuszem Różewiczem, opublikowanej w "Dużym Formacie" "Gazety Wyborczej".