Węzeł gordyjski. Eseistyka lat pięćdziesiątych

Tom "Węzeł gordyjski" jest zbiorem esejów Ernsta Jüngera, pisanych w latach 1944-1960, które zgłębiają zagadnienia nihilizmu. Jünger, inspirując się filozofią Nietzschego, analizuje degenerację wartości w kontekście ówczesnych konfliktów. Centralną kwestią jest człowiek jako centrum walki między różnymi wartościami, a także napięcia między Wschodem a Zachodem oraz osobiste zmagania jednostki z otaczającym społeczeństwem, mitem czy historią.

Eseje te mogą być postrzegane jako przewodniki po nowoczesnym świecie, pełnym niebezpieczeństw maskowanych iluzją doskonałości. Jünger eksploruje temat prawdziwego pokoju między narodami, wskazuje na potrzebę określenia swojego miejsca w złożonych realiach współczesności, pełnych złudzeń bezpieczeństwa, oraz bada rolę jednostki w jej zderzeniu z kolektywizmem, często skrywającym się pod płaszczykiem demokracji i liberalizmu.

Autor rozpatruje także sposób interpretowania rzeczywistości przez pryzmat wielkich narracji historycznych i rozważa ich sens w czasach zdominowanych przez rozproszoną komunikację masową. Jünger zastanawia się nad związkiem państwa z jego tradycją i historią, przedstawiając się nie jako zagorzały nacjonalista, lecz jako głęboki myśliciel, czerpiący z obfitości doświadczeń XX wieku. Jego eseje wyróżniają się refleksyjnością i literackim kunsztem.

Autor: Ernst Jünger
Wydawca: Arcana