Watykan. Sztuka, architektura i ceremoniał

18 listopada 1593 roku to dzień, który na trwałe wpisał się w historię Watykanu jako moment, gdy kopuła bazyliki została zwieńczona krzyżem, czyniąc go symbolicznym początkiem epoki baroku w tym miejscu. Barok, nowy nurt w architekturze, sztuce, muzyce i ogrodnictwie, przyczynił się do stworzenia czegoś nowatorskiego i zaskakującego. Wówczas Pałac Apostolski, Bazylika św. Piotra oraz rozległy plac i otaczające ogrody zostały zintegrowane w jedyny w swoim rodzaju kompleks, który stał się centrum religijnych obrzędów.

Album, o którym mowa, precyzyjnie ukazuje urok i esencję baroku odnalezionego w Watykanie, podkreślając bogactwo pozostawionych tam przez ten styl pamiątek. Artyści z epoki baroku, nieskrępowani wpływami dawnych mistrzów, rozwijali swoją kreatywność w niespotykany wcześniej sposób. Publikacja ta jest podzielona na pięć rozdziałów, z których każdy został przygotowany przez renomowanych ekspertów. Rozdział pierwszy, "Ceremoniał. Potrzeba okazałości" autorstwa M. Boiteux, opowiada o ceremonialnej stronie epoki. Drugi rozdział, przygotowany przez G. Wiedmann, skupia się na architekturze Bazyliki św. Piotra, placu i kolumnadzie. W trzecim, N. Marconi omawia techniki i metody budowlane wykorzystywane w konstrukcji Bazyliki w XVII i XVIII wieku. Czwarty rozdział, pióra L. Simonato, jest poświęcony Pałacowi Apostolskiemu, natomiast ostatni rozdział autorstwa A. Capitelli przybliża temat watykańskich ogrodów.