Wybierz stan zużycia:

WIĘCEJ O SKALI

Niezwykła książka, która na zawsze pozostaje w pamięci!
Polak Staś Tarkowski i Angielka Nel Rawlison dorastają w Afryce, gdzie ich ojcowie pracują przy budowie Kanału Sueskiego. Dzieci zostają porwane przez Chamisa i uprowadzone na pustynię. Rozpoczyna się długa, żmudna wędrówka. Staś i Nel wielokrotnie doznają okrucieństwa.

Szczegóły

Opinie

Inne książki tego autora

Książki z tej samej kategorii

Dostawa i płatność

Szczegóły

Cena: 8.44 zł

Okładka: Twarda

Ilość stron: 272

Rok wydania: 2017

Rozmiar: 165 x 240 mm

ID: 9788377408179

Wydawnictwo: Arti, Wydawnictwo Arti

Inne książki: Henryk Sienkiewicz

Broszurowa , 72h wysyłka
Nowa Wyprzedaż Okazja

Taniej o 9.58 zł 80.01 zł

Miękka , W magazynie
Używana Wyprzedaż Okazja

Taniej o 11.99 zł 14.89 zł

Broszurowa , W magazynie
Używana Wyprzedaż Okazja

Taniej o 2.41 zł 4.29 zł

Etui karto... , 72h wysyłka
Nowa Wyprzedaż Okazja

Taniej o 4.63 zł 24.90 zł

Broszurowa , W magazynie
Nowa Używana Wyprzedaż
Twarda , W magazynie
Używana Wyprzedaż
Broszurowa , W magazynie
Używana Okazja

Taniej o 26.12 zł 37.99 zł

Broszurowa , 72h wysyłka
Nowa Wyprzedaż
Miękka , W magazynie
Używana
Broszurowa , W magazynie
Używana Okazja

Taniej o 12.97 zł 19.90 zł

Miękka , W magazynie
Używana Okazja

Taniej o 7.38 zł 10.70 zł

Broszurowa , W magazynie
Używana Wyprzedaż Okazja

Taniej o 8.52 zł 10.57 zł

Broszurowa , W magazynie
Używana Wyprzedaż Okazja

Taniej o 10.15 zł 18.50 zł

Opinie użytkowników
4.5
8 ocen i 8 recenzji
Reviews Reward Icon

Napisz opinię o książce i wygraj nagrodę!

W każdym miesiącu wybieramy najlepsze opinie i nagradzamy recenzentów.

Dowiedz się więcej

Wartość nagród w tym miesiącu

850 zł

Dodana przez Mateusz P. w dniu 21.07.2022
ikona zweryfikowanego zakupu Opinia użytkownika sklepu
"W pustyni i w puszczy" to w mojej ocenie książka wysoce niepoprawna politycznie. W tej recenzji skoncentruję się na jej jawnych uprzedzeniach wobec czarnych Afrykanów i muzułmanów, słowem: wyznawców obcych nam religii. Linia fabularna tej książki nie jest szczególnie skomplikowana. Staś (czternastoletni syn polskiego inżyniera pracującego dla Kompanii Kanału Sueskiego) i mała Nell (ośmioletnia córka angielskiego inżyniera również zatrudnionego przez Kompanię Kanału Sueskiego) zostają porwani przez muzułmanów, aby wymienić ich na muzułmańskich powstańców sudańskich (zwanych Madhistami) więzionych przez Brytyjczyków. Dwójka dzieci ucieka w Fashodzie i udaje się w kilometrową podróż lądem do bezpiecznej Mombasy. Podczas tej wędrówki Staś, który uważa się za "rycerza-erranta" (s. 143), będzie chronił małą Nell przed szeregiem niebezpieczeństw, stając się przy tym dojrzałym mężczyzna w obliczu niełatwych okoliczności.<br> Utwór Sienkiewicza należy do gatunku powieści młodzieżowych, sławiących chwałę brytyjskiego imperializmu i jego misję cywilizowania trzeciego świata. Martwi mnie to, że książka Sienkiewicza jest bardziej rasistowska, ksenofobiczna czy wręcz islamofobiczna niż jakiekolwiek inne dzieło z tego gatunku, które czytałem do tej pory, a musze wam powiedzieć drodzy czytelnicy, że uwielbiam powieści przygodowe, głownie takich autorów jak G.A. Henty i John Bucha. Wracając jednak do Sienkiewicza i jego wędrówki po pustyniach i puszczach: książka bez wątpienia należy do kanonu literatury pięknej w naszym kraju. Czy słusznie?<br> <br> Anglosascy antyimperialiści w czasach Sienkiewicza ubolewali nad utworami, w których obelgi kierowane były pod adresem muzułmanów, Afrykanów i Azjatów. Autorzy, którzy pisali powieści gloryfikujące Imperium Brytyjskie, zdawali sobie sprawę, że istnieje duża część społeczeństwa, która się z nimi nie zgadza, i starali się łagodzić ich ton, to poczucie misji widać u Sienkiewicza ale…. brak jest jakiegokolwiek umiaru. Poniższe cytaty pozostawiam czytelnikom do interpretacji: <br> <br> "Murzyni są jak dzieci; nie mają myśli o jutrze". (p. 273)<br> "Wykazali się typową dla Murzynów beztroską" (s. 276)<br> "Wasze mózgi powinny być białe". (p. 260)<br> <br> "Kiedy Staś opowiadał, jak Kain zabił Abla, Kali mimowolnie pogłaskał się po brzuchu i zapytał całkiem spokojnie: 'Czy on go potem zjadł?'" (p 219)<br> Niezależnie od tego, jak kiepską opinię miał Sienkiewicz o Afrykanach, nie byli oni w tej książce obsadzeni rolach czarnych charakterów. Byli nimi raczej muzułmańscy Arabowie: <br> <br> "Dopóki mahometanizm nie napełni ich dusz okrucieństwem i nienawiścią do niewiernych, Murzyni są raczej bojaźliwi i łagodni". (s. 243) <br> <br> Wydarzenia "W pustyni i w puszczy" rozgrywają się w latach 1884 i 1885 na brytyjskich terytoriach Khediwy w Egipcie i Afryce Wschodniej. W tym czasie powstańcy Mahdiego zdobywają miasto Chartum i masakrują broniących go żołnierzy brytyjskich, wśród których najważniejszy był generał major Charles Gordon. Warto wspomnieć dla porzadku, że Chartum znajdowało się na terenie dzisiejszego Sudanu.<br> <br> W 1821 r. terytorium to zostało zajęte przez Khediwa Egiptu. Kiedy zbankrutował, próbując zbudować Kanał Sueski, zgodził się przekształcić swoje królestwo w brytyjski protektorat. Pomimo brytyjskiej kurateli, Khedive chciał kontynuować wieloletnie wysiłki swojej dynastii na rzecz powstrzymania handlu niewolnikami w regionie Sudanu. Khedive przekonał Brytyjczyków, aby wysłali siły w celu powstrzymania Mahdich, którzy chcieli utrzymać handel. Brytyjczycy, którym zależało przede wszystkim na ochronie Kanału Sueskiego, wysłali zbyt małe siły, aby przeciwstawić się Mahdisom, co doprowadziło do klęski pod Chartumem. Sienkiewicz sugeruje, że to fanatyzm islamski, a nie błędy Brytyjczyków, zdecydowały o losach bitwy na korzyść Mahdystów.<br> <br> Sienkiewicz niekiedy przyznaje, że Mahdowie nie prowadzili wojny tylko z Brytyjczykami, ale ze wszystkimi swoimi muzułmańskimi sąsiadami. Nigdzie nie przyznaje, że Khedyw był postępowy i że to on musiał dążyć do zlikwidowania Mahdystów. Przez większość czasu Sienkiewicz przedstawia mahdystów jako przedstawicieli całej społeczności muzułmańskiej i obrzuca ich wyzwiskami, co każe sądzić, że był wobec nich uprzedzony. <br> <br> Osobiście uważam, że Sienkiewicz przedstawia mocno zniekształcony obraz reżimu brytyjskiego w Egipcie Khediwali. Każde dziecko, które wyrażałoby opinie lub używało języka podobnego do języka Sienkiewicza, zostałoby prawdopodobnie wyśmiane przez kolegów z klasy i nauczycieli języka polskiego, mimo to powieść ta na trwale zapisała się w kanonie lektur szkolnych. Uważam, ze to dobrze, jednak z większością powieści Henryka Sienkiewicza jest podobnie: zyskują uznanie czytelnika gdy wraca do nich z czasem jako dorosły człowiek i dostrzega szereg prawd o skomplikowanej, słowiańskiej duszy Polaków.
Dodana przez Paweł w dniu 10.07.2024
ikona zweryfikowanego zakupu Opinia użytkownika sklepu
"W pustyni i w puszczy" to w mojej ocenie książka wysoce niepoprawna politycznie. W tej recenzji skoncentruję się na jej jawnych uprzedzeniach wobec czarnych Afrykanów i muzułmanów, słowem: wyznawców obcych nam religii. Linia fabularna tej książki nie jest szczególnie skomplikowana. Staś (czternastoletni syn polskiego inżyniera pracującego dla Kompanii Kanału Sueskiego) i mała Nell (ośmioletnia córka angielskiego inżyniera również zatrudnionego przez Kompanię Kanału Sueskiego) zostają porwani przez muzułmanów, aby wymienić ich na muzułmańskich powstańców sudańskich (zwanych Madhistami) więzionych przez Brytyjczyków. Dwójka dzieci ucieka w Fashodzie i udaje się w kilometrową podróż lądem do bezpiecznej Mombasy. Podczas tej wędrówki Staś, który uważa się za "rycerza-erranta" (s. 143), będzie chronił małą Nell przed szeregiem niebezpieczeństw, stając się przy tym dojrzałym mężczyzna w obliczu niełatwych okoliczności.<br> Utwór Sienkiewicza należy do gatunku powieści młodzieżowych, sławiących chwałę brytyjskiego imperializmu i jego misję cywilizowania trzeciego świata. Martwi mnie to, że książka Sienkiewicza jest bardziej rasistowska, ksenofobiczna czy wręcz islamofobiczna niż jakiekolwiek inne dzieło z tego gatunku, które czytałem do tej pory, a musze wam powiedzieć drodzy czytelnicy, że uwielbiam powieści przygodowe, głownie takich autorów jak G.A. Henty i John Bucha. Wracając jednak do Sienkiewicza i jego wędrówki po pustyniach i puszczach: książka bez wątpienia należy do kanonu literatury pięknej w naszym kraju. Czy słusznie?<br> <br> Anglosascy antyimperialiści w czasach Sienkiewicza ubolewali nad utworami, w których obelgi kierowane były pod adresem muzułmanów, Afrykanów i Azjatów. Autorzy, którzy pisali powieści gloryfikujące Imperium Brytyjskie, zdawali sobie sprawę, że istnieje duża część społeczeństwa, która się z nimi nie zgadza, i starali się łagodzić ich ton, to poczucie misji widać u Sienkiewicza ale…. brak jest jakiegokolwiek umiaru. Poniższe cytaty pozostawiam czytelnikom do interpretacji: <br> <br> "Murzyni są jak dzieci; nie mają myśli o jutrze". (p. 273)<br> "Wykazali się typową dla Murzynów beztroską" (s. 276)<br> "Wasze mózgi powinny być białe". (p. 260)<br> <br> "Kiedy Staś opowiadał, jak Kain zabił Abla, Kali mimowolnie pogłaskał się po brzuchu i zapytał całkiem spokojnie: 'Czy on go potem zjadł?'" (p 219)<br> Niezależnie od tego, jak kiepską opinię miał Sienkiewicz o Afrykanach, nie byli oni w tej książce obsadzeni rolach czarnych charakterów. Byli nimi raczej muzułmańscy Arabowie: <br> <br> "Dopóki mahometanizm nie napełni ich dusz okrucieństwem i nienawiścią do niewiernych, Murzyni są raczej bojaźliwi i łagodni". (s. 243) <br> <br> Wydarzenia "W pustyni i w puszczy" rozgrywają się w latach 1884 i 1885 na brytyjskich terytoriach Khediwy w Egipcie i Afryce Wschodniej. W tym czasie powstańcy Mahdiego zdobywają miasto Chartum i masakrują broniących go żołnierzy brytyjskich, wśród których najważniejszy był generał major Charles Gordon. Warto wspomnieć dla porzadku, że Chartum znajdowało się na terenie dzisiejszego Sudanu.<br> <br> W 1821 r. terytorium to zostało zajęte przez Khediwa Egiptu. Kiedy zbankrutował, próbując zbudować Kanał Sueski, zgodził się przekształcić swoje królestwo w brytyjski protektorat. Pomimo brytyjskiej kurateli, Khedive chciał kontynuować wieloletnie wysiłki swojej dynastii na rzecz powstrzymania handlu niewolnikami w regionie Sudanu. Khedive przekonał Brytyjczyków, aby wysłali siły w celu powstrzymania Mahdich, którzy chcieli utrzymać handel. Brytyjczycy, którym zależało przede wszystkim na ochronie Kanału Sueskiego, wysłali zbyt małe siły, aby przeciwstawić się Mahdisom, co doprowadziło do klęski pod Chartumem. Sienkiewicz sugeruje, że to fanatyzm islamski, a nie błędy Brytyjczyków, zdecydowały o losach bitwy na korzyść Mahdystów.<br> <br> Sienkiewicz niekiedy przyznaje, że Mahdowie nie prowadzili wojny tylko z Brytyjczykami, ale ze wszystkimi swoimi muzułmańskimi sąsiadami. Nigdzie nie przyznaje, że Khedyw był postępowy i że to on musiał dążyć do zlikwidowania Mahdystów. Przez większość czasu Sienkiewicz przedstawia mahdystów jako przedstawicieli całej społeczności muzułmańskiej i obrzuca ich wyzwiskami, co każe sądzić, że był wobec nich uprzedzony. <br> <br> Osobiście uważam, że Sienkiewicz przedstawia mocno zniekształcony obraz reżimu brytyjskiego w Egipcie Khediwali. Każde dziecko, które wyrażałoby opinie lub używało języka podobnego do języka Sienkiewicza, zostałoby prawdopodobnie wyśmiane przez kolegów z klasy i nauczycieli języka polskiego, mimo to powieść ta na trwale zapisała się w kanonie lektur szkolnych. Uważam, ze to dobrze, jednak z większością powieści Henryka Sienkiewicza jest podobnie: zyskują uznanie czytelnika gdy wraca do nich z czasem jako dorosły człowiek i dostrzega szereg prawd o skomplikowanej, słowiańskiej duszy Polaków.
Dodana przez Paulina w dniu 10.07.2024
ikona zweryfikowanego zakupu Opinia użytkownika sklepu
Powieść w Pustyni i w Puszczy została napisana w zasadzie dla dzieci, ale warto ją przeczytać także będąc dorosłym, a może zwłaszcza wtedy? Przemyca ona bowiem miedzy słowami szalenie istotne dla człowieka wartości, dotyczy dorastania i zmiany myślenia człowieka niekiedy pod wpływem jednej tylko chwili na która i tak nie miał wpływu. Mam sentyment do tej książki z powodów osobistych, każde słowo wywołuje dreszczyk emocji, a na ostatnich stronach wzruszyłam się do łez….<br> <br> A oto lista ważnych dla mnie przemyśleń, których nauczyłem się podczas czytania tej książki:<br> 1. Odwaga<br> - Od początku do końca książki jest mowa o odwadze 14-letniego chłopca - Stasia. Odbył on bowiem długą i pełną wyzwań podróż z pustynnych otchłani naszej planety do bujnych lasów puszczy środkowej Afryki, uciekając przy tym przed barbarzyńskimi porywaczami i napotykając niezliczone gatunki niebezpiecznych dzikich zwierząt. Jego odwaga wynikała prawdopodobnie częściowo z otrzymanego wcześniej wykształcenia, środowiska w którym się obracał, jak również tła historycznego, w którym dorastał, a być może także z obietnicy złożonej swojej małej kompance podroży - Nell, w której stwierdził, że będzie ją z całego serca chronił.<br> <br> 2. Wiara<br> - Staś miał silną wiarę w samego siebie, w religię, którą wyznawał, i w ducha narodowego, mocno podszytego patriotyzmem, o którym pamiętał od urodzenia i którym przez całe życie się szczycił. Dzięki wierze w dobro i dobroć ludzi udało mu się pokonać strach przed przerażeniem, bólem fizycznym czy trudnymi chwilami, kiedy musiał podejmować wybory związane z życiem i śmiercią napotkanych osób.<br> 3. Piękno i tajemnica przyrody<br> - Tło przygód Stasia i Nell rozgrywało się głównie we wschodniej części Afryki, gdzie znajduje się najbardziej zróżnicowany i bogaty krajobraz przyrodniczy na całym świecie, od ogromnych pustyń z palącym stopy piaskiem, aż po tropikalne lasy i pory deszczowe. Na tle tego szalenie zróżnicowanego krajobrazu, dwoje małych dzieci miało okazję po raz pierwszy zobaczyć piękne, tajemnicze, olbrzymie zwierzęta, a nawet obrzydliwe i przerażające stworzenia takie jak lwy i hipopotamy! W czasach, o których opowiada niniejszym recenzowana powieść, wiele krain i stworzeń było jeszcze nieznanych ludziom, a bioróżnorodność była tak ogromna, że ludzie byli tylko maleńkimi punkcikami wśród bujnej, zróżnicowanej przyrody. Porównując ów scenerię ze zgiełkiem współczesnego życia, ludzie mogą łatwo rozpoznać miedzy słowami, co w istocie stracili w przeszłości, i zadać sobie pytanie, co się stanie w nadchodzącej przyszłości gdy ocielenie klimatu jest faktem wciąż podważanym przez zwolenników teorii, jakoby podobne cykle występowały już w historii śwata. Doprawdy? <br> <br> 4. Życzliwość ludzi<br> - Bohaterowie powieści, mimo że różnili się kolorem skóry, głosem, pochodzeniem, nadal traktowali się jak członkowie rodziny, widać między nimi przyjacielskie zażyłości. Chronili się nawzajem, dzielili się swoim szczęściem, współczuli sobie w bólu, a także wylewali wspólni łzy w obliczu kolejnych trudności. Ludzkość pomogła im przezwyciężyć pokusy władzy i materialne, aby przynieść dobro o głębokim ludzkim znaczeniu.<br> <br> 5. Umiejętność przetrwania<br> - Nie da się zaprzeczyć, że dzięki dobremu wykształceniu i nieustannemu pragnieniu uczenia się Staś nabył istotne umiejętności w sztuce przetrwania, potrzebne do tego, by dotrzeć do końca uciążliwej podróży ze swoją małą podpieczoną Nell. Patrząc na sposób działania i decyzje podejmowane przez chłopca, możemy zadać sobie pytania dotyczące obecnej edukacji, takie jak<br> + Czy nasz obecny system edukacji dobrze spełnia swoją funkcję?<br> + Czego dzisiejsze dzieci uczą się w szkole, od swoich nauczycieli, przyjaciół i rodziców?<br> Wydaje się, że nawet dorosłym brakuje niezbędnych umiejętności do poradzenia sobie w trudnych warunkach, a jeśli znajdą się w takiej samej sytuacji, w jakiej znalazł się Staś, jest mało prawdopodobne, by zdołali ją przezwyciężyć, jesteśmy powiem społeczeństwem postmodernistycznym, przyzwyczajonym do wygody i łatwych rozwiązań, gdzie telefon stanowi punkt odniesienia dla naszej egzystencji. A co zrobilibyście w Pustyni i w Puszczy bez telefonu moi drodzy czytelnicy?
Dodana przez Rafał w dniu 10.07.2024
ikona zweryfikowanego zakupu Opinia użytkownika sklepu
W pustyni i w puszczy to przygodowa powieść o dwójce dzieci, 14-letnim Stasie i 8-letniej Nell, uprowadzonych do Egiptu podczas wojny mahdystycznej. Dzieci muszą stawić czoła wielu wyzwaniom, takim jak złe traktowanie przez porywaczy, lwy, lamparty, burze, gorączka i nieustannie palące słońce. Autor w żywy sposób ukazuje też trudną sytuację Afrykańczyków, którzy zmagają się z chorobami, głodem i okrucieństwem w upadłych obozach Chartumu i Mahdystów. Sienkiewicz wykazuje się gruntowną znajomością geografii Afryki i miłością do tego kontynentu, zabierając tym samym czytelnika w podróż przez pustynie, dżungle, góry, sawanny i bezkresne równiny. W trakcie procesu Staś wyrasta z dziecinnego, chełpliwego nastolatka na zdyscyplinowanego i zaradnego młodego człowieka, jego metamorfoza jest imponująca, z chłopca staje się bowiem mężczyzną. <br> <br> Powieść ma jednak swoje wady. Postać Nell jest trochę zbyt idealna jak na przygodowo – historyczne tło całej historii. Ponadto, ponieważ powieść została napisana w czasach kolonialnych, Arabowie i czarni Afrykanie są często przedmiotem uogólnień, które dziś byłyby postrzegane jako poniżające, miejscami wręcz homofoniczne i rasistowskie. Kolejną słabością ów książki jest to, że wydarzenia z drugiej połowy powieści są mniej wiarygodne niż te z pierwszej, wynika to z faktu, że akcja przyspiesza, a bohaterowie stoją w obliczu szalenie ekstremalnych przeciwności losu, cała podróż przez odległą dla naszej cywilizacji i kultury Afrykę jest potężnym wyzwaniem. <br> <br> Reasumując, W Pustyni i w Puszczy to wspaniała powieść, poniekąd będąca ofiarą szkolnego kanonu lektur, i przez to nie traktowana jako wartość literacka w oczach dorosłych, co jest niestety sporym przekłamaniem. Książka bowiem traktuje o historii dorastania, mierzenia się z problemami i wyzwaniami życia, losy bohaterów to prawdziwa szkoła przetrwania, w moich oczach to powieść dedykowana dla wszystkich tych z was, którzy w przeszłości z ta książka nie zdążyli się polubić, a dziś są ciekawi co ich ominęło!:-)
Dodana przez Wiktor w dniu 10.07.2024
ikona zweryfikowanego zakupu Opinia użytkownika sklepu
Pasjonująca przygoda 13-letniego polskiego chłopca i 8-letniej angielskiej dziewczynki. Książka jest bez cienia wątpliwości szalenie wciągająca dzięki świetnie przemyślanej fabule oraz opisom przyrody, zwłaszcza cudownej pustyni i dżungli będących tłem dla opowiedzianej historii. To świetna lektura dla dzieci, która pozwala im poznać przyrodę, a tym samym zachwycić się jej cudami, jednocześnie stanowiąc cenna naukę w zakresie dorastania, i wyzwań jakie niecie ono za sobą dla nastolatków, zwłaszcza w obliczu potężnych, niespodziewanych trudności. <br> <br> Często spotykam się z opiniami, jakoby książka ta przedstawiała w sposób ksenofobiczny inne kultury, rasy i wierzenia, stad postanowiłem odnieść się do kilku aspektów samej książki W Pustyni i w Puszczy”<br> <br> - Męskość: Polski chłopiec, który jest głównym bohaterem, jest podziwiany za to, że jest prawdziwym macho. Przykro mi, ale nie sądzę, by bycie nadmiernie męskim było czymś, co ludzie muszą mieć wpisane w swoją naturę, by zyskać szacunek, ponieważ okazywanie słabości jest również rodzajem odwagi.<br> <br> - Seksizm: Książka jest absolutnie zdominowana przez mężczyzn - większość bohaterów to mężczyźni, a reszta to potulne, łatwowierne i słabe kobiety, których jedyną cechą jest to, że są ładne i sympatyczne.<br> <br> - Polowanie: Chłopiec pragnie zabijać niewinne istoty tylko po to, by popisać się swoimi talentami oraz męskością. Jeśli nie chodzi o przetrwanie, polowanie jest okrutne i takie mam zdanie w tym zakresie, znów jednak nie należy brać dosłownie pomysłu Sienkiewicza na Stasia, stanowi on bowiem ideał młodego mężczyzny właściwego dla XIX wiecznej narracji w literaturze…. Romantycznej.<br> <br> - Rasizm: Biali ludzie są opisywani jako cywilizowani, mając przy tym tak doskonałe społeczeństwo, że ludzie innych kultur i wyznań, żyjący inaczej aniżeli „biali”. Postrzegani są jako "dzicy" lub mocno podobni do zwierząt. Zabawne jest, że dwoje porwanych białych dzieci i biali niewolnicy są tak ważnym tematem w książce, podczas gdy Wielka Brytania, która jest przedstawiona jako dobry i cywilizowany naród, w rzeczywistości zmasakrowała tak wiele plemion i narodów, rzucając je na kolana siłą swojej armii. Autor mówił o Anglii bardzo dobrze, ponieważ nie miał pojęcia, co ona robi na Bliskim Wschodzie….. czyżby nie słyszał o Kompanii Wschodnioindyjskiej? <br> <br> Jeśli jednak odrzucić powierzowny sposób interpretacji dzieła Sienkiewicza, to….. jest to absolutnie niesamowita powieść przygodowa, która jest moją ulubioną książką od czasu, gdy przeczytałem ją po raz pierwszy w wieku 17 lat. Od tamtej pory przeczytałem ją trzy lub cztery razy i za każdym razem podobała mi się bardziej, cecha właściwa dla ponadczasowych pisarzy, Sienkiewicz bez cienia wątpliwości w moich oczach takowym jest. To fantastyczna opowieść o przygodach Stasia i Nell po ich porwaniu z domu w Port Saidzie w Egipcie. Pod koniec powieści oboje stawiają czoła wielu niebezpieczeństwom i dokonują niesamowitych wyczynów, które są jednocześnie zachwycające, zabawne, niekiedy przerażające, ale niezmiennie wiarygodne. Wiąże się z tym nadrzędny wątek dotyczący odporności polskiego nacjonalizmu, moralności i tożsamości w obliczu zagrożenia ze strony obcych mocarstw, tak aktualnego dla czasów w których Sienkiewicz tworzył - jest to szczególnie przekonujące, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że w czasie pisania tej książki kraj był jeszcze pod zaborami.<br> <br> W odniesieniu do niektórych innych recenzji: Powieść została napisana w 1911 r. o wydarzeniach rozgrywających się w 1885 r., więc przedstawienie w niej afrykańskiego podmiotu kolonialnego jest całkowicie uzasadnione; książka jest produktem swoich czasów i dedykowana była przede wszystkim dla czytelników żyjących w czasach autora. Jednakże, patrząc z perspektywy XXI wieku, zawsze wydawało mi się dziwne, że nie poruszono kwestii wyraźnego napięcia między traktowaniem przez powieść tematu kolonialnego w Afryce Środkowo-Wschodniej/Sub-Saharyjskiej a jej silnym przesłaniem polskiego nacjonalizmu. <br> <br> Jeśli chodzi o sposób wypowiedzi kolejnych bohaterów, to rzeczywiście co bardziej wrażliwych odbiorców mogą razić rasistowskie czy ksenofobiczne wtrącenia Sienkiewicza, warto jednak pamiętać, że problem poprawności politycznej pojawił się relatywnie niedawno, wcześniej nikt sobie nim głowy nie zaprzątał – Henryk Sienkiewicz otwarcie przedstawia swoje poglądy, przemycając miedzy słowami tej książki wiarę i nadzieję, jakie chciał wlać w serca rodaków, i tak należy podejść do lektury tej książki, która w obliczy inwazji Rosji na Ukrainę zyskuje kolejne życie, przesłanie autora pozostaje aktualne dla kolejnych pokoleń
Napisz opinię i wygraj nagrodę!
Twoja ocena to:
wybierz ocenę 0
Treść musi mieć więcej niż 50 i mniej niż 20000 znaków

Dodaj swoją opinię

Zaloguj się na swoje konto, aby mieć możliwość dodawania opinii.

Czy chcesz zostawić tylko ocenę?

Dodanie samej oceny o książce nie jest brane pod uwagę podczas losowania nagród. By mieć szansę na otrzymanie nagrody musisz napisać opinię o książce.

Już oceniłeś/zrecenzowałeś te książkę w przeszłości.

Możliwe jest dodanie tylko jednej recenzji do każdej z książek.

Sposoby dostawy

Płatne z góry

InPost Paczkomaty 24/7

InPost Paczkomaty 24/7

13.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

ORLEN Paczka

ORLEN Paczka

11.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

NAJTAŃSZA FORMA DOSTAWY

Kurier GLS

Kurier GLS

14.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

Kurier InPost

Kurier InPost

14.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

Kurier DPD

Kurier DPD

14.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

DPD Pickup Punkt Odbioru

DPD Pickup Punkt Odbioru

11.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

NAJTAŃSZA FORMA DOSTAWY

Pocztex Kurier

Pocztex Kurier

13.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

Kurier GLS - kraje UE

Kurier GLS - kraje UE

69.00 zł

Odbiór osobisty (Dębica)

Odbiór osobisty (Dębica)

3.00 zł

Płatne przy odbiorze

Kurier GLS pobranie Kurier GLS pobranie

23.99 zł

Sposoby płatności

Płatność z góry

Przedpłata

platnosc

Zwykły przelew info