W małym dworku. Lektura z opracowaniem

Jednym z arcydzieł Witkacego, które od wielu lat nie schodzi z afiszy teatralnych, jest dramat "W małym dworku". Choć jego tekst został opublikowany dopiero ponad dwie dekady po napisaniu, dziś, w XXI wieku, wciąż zachwyca swoją aktualnością. Stanisław Ignacy Witkiewicz rozpoczął pracę nad tym dziełem w 1921 roku, a jego finalna wersja, wzbogacona o scenę mimiczną, powstała w 1925 roku. Utwór ten stanowi zgryźliwą odpowiedź na realistyczną stylistykę prawie dwie dekady starszego dramatu Tadeusza Rittnera "W małym domku". Witkacy wyraźnie sprzeciwia się konwencjonalnemu podejściu swojego poprzednika, tworząc brawurową parodię. Obecne wydanie tego dramatu dostarcza dodatkowo bogatego kontekstu w postaci informacji o autorze, streszczenia fabuły, a także opisu postaci.

Akcja sztuki rozgrywa się w sandomierskim powiecie, w fikcyjnej posiadłości Kozłowice. Zarządcą majątku jest Dyapanazy Nibek, który niedawno pożegnał swoją zmarłą żonę Anastazję. W domu mieszka z dwiema córkami, Zosią i Amelką, a także niedoszłym poetą Jęzorem Pasukiowskim, który nieustannie żyje w świecie wyobraźni. Dyapanazy zdecydował się zaprosić do mieszkania piękną kuzynkę, Anetę Wasiewiczównę, licząc, że jako nauczycielka muzyki, zajmie się dziewczętami. Córki jednak nie wydają się potrzebować nowej opiekunki. Wkrótce obie młode dziewczyny wpadają na nietypowy pomysł zorganizowania seansu spirytystycznego, podczas którego przywołują ducha matki. Początkowo zjawienie się Anastazji nie budzi emocji, jednak niespodziewanie zaczyna wpływać na losy domowników, ujawniając liczne tajemnice i doprowadzając do zaskakujących zwrotów akcji.

Stanisław Ignacy Witkiewicz, znany także jako Witkacy, był niezwykle wszechstronną postacią w polskiej kulturze XX wieku. Jego twórczość obejmuje nie tylko dramaturgię, ale również powieściopisarstwo, filozofię, malarstwo i fotografię. Wśród jego najwybitniejszych dzieł literackich znajdują się „Szewcy”, „Pożegnanie jesieni”, „Nienasycenie” oraz „622 upadki Bunga, czyli Demoniczna kobieta”. Witkacy, dzięki swoim wszechstronnym talentom, bez wątpienia pozostaje jedną z najważniejszych postaci polskiej sztuki.