Uczucie silniejsze od strachu

<p>Niedawno miałem przyjemność zanurzyć się w książce Marca Levy'ego „Uczucie silniejsze od strachu” i powiem wam, że to trzymająca w napięciu podróż, która wciąga od pierwszej strony. Jako ktoś, kto śledził twórczość Levy'ego przez lata, byłem szczególnie podekscytowany tą powieścią, ponieważ ponownie łączy nas z Andrewem Stilmanem, złożonym dziennikarzem New York Timesa, którego poznaliśmy w poprzedniej książce. Tym razem Levy stworzył historię, która nie polega tylko na odkrywaniu prawdy, ale na zagłębianiu się w mroczne głębiny historii, osobistej traumy i mroczniejszej strony natury ludzkiej.</p><p>Jedną z rzeczy, które najbardziej lubię w powieściach Marca Levy'ego, jest jego umiejętność zabierania czytelnika w podróż, w której nic nigdy nie jest takie, jak się wydaje. Otwierasz książkę i po kilku stronach myślisz, że rozumiesz postacie i fabułę. Ale potem, jak w zegarku, sceneria się zmienia, maski zaczynają opadać i zdajesz sobie sprawę, że zostałeś wciągnięty w o wiele głębszą i bardziej skomplikowaną sieć, niż początkowo myślałeś. W „Uczuciu silniejszym od strachu” ta charakterystyczna nieprzewidywalność jest w pełni widoczna.</p><p>Powieść zaczyna się od zapierającej dech w piersiach sceny w Alpach Francuskich, gdzie Suzie Baker, zdeterminowana alpinistka z osobistą misją, dokonuje zaskakującego odkrycia w szczątkach samolotu, który był zakopany pod lodem przez pięćdziesiąt lat. Znalezisko to nie jest po prostu przypadkowym fragmentem historii — to klucz do oczyszczenia imienia jej babci, kobiety niesłusznie oskarżonej o zdradę stanu dziesiątki lat temu. Od tego momentu wiesz, że czeka cię historia, która nie jest tylko thrillerem, ale głęboko osobistą podróżą dla zaangażowanych w nią postaci. Wkracza Andrew Stilman, wciąż nie mogący otrząsnąć się po ostatnim wstrząsającym śledztwie, a teraz zmagający się z własnymi demonami. Kiedy Suzie i Andrew krzyżują się, wydaje się, że to przeznaczenie — złamany dziennikarz i zdeterminowana kobieta, oboje szukają odpowiedzi, które mogą zmienić ich życie na zawsze. Levy wykonał fantastyczną robotę, rozwijając jeszcze bardziej postać Andrew, pokazując nam mężczyznę, który pomimo swojego złamania i zmagań z alkoholizmem, nadal ma ten ostry, śledczy umysł, który uczynił go tak fascynującą postacią na samym początku. Chemia między Suzie i Andrew jest namacalna, ale najbardziej doceniłam to, że Levy nie spieszył się z przewidywalnym romansem. Zamiast tego skupił się na ich partnerstwie, wspólnym poczuciu celu i wzajemnym szacunku, który rośnie między nimi, gdy żeglują po niebezpiecznych wodach swojego śledztwa. Determinacja Suzie jest zaraźliwa, a jej osobiste dążenie do odkupienia nazwiska babci sprawia, że ​​jest postacią, której nie można nie kibicować.</p><p>Określenie Nowego Jorku przez Levy'ego, gdzie rozgrywa się większość historii, jest kolejnym atutem powieści. Jako osoba, która mieszkała w Nowym Jorku, Levy traktuje miasto nie tylko jako tło — to niemal osobna postać, z jego brudnymi ulicami, ukrytymi zakamarkami i wszechobecnym napięciem, które odzwierciedla napięcie opowieści. Miłość Levy'ego do miasta można wyczuć w każdym opisie, co dodaje narracji dodatkowej głębi.</p><p>Sama fabuła to mistrzowska klasa w budowaniu napięcia. Od odkrycia w Alpach po pogłębiające się śledztwo w Nowym Jorku, napięcie stale rośnie, a Levy rzuca zwroty akcji, które trzymają czytelnika w niepewności do samego końca. A kiedy myślisz, że już wszystko rozgryzłeś, on wyciąga dywan spod twoich stóp. Historia rozwija się z każdym rozdziałem, wciągając cię coraz głębiej w spisek sięgający czasów zimnej wojny, ujawniając, jak władza i korupcja mogą wypaczyć nawet najszlachetniejsze intencje. Skupienie Levy'ego na szczegółach i dogłębne badania, które przeprowadził na temat kontekstu historycznego, sprawiają, że powieść wydaje się niesamowicie autentyczna. Tło zimnej wojny, polityczne machinacje i moralne dylematy, z którymi mierzą się bohaterowie, wydają się prawdziwe, dodając historii ciężaru, który wynosi ją ponad typowy thriller. Jednak pomimo ciężkich tematów, styl pisania Levy'ego jest ostry, pełen ciętych dialogów i suchego, często sarkastycznego humoru, który zapobiega, aby historia stała się zbyt ponura.</p><p>To, co naprawdę wyróżnia „Uczucie silniejsze od strachu”, to sposób, w jaki Levy łączy akcję z emocjami. Powieść jest wartka, z mnóstwem scen pościgów i momentów wysokiego napięcia, ale to spokojniejsze, bardziej introspektywne momenty pozostają w pamięci. Gdy Suzie i Andrew zbliżają się do prawdy, zmuszeni są zmierzyć się nie tylko z sekretami przeszłości, ale także z własnymi lękami i żalami. Tytuł książki — „Uczucie silniejsze od strachu” — jest idealnym podsumowaniem</p>