Uciekinier

Po pierwsze, jest to materiał Kena Folletta; wierzę, że jego jedyną misją w życiu jest nakłonienie ludzi do pokochania wszystkiego, co napisze - piszę to, ponieważ z pewnością zadziałało to na mnie. Po drugie, historia rozgrywa się w dawnej epoce, pod koniec XVIII wieku, a ja jestem miłośniczką lektur historycznych. Po trzecie, opowiada o walce młodego człowieka z niesprawiedliwością społeczną, a jest to temat mi bardzo bliski. Wreszcie, bohater książki, Mack McAsh, pochodzi ze Szkocji, a ja pożerałem wszystko, co szkockie w czasie, gdy czytałam tę powieść.<br> <br> Historia zaczyna się od tego, że Mack chce się uwolnić z łańcuchów, które wiążą go z niewolnictwem w kopalni węgla i zostaje za to surowo ukarany. Chory z powodu życia w służbie, ucieka do Londynu w nadziei na lepsze życie i jest świadkiem tego samego nikczemnego stanu pracowników i biednych ludzi. Znajduje pracę jako wydobywca węgla, a później staje na czele ruchu pracowniczego. Organizuje swój zespół, aby zapewnić sobie lepsze warunki pracy i godne płace, ale władze postrzegają to jako przewrót i wkrótce stawiają przeciwko niemu zarzuty. Zostaje aresztowany, uznany "winnym" podżegania do zamieszek (przestępstwo karane śmiercią) i wysłany na plantację tytoniu w Wirginii, co w tamtych czasach było wygodnym zamiennikiem szubienicy. Tam spotyka się ponownie ze szkocką szlachcianką Lizzie Hallim, znajomą z dzieciństwa, która zmaga się z ograniczeniami własnego uprzywilejowanego życia. Ich przyjaźń przeradza się w miłość, a w końcu postanawiają wreszcie sięgnąć po wolność, która przez lata im umykała, i stworzyć wspólne życie. Trudno jest żyć z takimi wyborami, jakich dokonał Mack, zwłaszcza gdy prawie za to umarł, ale dla niego oznaczało to wolność, a możliwość tej jednej szansy na odkupienie jest lepsza niż nic, by uwolnić się z łańcuchów.<br> <br> Ken Follett powiedział, że nigdy nie postrzegał tej książki jako politycznej, ale ja nie potrafię oddzielić politycznego wydźwięku tej historii od satysfakcji z pisania o nierówności i szukaniu sprawiedliwości. Dla mnie Mack jest zewnętrzną reprezentacją postępowego sektora pracowniczego, który wciąż potępia istnienie represyjnych praw handlowych, ludzi, którzy nie otrzymują odpowiedniego wynagrodzenia za długie godziny ciężkiej pracy, czy też niebezpieczne warunki panujące w większości miejsc pracy dla pracowników fizycznych. Przypominają mi się niezliczone twarze upominające się o swoje prawa do ludzkiego życia i niezliczone rzesze innych, które nadal są skrępowane łańcuchami i nie mogą mówić głośno, ani nie mogą się uwolnić.<br> <br> Follett nigdy nie zawodzi. Dobrze napisane i przemyślane postacie, które rozwijają się przez całą książkę. Moim jedynym rozczarowaniem jest to, że nie ma sequela. Mogę tylko mieć nadzieję, że znajdą pokój i szczęście.

W sam raz na długie godziny czytania na kanapie - "Uciekinier" - powieść historyczna, z piękną przygodą i miłosnym wątkiem, pozwalającym na wzruszenie. Przygląda się również niektórym niezwykłym miejscom, na przykład życiu kopacza węgla pod ziemią w Szkocji w XVIII wieku - bardzo interesujące!<br> <br> Książka podzielona jest na trzy części, z których każda rozgrywa się w trzech różnych krajach, dzięki czemu historia za każdym razem nabiera nowego wymiaru. Najpierw książka zaczyna się w Szkocji, w drugiej części przenosimy się do Anglii, a na końcu do Wirginii. Pierwszą i drugą część uznałam za bardzo emocjonujące i dające dużo frajdy, natomiast trzecia część była w moich oczach nieco słabsza i okazała się bardziej przygodą miłosną niż powieścią historyczną - niemniej jednak tę część, podobnie jak dwie pierwsze, czyta się szybko i płynnie. Jest to z pewnością zasługa prostego i bardzo przyjemnego stylu pisania, ale także emocjonującej i trzymającej w napięciu fabuły. Każda część ma swój własny unikalny klimat i prezentuje uczucia, zdrady i nienawiść. Doceniam również, że zwroty akcji zaproponowane przez Kena Folletta nie są schematyczne i niewiarygodne. <br> <br> Bohaterowie są może trochę przerysowani - dobrzy są dobrymi, a źli są złymi, ale są żywi i sympatyczni i polubiłam ich od samego początku. Mack jest uosobieniem bohatera, który buntuje się przeciwko swoim właścicielom, ale zawsze myśli nie tylko o sobie, ale także o swoich przyjaciołach i bliskich. Polubiłam go od przeczytania pierwszych stron, a także przeżywałam razem z nim jego perypetie. Oczywiście w tej historii jest też kobieta, która postępuje wbrew ówczesnym konwenansom, Lizzie, ale ją też polubiłam i często wywoływała uśmiech na mojej twarzy. Największą zmianą jest chyba Jay Jamisson, który z początku jest sympatycznym młodym człowiekiem, cierpiącym pod kontrolą ojca i brata, który czasem obiera nietypowe ścieżki i przez to wydaje się być początkowo sympatyczny, ale potem staje się pozbawionym skrupułów egoistą, który nie liczy się z nikim i niczym.<br> <br> Czułam się bardzo komfortowo czytając tę książkę - jest ekscytująca, wciągająca i zabawna, oferuje przygodę, jak również historię miłosną, a także jest pouczająca dzięki dobrym badaniom historycznym. Niestety, ostatnia część wypada nieco gorzej niż dwie pierwsze, dlatego odejmuję jedną gwiazdkę - niemniej jednak, na pewno nie będzie to ostatnia książka Kena Folletta, po którą sięgnęłam!

Po pierwsze, jest to materiał Kena Folletta; wierzę, że jego jedyną misją w życiu jest nakłonienie ludzi do pokochania wszystkiego, co napisze - piszę to, ponieważ z pewnością zadziałało to na mnie. Po drugie, historia rozgrywa się w dawnej epoce, pod koniec XVIII wieku, a ja jestem miłośniczką lektur historycznych. Po trzecie, opowiada o walce młodego człowieka z niesprawiedliwością społeczną, a jest to temat mi bardzo bliski. Wreszcie, bohater książki, Mack McAsh, pochodzi ze Szkocji, a ja pożerałem wszystko, co szkockie w czasie, gdy czytałam tę powieść.<br> <br> Historia zaczyna się od tego, że Mack chce się uwolnić z łańcuchów, które wiążą go z niewolnictwem w kopalni węgla i zostaje za to surowo ukarany. Chory z powodu życia w służbie, ucieka do Londynu w nadziei na lepsze życie i jest świadkiem tego samego nikczemnego stanu pracowników i biednych ludzi. Znajduje pracę jako wydobywca węgla, a później staje na czele ruchu pracowniczego. Organizuje swój zespół, aby zapewnić sobie lepsze warunki pracy i godne płace, ale władze postrzegają to jako przewrót i wkrótce stawiają przeciwko niemu zarzuty. Zostaje aresztowany, uznany "winnym" podżegania do zamieszek (przestępstwo karane śmiercią) i wysłany na plantację tytoniu w Wirginii, co w tamtych czasach było wygodnym zamiennikiem szubienicy. Tam spotyka się ponownie ze szkocką szlachcianką Lizzie Hallim, znajomą z dzieciństwa, która zmaga się z ograniczeniami własnego uprzywilejowanego życia. Ich przyjaźń przeradza się w miłość, a w końcu postanawiają wreszcie sięgnąć po wolność, która przez lata im umykała, i stworzyć wspólne życie. Trudno jest żyć z takimi wyborami, jakich dokonał Mack, zwłaszcza gdy prawie za to umarł, ale dla niego oznaczało to wolność, a możliwość tej jednej szansy na odkupienie jest lepsza niż nic, by uwolnić się z łańcuchów.<br> <br> Ken Follett powiedział, że nigdy nie postrzegał tej książki jako politycznej, ale ja nie potrafię oddzielić politycznego wydźwięku tej historii od satysfakcji z pisania o nierówności i szukaniu sprawiedliwości. Dla mnie Mack jest zewnętrzną reprezentacją postępowego sektora pracowniczego, który wciąż potępia istnienie represyjnych praw handlowych, ludzi, którzy nie otrzymują odpowiedniego wynagrodzenia za długie godziny ciężkiej pracy, czy też niebezpieczne warunki panujące w większości miejsc pracy dla pracowników fizycznych. Przypominają mi się niezliczone twarze upominające się o swoje prawa do ludzkiego życia i niezliczone rzesze innych, które nadal są skrępowane łańcuchami i nie mogą mówić głośno, ani nie mogą się uwolnić.<br> <br> Follett nigdy nie zawodzi. Dobrze napisane i przemyślane postacie, które rozwijają się przez całą książkę. Moim jedynym rozczarowaniem jest to, że nie ma sequela. Mogę tylko mieć nadzieję, że znajdą pokój i szczęście.

W sam raz na długie godziny czytania na kanapie - "Uciekinier" - powieść historyczna, z piękną przygodą i miłosnym wątkiem, pozwalającym na wzruszenie. Przygląda się również niektórym niezwykłym miejscom, na przykład życiu kopacza węgla pod ziemią w Szkocji w XVIII wieku - bardzo interesujące!<br> <br> Książka podzielona jest na trzy części, z których każda rozgrywa się w trzech różnych krajach, dzięki czemu historia za każdym razem nabiera nowego wymiaru. Najpierw książka zaczyna się w Szkocji, w drugiej części przenosimy się do Anglii, a na końcu do Wirginii. Pierwszą i drugą część uznałam za bardzo emocjonujące i dające dużo frajdy, natomiast trzecia część była w moich oczach nieco słabsza i okazała się bardziej przygodą miłosną niż powieścią historyczną - niemniej jednak tę część, podobnie jak dwie pierwsze, czyta się szybko i płynnie. Jest to z pewnością zasługa prostego i bardzo przyjemnego stylu pisania, ale także emocjonującej i trzymającej w napięciu fabuły. Każda część ma swój własny unikalny klimat i prezentuje uczucia, zdrady i nienawiść. Doceniam również, że zwroty akcji zaproponowane przez Kena Folletta nie są schematyczne i niewiarygodne. <br> <br> Bohaterowie są może trochę przerysowani - dobrzy są dobrymi, a źli są złymi, ale są żywi i sympatyczni i polubiłam ich od samego początku. Mack jest uosobieniem bohatera, który buntuje się przeciwko swoim właścicielom, ale zawsze myśli nie tylko o sobie, ale także o swoich przyjaciołach i bliskich. Polubiłam go od przeczytania pierwszych stron, a także przeżywałam razem z nim jego perypetie. Oczywiście w tej historii jest też kobieta, która postępuje wbrew ówczesnym konwenansom, Lizzie, ale ją też polubiłam i często wywoływała uśmiech na mojej twarzy. Największą zmianą jest chyba Jay Jamisson, który z początku jest sympatycznym młodym człowiekiem, cierpiącym pod kontrolą ojca i brata, który czasem obiera nietypowe ścieżki i przez to wydaje się być początkowo sympatyczny, ale potem staje się pozbawionym skrupułów egoistą, który nie liczy się z nikim i niczym.<br> <br> Czułam się bardzo komfortowo czytając tę książkę - jest ekscytująca, wciągająca i zabawna, oferuje przygodę, jak również historię miłosną, a także jest pouczająca dzięki dobrym badaniom historycznym. Niestety, ostatnia część wypada nieco gorzej niż dwie pierwsze, dlatego odejmuję jedną gwiazdkę - niemniej jednak, na pewno nie będzie to ostatnia książka Kena Folletta, po którą sięgnęłam!