Trylogia Mickey Bolitar: Schronienie, Kilka sekund od śmierci, Odnaleziony

Przez trylogię przebrnąłem szybko, czytając jedną książkę po drugiej. Byłem zainteresowany losami Mickey'ego ze względu na sympatię do serii Cobena o starszym Boliatarze (wujku Micky'ego). Wydanie jednej książki zawierającej wszystkie trzy części to znakomity pomysł. Można potraktować ją jak jedną długą książkę, w której autor szczegółowo prowadzi narrację na temat przygód głównego bohatera.<br> <br> "Schronienie" wciągnęło mnie tak gwałtownie, że byłem w stanie skończyć książkę w jeden dzień, a to nie zdarza mi się zbyt często. Mickey został nam już przedstawiony w "Wszyscy mamy tajemnice", a "Schronienie" rozpoczyna się zaraz po tej książce. Coben pozostawia nas z poczuciem niedosytu, więc automatycznie miałem chęć sięgnąć po drugą powieść z serii - "Kilka sekund od śmierci", która podobnie jak pierwszą, przeczytałem w jedną dobę. Na minus uznaje sporą część książki, która niejako odświeża nam wydarzenia z pierwszej, tak aby czytelnik, która zaczyna serię od drugiej książki, nie poczuł się wrzucony na głęboką wodę. Po zakończeniu "Kilka sekund od śmierci" zmuszony byłem natychmiast wskoczyć do ostatniej części, aby dowiedzieć się jak wszystko ułoży się na samym końcu. Osobiście uznaje końcowe rozstrzygnięcia za satysfakcjonujące. Jedyna krytyka jaką muszę skierować w kierunku fabuły, dotyczy schroniska Abeona. Forma pomocy, którą oferowali Ci ludzie stanowi trudną do przełknięcia pigułkę i trudnym jest racjonalne wytłumaczenie założenia tego miejsca. Książki oferują wiele wątków pobocznych, które mogą być równolegle śledzone. Trylogia rozgrywa się w krótkim czasie (wydaje mi się, że w czasie kilku miesięcy), a bohaterowie są uczestnikami wydarzeń, które nie zostały jeszcze do końca wyjaśnione. Przeczytałbym więcej! Zamierzam sięgnąć po kolejną książkę o Myronie - "W domu" - gdyż zdaje się, że występuje w niej również Mickey.

Przez trylogię przebrnąłem szybko, czytając jedną książkę po drugiej. Byłem zainteresowany losami Mickey'ego ze względu na sympatię do serii Cobena o starszym Boliatarze (wujku Micky'ego). Wydanie jednej książki zawierającej wszystkie trzy części to znakomity pomysł. Można potraktować ją jak jedną długą książkę, w której autor szczegółowo prowadzi narrację na temat przygód głównego bohatera.<br> <br> "Schronienie" wciągnęło mnie tak gwałtownie, że byłem w stanie skończyć książkę w jeden dzień, a to nie zdarza mi się zbyt często. Mickey został nam już przedstawiony w "Wszyscy mamy tajemnice", a "Schronienie" rozpoczyna się zaraz po tej książce. Coben pozostawia nas z poczuciem niedosytu, więc automatycznie miałem chęć sięgnąć po drugą powieść z serii - "Kilka sekund od śmierci", która podobnie jak pierwszą, przeczytałem w jedną dobę. Na minus uznaje sporą część książki, która niejako odświeża nam wydarzenia z pierwszej, tak aby czytelnik, która zaczyna serię od drugiej książki, nie poczuł się wrzucony na głęboką wodę. Po zakończeniu "Kilka sekund od śmierci" zmuszony byłem natychmiast wskoczyć do ostatniej części, aby dowiedzieć się jak wszystko ułoży się na samym końcu. Osobiście uznaje końcowe rozstrzygnięcia za satysfakcjonujące. Jedyna krytyka jaką muszę skierować w kierunku fabuły, dotyczy schroniska Abeona. Forma pomocy, którą oferowali Ci ludzie stanowi trudną do przełknięcia pigułkę i trudnym jest racjonalne wytłumaczenie założenia tego miejsca. Książki oferują wiele wątków pobocznych, które mogą być równolegle śledzone. Trylogia rozgrywa się w krótkim czasie (wydaje mi się, że w czasie kilku miesięcy), a bohaterowie są uczestnikami wydarzeń, które nie zostały jeszcze do końca wyjaśnione. Przeczytałbym więcej! Zamierzam sięgnąć po kolejną książkę o Myronie - "W domu" - gdyż zdaje się, że występuje w niej również Mickey.

Skończywszy niedawno trzecią powieść z serii o Mikim Bolitarze uznałam, że to dobry moment, aby napisać krótką recenzję na temat całości historii. <br> Trylogia ta jest znakomitą prozą fabularną dla nastolatków, którą czyta się również przyjemnie będąc w dojrzalszym wieku. Osobiście wydaje mi się, że im więcej mam lat, tym bardziej doceniam fantastykę przeznaczoną głownie dla młodzieży. Wynika to między innymi z tego, że gatunek ten oferuję coraz większa ilość powieści, która pozbawiona scen seksu i przemocy, oferuje nam wciąż znakomite historie oraz intrygi.<br> <br> Mickey Bolitar doświadcza podobnych przygód jak jego słynny wujek Myron (przeczytałam wszystkie książki z serii o nim). Mickey to równie dobrze opisana postać otoczona przez znakomite postacie drugoplanowe, które dostarczają dużej dawki humoru. Wytrawne poczucie humoru Cobena błyszczy w tej serii. Jeżeli lubisz powieści kryminalne z elementami thrillera z pewnością jest to seria, z którą warto się zapoznać. Nie ma znaczenia, że z pozoru powieści te przeznaczone są dla nastolatków. Książki zapewniają dużo frajdy, momentami można śmiać się na głos. Mamy sporo zwrotów akcji, a czytelnik wciąż ma ochotę czytać dalej, aby poznać dalsze losy. Po przebrnięciu wszystkich trzech książek, byłam w sporym szoku. Nie spodziewałam się, że sprawy potoczą się takim torem. Opowiadana historia przez długość całej trylogii pozwoli części czytelników utożsamiać się z głównym bohaterem. Zmiany szkoły, śmierć najbliższych członków rodziny, problemy ze znalezieniem przyjaciół nie są wydarzeniami obcymi dla bardzo wielu osób. <br> <br> Wydaje mi się, że wiek bohaterów oraz pozostawione wątki pozwalają mieć nadzieje na kolejne części w perspektywie kilku lat. Polecam!

Skończywszy niedawno trzecią powieść z serii o Mikim Bolitarze uznałam, że to dobry moment, aby napisać krótką recenzję na temat całości historii. <br> Trylogia ta jest znakomitą prozą fabularną dla nastolatków, którą czyta się również przyjemnie będąc w dojrzalszym wieku. Osobiście wydaje mi się, że im więcej mam lat, tym bardziej doceniam fantastykę przeznaczoną głownie dla młodzieży. Wynika to między innymi z tego, że gatunek ten oferuję coraz większa ilość powieści, która pozbawiona scen seksu i przemocy, oferuje nam wciąż znakomite historie oraz intrygi.<br> <br> Mickey Bolitar doświadcza podobnych przygód jak jego słynny wujek Myron (przeczytałam wszystkie książki z serii o nim). Mickey to równie dobrze opisana postać otoczona przez znakomite postacie drugoplanowe, które dostarczają dużej dawki humoru. Wytrawne poczucie humoru Cobena błyszczy w tej serii. Jeżeli lubisz powieści kryminalne z elementami thrillera z pewnością jest to seria, z którą warto się zapoznać. Nie ma znaczenia, że z pozoru powieści te przeznaczone są dla nastolatków. Książki zapewniają dużo frajdy, momentami można śmiać się na głos. Mamy sporo zwrotów akcji, a czytelnik wciąż ma ochotę czytać dalej, aby poznać dalsze losy. Po przebrnięciu wszystkich trzech książek, byłam w sporym szoku. Nie spodziewałam się, że sprawy potoczą się takim torem. Opowiadana historia przez długość całej trylogii pozwoli części czytelników utożsamiać się z głównym bohaterem. Zmiany szkoły, śmierć najbliższych członków rodziny, problemy ze znalezieniem przyjaciół nie są wydarzeniami obcymi dla bardzo wielu osób. <br> <br> Wydaje mi się, że wiek bohaterów oraz pozostawione wątki pozwalają mieć nadzieje na kolejne części w perspektywie kilku lat. Polecam!