Tęczujący popiół

Ostrość w przedstawianiu, subtelne przenikanie się granic – właśnie w ten sposób można opisać unikalny styl narracyjny, który Sheng Keyi zastosowała w książce "Tęczujący popiół". Autor nie boi się sięgać po dosadne i naturalistyczne środki wyrazu, które czasami mogą zbliżać się do granicy dobrego smaku. Mimo tej śmiałości języka, tekst nie traci na tajemniczości i pozostawia pole do interpretacji poprzez niedopowiedzenia. Powieść ta balansuje między światem materialnym a duchowym, co zbliża ją artystycznie do stylów znanych z realizmu magicznego Mo Yana oraz mitorealizmu Yan Lianke, już rozpoznawalnych wśród polskich czytelników.