Tatusiu proszę nie

Mały Stuart od zawsze pragnął miłości, ale wcześnie nauczono go, że jego postępowanie czyni go niegodnym uczucia ze strony ojca. W książce "Tatusiu, proszę, nie" poznajemy losy tego chłopca, który dorastał pod opieką nieprzewidywalnego ojczyma, Davida. Stuart był ofiarą przemocy fizycznej, zastraszania oraz psychicznego i seksualnego wykorzystywania. Te same krzywdy David wyrządził siostrom Stuarta, co doprowadziło do jego tymczasowego aresztowania. Mimo to, prawdziwe doświadczenia z dzieciństwa Stuarta przez długi czas pozostawały nieznane.

Dopiero po ponad trzydziestu latach bólu emocjonalnego i psychicznego, oraz po stracie siostry, Stuart postanowił stawić czoło Davidowi, próbując zrozumieć motywy jego bezwzględnych działań. Niestety, konfrontacja szybko wymknęła się spod kontroli. Stuart zaczął spisywać swoją historię, kiedy przebywał w więzieniu, co stało się dla niego rodzajem terapii i sposobem na ukojenie po latach spędzonych w destrukcyjnym środowisku. Mimo że piętno z dzieciństwa towarzyszy mu przez całe życie, Stuart chce, aby jego historia była źródłem nadziei.

Jak sam mówi: „Mam nadzieję, że moja opowieść, choć pełna cierpienia i rozpaczy, niesie istotne przesłanie. Nawet w obliczu trudności, tragedii i - z pozoru - sytuacji bez wyjścia, dzieci z dysfunkcyjnych rodzin mogą odkryć nadzieję na lepszą przyszłość. Dzięki wsparciu empatycznych i kochających ludzi, mają szansę zacząć od nowa.”