Ta, która stała się Słońcem

Zemsta nie przynosi zmiany, a to, co zostało utracone, pozostanie na zawsze nieosiągalne.

Przepowiedziano jej życie pełne nicości, mające zakończyć się śmiercią z głodu w zapomnianej rolniczej prowincji, odciętej od bogów i ludzi. Jednak w jej sercu płonął ogień - nieposkromiona żądza życia, która pchnęła ją do walki. Przyjęła imię zmarłego brata, wierząc, że niebiosa nie dostrzegą tego oszustwa, i ruszyła, by zrealizować jego przeznaczenie. Przeznaczenie pełne bólu i wielkości, które zdawało się być pisane Zhu Chongba, ale to ona, ukryta w skórze młodego mężczyzny, poniesie cały jego ciężar.

To opowieść, w której pojęcie "wielkości" może oznaczać wszystko, a drogi do niej są naznaczone cierpieniem, złamanymi przysięgami i wyborami, którym nikt nie powinien stawić czoła. Zhu jest gotowa zapłacić każdą cenę, aby zaspokoić płomień dzikości i nieokiełznanej pasji życia, który w niej płonie.

Shelley Parker-Chan stworzyła złożoną narrację, splatającą elementy wojny, pożądania, zemsty i polityki w queerowej epopei historycznej. "Ta, która stała się słońcem" to powieść pełna jasnych refleksów humoru i czułości, ale również nie stroniąca od mrocznych głębi ludzkiej ambicji. Jak zauważa Samantha Shannon, powieść jest skazana na wielkość, podobnie jak jej bohaterka.

Debiut Parker-Chan jest niezwykle sugestywny i emocjonujący, eksplorujący tematy wojny, miłości i tożsamości. S.A. Chakraborty opisuje powieść jako emocjonalne arcydzieło, które porusza do głębi.

Alix E. Harrow natomiast zauważa, że książka jest jak walec, który przetacza się po czytelniku, a mimo to zasługuje na wdzięczność za to doznanie.