Szkolna wycieczka misia i jej mali pacjenci

<p>Patrze właśnie na na półkę z książkami w salonie i widzę tam mnóstwo interesujących ksiązek: “Duma i uprzedzenie”, “Rok 1984” czy też “Miłość w czasach zarazy” - to wszystko znani mi i szalenie cenieni autorzy stoją za dziełami do których wracam i z przyjemnością czytam ilekroć tylko znajdę wolną chwilę wieczorem – a jak wiadomo, przy dzieciach tych “wolnych chwil” za dużo nie mamy... ? Można to jednak połączyć, jeśli uda nam się zarazić dziecko pasją do czytania – jak to zrobić? Chyba jedyna słuszna metoda, to praca u podstaw, czyli... obcowanie z literaturą od pierwszych lat życia dziecka ? Czasami z innymi rodzicami wśród znajomych rozmawiamy o tym co jest aktualnie “na czasie” - niezmiennie dużym zainteresowaniem cieszy się cały czas “Pucio”, “Ulica Czereśniowa” albo “Tupcio Chrupcio”, wszystkie wyżej wymienione ksiazeczki są jednak przeznaczone głownie dla najmłodszych dzieci, przedszkolaków stawiających pierwsze kroki w wielkim świecie ? Na tym tle przygody opisane w książeczce “Misia i jej mali pacjenci” proponuje nieco inne treści, adresowane już do starszaków i dzieci uczęszczających do szkoły - tytułowa bohaterka ma osiem lat, a dzieci często najlepiej czuja się w towarzystwie literackich bohaterów liczących sobie mniej więcej tyle lat co czytelnicy ? &nbsp;</p><p>Bohaterka serii “Misia i jej mali pacjenci” pozornie jest zwykła dziewczynką, kto jednak ją pozna, bez trudu odkryje jej wyjątkowość! Rude włosy, które mama Misi nieraz plecie w warkoczyki to tylko jeden z jej znaków rozpoznawczych, dziewczynka znana jest również z tego, ze chętnie pomaga wszystkim wokół, szczególnie schorowanym i potrzebującym opieki zwierzątkom. W poprzednich książeczkach autorstwa Anieli Cholewińskiej-Szkolik, Misia miała iście niestworzone przygody – no bo kto to widział, aby ośmioletnia dziewczynka prowadziła śledztwo w przedmiocie kradzieży miodu z pasieki? Albo opatrywała ranę widoczną na nodze chorego renifera, należącego do zaprzęgu Świętego Mikołaja, a przez to dostarczenie prezentów na całym świecie dla innych dzieci wisi na włosku? ? Autorka ma niesamowita wyobraźnię, podobno inspiruje się... samym życiem – zawód nauczycielki z pewnością daje nie jedna okazje, aby zamienić ja magicznymi słowami w kolejne przygody małej dziewczynki ? &nbsp;</p><p><br>Niedawno rozpoczął się rok szkolny i moja córka ma wybrać się na wycieczkę szkolną do Krakowa – na sama myśl, ze zobaczy smoka nie mogla trzy dni ani jeść ani spać, taka była podekscytowana ? Nie widać było po niej ani obaw ani strachu, zgaduje ze spora w tym zasługa bajek jakie jej podsuwam. Nie ma chyba lepszego sposobu na przygotowanie dziecka na to co je czeka, jak przez kolejne wieczory czytać o podobnych przygodach bohaterów książki i na bieżąco rozwiewać wątpliwości. Co zrobić, kiedy zechce się siku w autobusie? Iść z przodu czy z tylu szkolnego peletonu i gdzie będzie widać więcej ciekawych rzeczy? Zabrać jabłko, czy jednak mandarynki na podróż? ? Sporo tych pytań było i każde przerobiliśmy aby moja pociecha czuła, ze wycieczka szkolna to dla niej więcej okazji do niezwykłych wspomnień, aniżeli obaw ze coś może pójść nie tak ? &nbsp;</p><p>“Misia i jej mali pacjenci. Szkolna wycieczka” to książeczka również ładnie wydana – wydawnictwo Zielona Sowa przywiązuje sporą uwagę, aby ksiazeczki przez nich wydane nie tylko cieszyły wizualnie, ale również prezentowały treści wlasciwie dla wszystkich dzieci. Dlatego tez motywem, który powtarza się w kazdej książeczce z serii “Misia i jej mali pacjenci” to poszanowanie przyrody, lasu i jego mieszkańców - autorka sięga w tym zakresie po rozmaite perypetie głównej bohaterki, większość z nich związana jest z potrzebującymi opieki zwierzętami, z którymi Misia rozmawia i wszystko rozumie – wie o tym tylko dziadek Tadek, skądinąd weterynarz, wiec młoda dama bywa instruowana co ma robić przez dziadka, a to z kolei utrwala w dziecku słuchającym tych historii określone postawy ? Dość powiedzieć, ze kiedy w książce “Misia i jej mali pacjenci. W krainie żubra” mała dziewczynka usłyszała, ze blisko lasu grupa nastolatków zrobiła sobie imprezę i za nic miała mieszkające w pobliżu zwierzęta, Misia dziarsko ruszyła na spotkanie z nimi aby wyjaśnić, ze tak się nie godzi i albo powinni być ciszej, albo niech znajdą sobie inne miejsce na swoje hałasy - wyobrażacie sobie rudą, piegowatą rządzicielkę, której nie można się w żaden sposób oprzeć? To właśnie Misia, bohaterka serii “Misia i jej mali pacjenci”? &nbsp;</p>

<p>Trzy ksiązeczki z Misią w roli głównej, każdą z nich liczy sobie około pięćdziesięciu stron i... wszystkie znam już na pamięć ? To wcale nie tak, ze kupiłam trzy i tylko je czytam córce - ona sama nie chce innych, wskazując przy tym, ze bajki te maja w sobie tyle ciekawych szczegółów rozpalających wyobraźnię, ze córka chętnie o nich słucha, a kiedy nie czytamy... to równie chętnie maluje co zapamiętała - może w domu rośnie mi przyszła światowej klasy malarka? ? &nbsp;</p><p>Główną bohaterką serii “MIsia i jej mali pacjenci” jest tytułowa Misia – kim jest mała dziewczynka, która z takim rozmachem zawładnęła wyobraźnią mojego dziecka, ze córka ani myśli iść spać jeśli wcześniej nie poczytam jej o przygodach ulubionej bohaterki? ? Misia ma osiem lat i obdarzona jest niespotykanym darem – rozumie mowę zwierząt i dobrze wie co im dolega, kiedy spotyka je na swojej drodze! Jest przy tym niezwykle wesoła i radosna, chętnie bawi się z innymi dzieci - oczywiście o ile w pobliżu żadne zwierzątko nie potrzebuje ratunku ? Nie są to zwykłe bajki dla dzieci, lecz coś więcej – autorka i wydawnictwo Zielona Sowa zadbali, aby oddać w małe raczki dzieci publikację zawierającą wszystkie elementy, jakich poszukują maluchy w bajkach na dobranoc ? Dzielna, mała superbohaterka? Jest ? Kochany dziadek, który zna sekrety Misi ale nikomu ich nie wyjawi? Jest ? Piesek, który wiernie towarzyszy Misi i jej pilnuje (choć sam częściej potrzebuje ratunku ?)? Jest ? Moje dziecko prezentuje inne podejście do naszego psiaka, odkąd bliżej miało okazje zapoznać się z przygodami Misi – dziewczynka wiele robi, aby otworzyć dzieciom oczy na piękno natury i jej mieszkańców! Podczas poprzednich książek zdarzało jej się już wybierać do Puszczy Białowieskiej z dziadkiem Tadkiem, ale odwiedzić wraz z kuzynem Leśniczówkę w środku zimy, a teraz przyszedł czas na szkolna wycieczkę z koleżanką Ewką - oj będzie się działo, kto nie czytał, ten gapa ? &nbsp;</p><p>„Misia i jej mali pacjenci. Szkolna wycieczka” to książeczka, przedstawiająca trzy opowiadania o tytułowej bohaterce. Jakie zwierzątka spotka tym razem mała dziewczynka? Będą wśród nich borsuk, który zgubił się w lesie i kompletnie nie wie gdzie teraz iść, aby odnaleźć mamę - Misi to nie dziwi, przecież wszystkie drzewa wyglądają tak samo, dziewczynka dobrze wie co dalej robić! Inaczej sprawa ma się z rannym kretem oraz... rzekomo rozmowną papuga, która akurat wcale nie należy do rozgadanych - może boli ją brzuszek? &nbsp;</p><p>&nbsp;Jako mama dużą wagę przywiązuję do formy wydania książki dla dziecka – zależy mi oczywiście na wartościowych lekturach, ale nawet ta, która rozwija dziecko i jest jednocześnie wydana w koszmarny sposób nie przyciągnie uwagi malucha na dłużej niż jeden wieczór. W przypadku serii “Misia i jej mali pacjenci” wydawnictwo Zielona Sowa zadbało o znakomita oprawę graficzną, odpowiedzialna za nią była Agnieszka Filipowska – w mojej ocenie to jedna z najładniejszych grafik wśród wszystkich bajek dla dzieci jakie do tej pory mieliśmy w domu. Za treść bajki odpowiedzialna z kolei jest Aniela Cholewińska-Szkolik – ta Pani znakomicie potrafi opisywać przygody małych dzieci, być może dlatego, ze sama jest mama, a na dodatek uczy w szkole – widać to po jej tekstach, które są niezwykle ciepłe i wywołują często wzruszenie, zwłaszcza gdy czytamy jak Misia dzielnie szuka sposobów aby pomoc swoim przyjaciołom w świecie zwierząt ? Autorka często chodzi na spacery po lesie, gdzie jak sama mówi, wynajduje inspirujące sytuacje, które po powrocie opisuje w swoich bajkach dla dzieci ? &nbsp;<br>&nbsp;<br>Do tej pory zamówiłam trzy ksiązeczki z serii i nie zrujnowały one mojego portfela – cenę również poczytuje sobie za spory plus recenzowanej publikacji ? &nbsp;</p>