Szaleństwa, gafy i trafy czyli uczę się żyć we Francji (nie jest łatwo)

Ćwierć wieku temu, mimo wszelkich przeciwności losu i rozsądku, stałem się właścicielem domu we Francji. Początkowo wszystko wokół mnie budziło ogromne zdziwienie, lecz z czasem uświadomiłem sobie, że choćbym nie wiem jak się starał, Francuzem nie zostanę. Właśnie ten wniosek stał się inspiracją do napisania mojej pierwszej książki, która opisuje początki mojego życia na francuskiej ziemi. Droga ta nie była prosta i nadal taka nie jest. Nieustannie popełniam małe gafy, które przeplatają się z udającymi się próbami, a wszystko to widziane jest jako swoiste szaleństwo z perspektywy Francuzów. Dla mnie jednak jest to absolutna norma. Próbowałem to pokazać, zestawiając typowe francuskie zachowania, obyczaje i nawyki z moimi niezmiennie zdumionymi komentarzami cudzoziemca z daleka. I choć emocje były mieszane, ani przez moment nie żałowałem decyzji sprzed 25 lat, kiedy to zdecydowałem się kupić dom we Francji.