Święty Dominik. Ścieżki Świętych

Kiedy posłaniec wpadł do pomieszczenia, oznajmił z trwogą, że chłopiec spadł z konia i złamał kark. Wszystkich obecnych, w tym Dominika, ogarnęło przerażenie. Nieszczęsnym chłopcem był Napoleon Orsini, który już zmarł.

Wuj chłopca lamentował, nazywając go swoim biednym Napoleonem. Dominik jednak, jakby zwracając się do siebie samego, wyszeptał, że może nie wszystko jeszcze jest stracone. Z determinacją i głęboką wiarą rozpoczął Ofiarę Mszy Świętej, modląc się żarliwie. W trakcie konsekracji zebrani byli świadkami niezwykłego zjawiska – Dominik unosił się lekko nad ziemią, a jego twarz promieniała jak słońce.

Po zakończeniu Mszy Świętej Dominik udał się do izby, gdzie spoczywało ciało młodego Napoleona.