W północ się odzieję. Świat Dysku. Tom 38

Sięgnij po powieść mistrza Terry’ego Pratchetta zatytułowaną “W północ się odzieję” i wkrocz do świata, gdzie zło i mrok szczerzą zęby w szyderczym uśmiechu.

Gwarantowany śmiech, przerażenie, rozpacz i łzy.

Tiffany Obolała jest czarownicą. Przynajmniej w teorii. Zajmuje się zakładaniem opatrunków i leczeniem drobnych ran u spokojnych mieszkańców Kredy. Niestety wszystko to nie ma nic wspólnego z magią. Nie tak powinno wyglądać życie czarownicy. Jest szanowana i lubiana, ale nie budzi takiego respektu jak Babcia Weatherwax. W dodatku ludzie zbyt chętnie korzystają z jej pomocy, przez co nie może się porządnie wyspać.

Tiffany kończy się czas na dokonanie wyboru swojej przyszłości. Gdzieś niedaleko budzi się czyste zło pełne wrogości i pogardy. Ta pradawna siła jest początkiem ożywiania starych baśni i legend, w których głównymi bohaterkami są stare, brzydkie i śmiertelnie niebezpieczne wiedźmy. Młoda czarodziejka może liczyć na pomoc Nac Mac Feeglów. Te małe, porywcze i wyjątkowo silne istoty zawsze służą radą. Szczególnie po kilku piwach. A jeśli mogą przy tym wszcząć bójkę i rozbić trochę mebli to dodatkowe zachęty nie będą potrzebne. Tiffany Obolała musi odrobinę się przespać, żeby zebrać myśli i wybrać słuszną drogę. Co złego może się stać podczas krótkiej drzemki?

Ostatnia część cyklu przeznaczona jest dla trochę młodszych, chociaż i tutaj znajdują się liczne żarty i aluzje skierowane do starszych czytelników. Terry Pratchett stworzył fascynujący świat, w którym wszystko jest możliwe. Autor opisuje swoje uniwersum w wyjątkowo humorystyczny sposób, a zabawnymi anegdotami i spostrzeżeniami potrafi ożywić nawet najnudniejszy obraz przyrody. "W północ się odzieję" jest czwartą i ostatnią częścią cyklu o Tiffany Obolałej. Wcześniejsze przygody niezwykłej czarodziejki zamieszczone są w książkach "Wolni Ciutludzie", "Kapelusz pełen nieba" oraz "Zimistrz".

Opinie o książce

Pratchett jest bez wątpienia najbardziej dowcipnym pisarzem fantasy. Ale śmiech, który wywołuje, to nie rechot, ale uśmiech porozumiewawczy. Humor pojawia się wszędzie, w dialogach, monologach wewnętrznych, a nawet tak nudnych z natury rzeczy fragmentach, jak opisy przyrody.

Piotr Sarzyński, "Polityka"

Błyskotliwe, zabawne dialogi! Autor zdobywa szczyty wyobraźni.

"The Times"

Pasja dla języka, słownych gierek i żartów aż tryska ze stron.

"Daily Telegraph"