Strollowana rewolucja

„Strollowana rewolucja” to opowieść Rafała Ziemkiewicz nie tyle o Polsce, ile o tytułowej rewolucji, która swoim zasięgiem mimochodem objęła również nasz kraj. „Strollowana rewolucja” została zapoczątkowana przez elity krajów zachodnich, promujące „liberalną demokrację” i przez palce spoglądające na zepsucie i upadek obyczajów w Europie. Książka Rafała Ziemkiewicza stanowi głos rozsądku w przedmiocie bezkrytycznego, pozbawionego refleksji uzależnienia od wizji zachodnich elit, opisujących nowy, lepszy świat.  

Książka „Strollowana rewolucja” została podzielona na pięć części: każda z nich przedstawia uwarunkowania sprzyjające tytułowej rewolucji, jej przebieg oraz potencjalne skutku dla polskiego społeczeństwa. Przewrotny tytuł wskazuje na kierunek interpretacji rzeczywistości przez autora. Rafał Ziemkiewicz wyraża opinię, że rewolucja, której jesteśmy świadkami w świecie zachodnim, w istocie pozostaje kierowaną, bynajmniej nie spontaniczną, raczej gwałtowną i sterowaną przez elity rządzące, głównie w Brukseli. Znany dziennikarz diagnozuje, że rewolucja, której jesteśmy świadkami, nie prowadzi do biblijnej apokalipsy, raczej stanowi punkt kulminacyjny, wieńczący dorobek cywilizacji szeroko rozumianego zachodu. 
 
Rafał Ziemkiewicz, przedstawiając syntezę „Strollowanej rewolucji”, nie pozostawia wątpliwości, że podobne wydarzenia miały już miejsce w historii: autor wymienia m.in. rewolucję francuską czy październikową. Wszystkie mają one w oczach Rafała Ziemkiewicza wspólny mianownik. Prowadzą do ogólnego regresu kondycji intelektualnej społeczeństwa, rozumianej m.in. jako odrzucenie wypracowanego przez poprzednie pokolenia aparatu pojęciowego, radykalizującego się ekologizmu, czy nowomowy, zmieniającej definicje człowieka i jego płci. Współczesna rewolucja, jak przekonuje Rafał Ziemkiewicz, nie ma w sobie nic  z nomenklatury oświeceniowej, promującej wartości poznawcze przez pryzmat rozsądnej percepcji otaczającej nas rzeczywistości. Zadawanie pytań jest źle postrzegane nie tylko przez biorących udział w rewolucji, ale również reprezentujące ją media głównego nurtu. W myśl zasady: każdy, kto się z nami nie zgadza (bo dopytuje), jest faszystą.  
 
Rafał Ziemkiewicz: uznany dziennikarz z 35-letnij stażem zawodowym. Łącznie, od 1987 roku, opublikował 33 książki. W świadomości zbiorowej znany publicysta funkcjonuje jako postać szczególne kontrowersyjna, ceniona za błyskotliwe i budzące skrajne emocje spojrzenia na życie społeczno-polityczne w naszym kraju. Nie stroni również od tematów natury historycznej: publikacje „Jakie piękne samobójstwo” oraz „Złowrogi cień Marszałka” pozwoliły autorowi przedstawić ważny i potrzebny głos w przedmiocie skomplikowanej polityki historycznej III RP.