Splątanie. Przypadkowe i natrętne słowa..

"Splątanie" to książka o wielu poziomach i zastosowaniach. Już jej tytuł ma podwójne znaczenie - odnosi się zarówno do specjalistycznego terminu medycznego, jak i do subiektywnego odczucia autorki, która doświadcza myśli niczym duszących i wszechogarniających jej umysł. Magdalena Ziemiańska opowiada o swojej walce z nerwicą i atakami lęku, używając książki jako narzędzia autoterapii i poszukiwania pomocy. Ta kompozycja luźnych myśli, fragmentów prozy i wierszy, to autentyczny zapis wewnętrznego świata autorki, który nie szuka poklasku, lecz jest wyrazem szczerości i prawdy.

Ziemiańska, wkraczająca w piątą dekadę życia, kiedy to dzieci stają się coraz bardziej samodzielne, a rodzice oddalają się w czasie, dzieli się swoją refleksją nad różnorodnością norm i percepcją normalności. Książka może być lustrem, które zachęca czytelników do odkrycia własnej prawdziwej natury. Autorka, sama siebie określająca jako "pisarka nieznana... jeszcze", podkreśla, że twórczość bywa ucieczką i sposobem na radzenie sobie z bólem istnienia, gdy inne środki zawodzą. Pisanie wiąże się dla niej z nadzieją i daje możliwość wglądu w duszę pełną emocji i niepokoju.