Śmietnik

Adam Hawałej współpracował z Tadeuszem Różewiczem przez niemal trzy dekady, tworząc setki zdjęć w różnych sytuacjach. W książce "Śmietnik" znajdziemy fotografie dokumentujące wyjątkowy happening z udziałem poety, który został zainspirowany dzikim wysypiskiem śmieci nieopodal domu Różewicza. Jacek Łukasiewicz postrzega tę sesję jako monodram, w którym autor "Kartoteki" pełni rolę reżysera, scenarzysty i jedynego aktora, co jednoznacznie sugeruje, że projekt stworzono z myślą o przyszłych odbiorcach. Różewicz na zdjęciach nieustannie zwraca się do nas – czasem spoglądając w kamerę, przybierając dziwaczne pozy, czy uśmiechając się łobuzersko.

Obok fotografii Hawałeja, książka zawiera trzy eseje autorstwa Jacka Łukasiewicza, Witolda Kanickiego i Andrzeja Skrendy. Eseje te próbują zinterpretować tę oryginalną inicjatywę. Czy śmietnik symbolizuje nadchodzącą katastrofę, zmianę funkcji pozornie bezużytecznych przedmiotów, czy może chodzi o samo medium fotografii? Autorzy nie udzielają jednoznacznych odpowiedzi na te pytania. Wygląda na to, że Różewicz celowo unikał oczywistości w swojej pracy, pozostawiając miejsce na swobodną interpretację.