Skalpel

"Skalpel" to druga odsłona serii kryminalnej o policyjnej detektyw Jane Rizzoli i patolog Maurze Isles.

Kiedy detektyw Jane Rizzoli zostaje wezwana na miejsce najnowszej zbrodni, od razu przychodzi jej na myśl jedna rzecz: chirurg znów uderzył. Sama wie, że ta myśl nie może być prawdziwa, bo chirurg, który rok wcześniej uczynił z jej życia piekło, nadal siedzi w więzieniu. Mimo to, pamięć o jej mękach wciąż przyprawia ją o koszmary. Skoro Warren Hoyt wciąż przebywa za kratkami, schemat zachowania sugeruje, że jest to obłąkany naśladowca. Ale kto podziela obsesję na punkcie gwałcenia kobiet i fachowego podrzynania gardeł mężom?

Rok po ich pierwszej sprawie, seryjny morderca znów jest na wolności. Wówczas Rizzoli polowała na Warrena Hoyta, który zabijał mężów, gwałcił żony i je zabijał. Warren polował również na Jane. Do dziś przypominają jej o tym blizny na rękach. Kiedy zostaje wezwana do pracy nad sprawą w sąsiednim rejonie, jej psychiczne urazy natychmiast się odnawiają. Zbyt wiele z tego miejsca zbrodni nosi podpis chirurga. Małżeństwo zostało zaatakowane podczas snu, żona zgwałcona na oczach męża, a następnie uprowadzona. Gardło mężczyzny zostało fachowo podcięte. W sypialni natomiast śledczy znajdują misternie złożoną koszulę nocną, typowy rytuał chirurga. Jakby tego było mało, Jane Rizzoli musi się również zmierzyć z agentem FBI Gabrielem Deanem, który bez pytania wtrąca się w jej śledztwo.

Przede wszystkim chciałabym pozytywnie podkreślić rozwój i opis Jane Rizzoli. Po tym, jak została poważnie skrzywdzona psychicznie pod koniec pierwszej części, możemy uzyskać głębszy wgląd w jej myśli i uczucia w tej części. Na pozór jest niesamowicie silna i twarda, ale jej życie wewnętrzne jest zupełnie inne. Autorce znakomicie udało się opisać lęki i obawy Jane oraz pozwolić czytelnikowi uczestniczyć w jej wewnętrznych konfliktach. Nie znajdziemy tu wiele Maury Isles, pojawia się ona bardziej jako postać drugoplanowa. Niemniej jednak, ona również tworzy kilka ciekawych wątków. Polubiłam też resztę postaci drugoplanowych. Szczególnie Gabriela Deana, który jest na początku bardzo nieprzejrzysty i daje czytelnikowi pole do własnych fantazji.

Tematyka książki jest stosunkowo trudna. Z jednej strony uważam, że styl pisania Tess Gerritsen jest wyjątkowo przyjemny. Unika oklepanych, dramatycznych wątków, które mają być jak najbardziej krwawe. Niemniej jednak jej opisy, zwłaszcza wszystkich istotnych z medycznego punktu widzenia tematów, wydają się bardzo żywe i fachowe. Nic nie jest pomijane, tak że sekcja zwłok czasami wchodzi w bardzo nieprzyjemne szczegóły. Osobiście bardzo podobał mi się ten stonowany styl i wiele dowiedziałam się o pracy lekarza medycyny sądowej. Jednak każdy, kto jest wrażliwy, niekoniecznie powinien sięgać po te książki. Wszyscy inni mogą spodziewać się ekscytującej i pełnej emocji historii.

Daję 5 gwiazdek za bardzo emocjonującą powieść. Rozwój postaci, zwłaszcza Jane Rizzoli, absolutnie mnie przekonał, podobnie jak styl pisania! Ekscytujący przypadek, a także ciekawe wątki medyczne sprawiły, że "Skalpel" był dla mnie wciągającą lekturą, która urzekła mnie od pierwszej strony. Absolutna rekomendacja dla miłośników kryminałów!

"Skalpel" z serii "Rizzoli i Isles" Tess Gerritsen to rewelacyjny kryminał! Po przeczytaniu pierwszego tomu, byłem po prostu zdumiony tym, jak dobrze został napisany i jak trzymająca w napięciu była historia. Drugi tom "Skalpel" dotyczy treści pierwszego "Chirurga", więc dla tych, którzy jeszcze nie czytali thrillera, nie będę zdradzać treści.

Nowy morderca niepokoi miasto i nie tylko, Rizzoli jest również zaniepokojona. Ponieważ w miejscu, gdzie znaleziono ciało, są uderzające podobieństwa do przypadków Chirurga. Tyle, że w tym przypadku ofiarami są mężczyźni, a po ich żonach nie ma śladu. Ale to nie może być chirurg, który ubolewa nad swoim losem za kratami. Więc kto go kopiuje? A skąd on ma taką wiedzę? Kiedy Hoytowi - chirurgowi - udaje się uciec z więzienia, Rizzoli słusznie obawia się, że obaj seryjni mordercy tworzą duet i pozostawiają po sobie krwawy ślad. Więc nie ma wyboru, jak tylko stawić czoła swoim lękom, nawet jeśli czyny Hoyt są nadal obecne w jej snach, by polować na bestię po raz kolejny.

Już wiedziałem, dlaczego pierwszy tom serii Rizzoli i Isles tak długo krążył w mojej głowie. Ponieważ raz rozpoczęte książki są uzależniające. Szczególnie spodobała mi się Rizzoli. Jako kobieta w zawodzie zdominowanym przez mężczyzn, musi stawiać im czoła. Od wczesnego dzieciństwa była zmuszana do stawiania czoła swoim braciom i to nie zmieniło się do dziś. O ile w pierwszej części była jeszcze twardą śledczą, która nie dała się sprowadzić do roli ofiary nawet przez jakiegoś gbura, o tyle tutaj pokazuje swoją wrażliwą stronę. Jane musi sobie uświadomić, że stała się właśnie ofiarą, a strach rządzi jej życiem. To właśnie ten rozwój czyni tę postać bardziej autentyczną i sprawia, że wydaje się ona prawdziwa. Do tego dochodzi fakt, że najgorszy koszmar Jane czai się na nią w nocy, z zimną krwią knując swoją zemstę. Sytuacji nie ułatwia jej permanentna ingerencja agenta FBI Gabriela Deana. Przede wszystkim podprogowe napięcie erotyczne między nimi utrudnia życie Rizzoli, ale dla mnie sprawia, że lektura jest jeszcze bardziej ekscytująca. Po prostu lubię Jane Rizzoli i dlatego z niecierpliwością czekam aby przeczytać jej kolejne przypadki. Szeroko idące badania i umiejętne wkomponowanie ich w fabułę są wisienką na torcie, o czym przekonałam się czytając wiele innych, znacznie gorszych thrillerów. Tess Gerritsen jest po prostu profesjonalistką.

Całkiem udana druga część, która nie nudzi, mimo że obraz mordercy jest podobny do tego z pierwszej części. Już nie mogę się doczekać trzeciej części i cieszę się, że Chirurg został naprawdę odsunięty na dalszy plan, bo przyprawił mnie o gęsią skórkę. Z mojego punktu widzenia rewelacyjny kryminał, gorąco polecam!

"Skalpel" to druga odsłona serii kryminalnej o policyjnej detektyw Jane Rizzoli i patolog Maurze Isles.

Kiedy detektyw Jane Rizzoli zostaje wezwana na miejsce najnowszej zbrodni, od razu przychodzi jej na myśl jedna rzecz: chirurg znów uderzył. Sama wie, że ta myśl nie może być prawdziwa, bo chirurg, który rok wcześniej uczynił z jej życia piekło, nadal siedzi w więzieniu. Mimo to, pamięć o jej mękach wciąż przyprawia ją o koszmary. Skoro Warren Hoyt wciąż przebywa za kratkami, schemat zachowania sugeruje, że jest to obłąkany naśladowca. Ale kto podziela obsesję na punkcie gwałcenia kobiet i fachowego podrzynania gardeł mężom?

Rok po ich pierwszej sprawie, seryjny morderca znów jest na wolności. Wówczas Rizzoli polowała na Warrena Hoyta, który zabijał mężów, gwałcił żony i je zabijał. Warren polował również na Jane. Do dziś przypominają jej o tym blizny na rękach. Kiedy zostaje wezwana do pracy nad sprawą w sąsiednim rejonie, jej psychiczne urazy natychmiast się odnawiają. Zbyt wiele z tego miejsca zbrodni nosi podpis chirurga. Małżeństwo zostało zaatakowane podczas snu, żona zgwałcona na oczach męża, a następnie uprowadzona. Gardło mężczyzny zostało fachowo podcięte. W sypialni natomiast śledczy znajdują misternie złożoną koszulę nocną, typowy rytuał chirurga. Jakby tego było mało, Jane Rizzoli musi się również zmierzyć z agentem FBI Gabrielem Deanem, który bez pytania wtrąca się w jej śledztwo.

Przede wszystkim chciałabym pozytywnie podkreślić rozwój i opis Jane Rizzoli. Po tym, jak została poważnie skrzywdzona psychicznie pod koniec pierwszej części, możemy uzyskać głębszy wgląd w jej myśli i uczucia w tej części. Na pozór jest niesamowicie silna i twarda, ale jej życie wewnętrzne jest zupełnie inne. Autorce znakomicie udało się opisać lęki i obawy Jane oraz pozwolić czytelnikowi uczestniczyć w jej wewnętrznych konfliktach. Nie znajdziemy tu wiele Maury Isles, pojawia się ona bardziej jako postać drugoplanowa. Niemniej jednak, ona również tworzy kilka ciekawych wątków. Polubiłam też resztę postaci drugoplanowych. Szczególnie Gabriela Deana, który jest na początku bardzo nieprzejrzysty i daje czytelnikowi pole do własnych fantazji.

Tematyka książki jest stosunkowo trudna. Z jednej strony uważam, że styl pisania Tess Gerritsen jest wyjątkowo przyjemny. Unika oklepanych, dramatycznych wątków, które mają być jak najbardziej krwawe. Niemniej jednak jej opisy, zwłaszcza wszystkich istotnych z medycznego punktu widzenia tematów, wydają się bardzo żywe i fachowe. Nic nie jest pomijane, tak że sekcja zwłok czasami wchodzi w bardzo nieprzyjemne szczegóły. Osobiście bardzo podobał mi się ten stonowany styl i wiele dowiedziałam się o pracy lekarza medycyny sądowej. Jednak każdy, kto jest wrażliwy, niekoniecznie powinien sięgać po te książki. Wszyscy inni mogą spodziewać się ekscytującej i pełnej emocji historii.

Daję 5 gwiazdek za bardzo emocjonującą powieść. Rozwój postaci, zwłaszcza Jane Rizzoli, absolutnie mnie przekonał, podobnie jak styl pisania! Ekscytujący przypadek, a także ciekawe wątki medyczne sprawiły, że "Skalpel" był dla mnie wciągającą lekturą, która urzekła mnie od pierwszej strony. Absolutna rekomendacja dla miłośników kryminałów!

"Skalpel" z serii "Rizzoli i Isles" Tess Gerritsen to rewelacyjny kryminał! Po przeczytaniu pierwszego tomu, byłem po prostu zdumiony tym, jak dobrze został napisany i jak trzymająca w napięciu była historia. Drugi tom "Skalpel" dotyczy treści pierwszego "Chirurga", więc dla tych, którzy jeszcze nie czytali thrillera, nie będę zdradzać treści.

Nowy morderca niepokoi miasto i nie tylko, Rizzoli jest również zaniepokojona. Ponieważ w miejscu, gdzie znaleziono ciało, są uderzające podobieństwa do przypadków Chirurga. Tyle, że w tym przypadku ofiarami są mężczyźni, a po ich żonach nie ma śladu. Ale to nie może być chirurg, który ubolewa nad swoim losem za kratami. Więc kto go kopiuje? A skąd on ma taką wiedzę? Kiedy Hoytowi - chirurgowi - udaje się uciec z więzienia, Rizzoli słusznie obawia się, że obaj seryjni mordercy tworzą duet i pozostawiają po sobie krwawy ślad. Więc nie ma wyboru, jak tylko stawić czoła swoim lękom, nawet jeśli czyny Hoyt są nadal obecne w jej snach, by polować na bestię po raz kolejny.

Już wiedziałem, dlaczego pierwszy tom serii Rizzoli i Isles tak długo krążył w mojej głowie. Ponieważ raz rozpoczęte książki są uzależniające. Szczególnie spodobała mi się Rizzoli. Jako kobieta w zawodzie zdominowanym przez mężczyzn, musi stawiać im czoła. Od wczesnego dzieciństwa była zmuszana do stawiania czoła swoim braciom i to nie zmieniło się do dziś. O ile w pierwszej części była jeszcze twardą śledczą, która nie dała się sprowadzić do roli ofiary nawet przez jakiegoś gbura, o tyle tutaj pokazuje swoją wrażliwą stronę. Jane musi sobie uświadomić, że stała się właśnie ofiarą, a strach rządzi jej życiem. To właśnie ten rozwój czyni tę postać bardziej autentyczną i sprawia, że wydaje się ona prawdziwa. Do tego dochodzi fakt, że najgorszy koszmar Jane czai się na nią w nocy, z zimną krwią knując swoją zemstę. Sytuacji nie ułatwia jej permanentna ingerencja agenta FBI Gabriela Deana. Przede wszystkim podprogowe napięcie erotyczne między nimi utrudnia życie Rizzoli, ale dla mnie sprawia, że lektura jest jeszcze bardziej ekscytująca. Po prostu lubię Jane Rizzoli i dlatego z niecierpliwością czekam aby przeczytać jej kolejne przypadki. Szeroko idące badania i umiejętne wkomponowanie ich w fabułę są wisienką na torcie, o czym przekonałam się czytając wiele innych, znacznie gorszych thrillerów. Tess Gerritsen jest po prostu profesjonalistką.

Całkiem udana druga część, która nie nudzi, mimo że obraz mordercy jest podobny do tego z pierwszej części. Już nie mogę się doczekać trzeciej części i cieszę się, że Chirurg został naprawdę odsunięty na dalszy plan, bo przyprawił mnie o gęsią skórkę. Z mojego punktu widzenia rewelacyjny kryminał, gorąco polecam!