Samobójstwo w kulturze dzisiejszej. Listy samobójców jako gatunek wypowiedzi i fakt kulturowy

Autorka tej książki postawiła sobie za cel znalezienie odpowiedniego języka do rozmowy o ludzkiej autodestrukcji. Badanie to opiera się na porównaniu rzeczywistych zapisów pozostawionych przez osoby, które popełniły samobójstwo, z ich przedstawieniami w kulturze. Takie zestawienie pozwala dostrzec różnice między autentycznymi przekazami a ich stereotypowymi wyobrażeniami. Przyjęte interdyscyplinarne podejście, łączące perspektywy kulturowe, językoznawcze i suicydologiczne, otwiera przestrzeń do naukowego dialogu z narracjami kształtowanymi przez kulturę, media i społeczeństwo.

Zapis pozostawiony przez samobójcę często obarczony jest stereotypami i mitami. Przez lata kino, literatura, prasa, a obecnie także Internet, tworzyły wokół samobójcy i jego czynu pewien rodzaj narracji. Ta opowieść, choć pełna odniesień do literackich i filmowych postaci oraz medialnych doniesień, nie oddaje prawdziwego dramatu samotnej i rozpaczliwej śmierci, która ma miejsce każdego dnia, z dala od reflektorów i rozgłosu.