Rzeźnik

<p>“Rzeźnik” to pierwsza książka Maxa Czornyja, którą miałam okazję przeczytać. Książka jest bardzo tajemnicza, trzymająca w napięciu, akcja toczy się niespecjalnie szybko, nie ma nagłych zwrotów akcji, ale wszystko wciąga, sprawia, że chce się sięgać raz po raz po tę książkę i pożerać kolejne strony. Dawno nie miałam takiej ochoty, by bez reszty zatracić się w powieści i by nigdy się ona nie skończyła.</p><p>Książka oparta jest na prawdziwych wydarzeniach i osobowości Józefa Cyppka, tzw. “rzeźnika z Niebuszewa”. Autor starał się stworzyć “pamiętnik” Cyppka, w którym odda przeżycia tego bohatera i jego stan wewnętrzny. I szczerze mówiąc zadziałało na mnie to w dobry sposób. Szczegóły dotyczące historii z “Rzeźnika” można bez problemu znaleźć w internecie - dlatego świetnie, że Czornyj zdecydował się pójść dalej. Szczerze mówiąc, nie wiedziałam wcześniej nic o tej sprawie, więc na początku poczułam lekkie zagubienie, ale na szczęście dzięki tym artykułom udało mi się usystematyzować informacje zawarte w książce i ułożyć puzzle w całość.</p><p>Poznajemy jego losy w sposób bardzo niechronologiczny, skacząc między datami, mieszając teraźniejszość z bliską i odległą przeszłością. Choć z tych różnych opowieści często wyłania się postać człowieka pokrzywdzonego, ale całkiem normalnego, to Cyppek nie był zwykłym człowiekiem. Z pewnością był upośledzony (dziś powiedzielibyśmy: chory psychicznie) i z tego też powodu popełniał zabójstwa. Odbierał życie dorosłym, odbierał życie dzieciom. Ale co takiego się stało, że zmienił się w potwora? Jak sobie z tym radził?</p><p>Zabijał bez planu, spontanicznie. Był zdecydowany pomścić swój los. Nie tolerował pogardy, jaką obarczało go społeczeństwo. Musiał działać - niespodziewanie, nagle, z pełną brutalnością. Tak jak oni działali wobec niego…</p><p>Max Czornyj doskonale wie jak napisać świetny thriller psychologiczny. Udowodnił to zresztą nieraz, udowodnił to również w “Rzeźniku”. Już od pierwszego rozdziału autor zabiera nas w głąb głów swoich bohaterów, a ich życie, myśli i dialogi wciągają w akcję od samego początku. I choć początkowo wydaje nam się, że fabuła będzie się ciągnąć.... to napięcie jest budowane tak szalenie sprytnie, że w pewnym momencie jesteśmy tak przerażeni, że choć boimy się tego, co dalej będzie, to jednak desperacko chcemy poznać zakończenie.</p><p>Duży plus za pomysł, który zakończył się pokrętnie i obrzydliwie. Nadal nie mogę oderwać swoich myśli od tej książki i uwierzyć, jak Max Czornyj genialnie to wszystko przemyślał. &nbsp;Jedno co mogę powiedzieć z pełną odpowiedzialnością to to, że "Rzeźnik" jest książką, obok której nie można przejść obojętnie i pozostanie w mojej pamięci na bardzo długo. A to najlepsza rekomendacja jaką mogę dać.</p>

<p>Ci, którzy czytali już książki Maxa Czornyja, wiedzą jak wciągające i emocjonujące są jego historie. Ci, którzy jeszcze nie czytali jego twórczości, będą żałować, że tak długo zwlekali. Tym razem, ten autor przekracza wszelkie granice swoją przerażającą powieścią o tytule “Rzeźnik”.</p><p>Max Czornyj, najbardziej znany z serii detektywistycznej o inspektorze Deryło, tym razem zaproponował nam coś zupełnie nowego. Napisał on niemal biograficzną opowieść o Józefie Cyppku, rzeźniku z Niebuszowa, który został skazany i stracony w 1952 roku. Zabijał swoje ofiary, przerabiał je na mięso, a później sam je zjadał. Nawet jak teraz to piszę, to zbiera mi się na wymioty…</p><p>Jak wspomniałem wyżej, powieść "Rzeźnik" inspirowana jest życiem seryjnego mordercy z Niebuszewa - Józefa Cyppka. Życiem pełnym trudów, okrucieństwa i smutku. Życie niepełnosprawnego człowieka skonfrontowane z tragedią, pogardą, wykluczeniem i niedocenieniem. Swoje ofiary, głównie dzieci, zabijał na różne sposoby i przerabiał na mięso, które zjadał z rozkoszą. Max Czorny napisał dobrą książkę, bo możemy dowiedzieć się, co kryje się w głowie takiego potwora jak Cyppek. Książka napisana jest na podstawie faktów - Czornyj podobno korzystał z wszelkich śladów medialnych, jakie kiedykolwiek Cyppek pozostawił w przestrzeni publicznej. Oczywiście jest tu mnóstwo miejsca na fikcję i próbę dociekań na temat tego, co mogło się stać, że jego życie przyjęło tak brutalny, dowiadujemy się, dlaczego został rzeźnikiem z Niebuszewa. Jego syn zginął na wojnie, żona zginęła podczas bombardowań, on sam również stracił na froncie nogę. Miejsce, w którym mieszkał rzeźnik jest nadal niezamieszkane. W momencie skazania na śmierć zupełnie nie okazywał skruchy.</p><p>Jestem całkowicie przybita po lekturze tej książki. Dlaczego? Bo wiemy, że ta bestia istniała naprawdę i że może nawet współcześnie grasują po świecie tacy brutalni ludzie. Cyppek był potworem pozbawionym ludzkich odruchów. Do końca nie wykazywał żadnych skrupułów, żadnych wyrzutów sumienia. Jest dumny z tego, że ma niewiele do udowodnienia. Przerażająca postać. A w głowie czytelnika pozostaje milion pytań o to, czego zabrakło, co się stało w jego życiu, że popełnił tak straszne czyny, że nie czuje współczucia, nie ma wyrzutów sumienia.</p><p>Nie zaprzeczę, że jest to najlepsza jak dotąd powieść autora. Polecam ją fanom “true crime”, którzy uwielbiają mocno podkreślone akcenty psychologiczne w powieściach kryminalnych. W mojej subiektywnej opinii “Rzeźnik” jest powieścią, która warta jest przeczytania.</p>