Rozsypane fotografie. Wspomnienia z wojny i Powstania Warszawskiego

Z szuflady wysypują się stare, czarno-białe fotografie, które przez lata nabrały żółtawego koloru, zdradzając ślady działania czasu — niektóre są zniszczone, inne przycięte w nietypowy sposób. Każde z tych zdjęć stanowi unikalną opowieść z czasów okupacji, Powstania Warszawskiego czy okresu powojennego. Te wspomnienia są zapisane w pamięci autorki, która była dzieckiem podczas wojny, albo zostały jej przekazane przez bliskich i znajomych. Wystarczy jedna drobnostka na fotografii, by odkryć na nowo dawno zapomniane chwile. Na przykład babcia autorki, walcząca o wolność w nieoczekiwanym miejscu – perfumerii, gdzie ukrywała broń i ratowała dzieci z getta. Innym razem to schron przy ulicy Puławskiej, miejsce, gdzie dzieci uczyły się rozpoznawania dźwięków samolotów i gdzie zawierały przyjaźnie na całe życie.

Te opowieści obejmują także spotkania z ważnymi postaciami, takimi jak Leopold Staff, oraz historię ulubionej ciotki Janiny Pollakówny, cenionej warszawskiej aktorki. Kolejnym ciekawym aspektem jest okupacyjna działalność kawiarni „U Aktorek”, która łączy się z surowymi wspomnieniami o głodzie, zbieraniu kartofli na polu pod ostrzałem i obawami o ojca – powstańca. Te porozrzucane zdjęcia są jak strażnicy pamięci o minionych, dramatycznych, ale i niezwykłych dniach, pełnych wydarzeń, które czasem miały również komiczne oblicze.