Pycha i skromność rozumu. Współczesny spór o argumenty transcendentalne a filozofia Kanta i Fichtego

Współczesna filozofia krytycznie odnosi się do tradycyjnych argumentów transcendentalnych, które pierwotnie miały na celu zidentyfikowanie niezbędnych warunków doświadczenia. Początki zainteresowania tą teorią były związane z próbą zmierzenia się ze sceptycyzmem w różnorakiej formie. Niemniej jednak, pojawiające się wątpliwości dotyczące jej struktury, poprawności formalnej i materialnej oraz właściwego sposobu interpretacji wniosków, przyczyniły się do szerokiego przyjęcia poglądu, że tego rodzaju rozumowania nie są w stanie dostarczyć niepodważalnych twierdzeń na temat rzeczywistości.

Książka ta stanowi krytyczną analizę kluczowych debat współczesnych dotyczących zasadności argumentacji transcendentalnej. Autor dokonuje również pogłębionej interpretacji fragmentów filozofii Kanta i Fichtego, które mają istotne znaczenie dla badania funkcji i potencjału teoretycznego tych rozumowań. Autor twierdzi, że współczesna tendencja do "detranscendentalizacji" – czyli próby utrzymania prawomocności tych argumentów bez przyjęcia idealizmu transcendentalnego – jest skazana na niepowodzenie. Z jego perspektywy, argumentacja transcendentalna nierozerwalnie wiąże się z idealizmem transcendentalnym.

Takie stanowisko może nie znaleźć uznania wśród współczesnych filozofów, którzy badają tę tematykę, ponieważ zakładają, że poprawność argumentacji transcendentalnej zależy od braku jakichkolwiek implikacji idealistycznych. Autor uważa takie podejście za arbitralne, zakorzenione głównie w błędnym zrozumieniu samego idealizmu transcendentalnego.