Pułapka uczuć

"Pułapka uczuć" Colleen Hoover to jedna z tych książek, których nigdy się nie zapomina. Można ją zaklasyfikować do gatunku young adult, ale nie jest to bynajmniej lekka lektura. Myślę, że całkowicie zakochałam się w pisarstwie Colleen Hoover i będę czytać kolejne książki spod jej pióra.<br> <br> W "Pułapce uczuć" Colleen Hoover stworzyła wokół głównej bohaterki Layken fabułę, która sprawia, że czytelnik niejednokrotnie wzdycha. Po tragicznym wypadku i wciąż nierozwiązanej śmierci ojca, matka Layken przeprowadza się wraz z nią i jej młodszym bratem z Teksasu do Michigan. Nowe życie ma dać rodzinie zmianę otoczenia. Layken trudno jest jednak zostawić wszystko za sobą i zacząć od nowa w nowej szkole, z nowymi ludźmi, w zupełnie nowym otoczeniu. Wtedy poznaje Willa, miłego, czarującego, bardzo przystojnego sąsiada, do którego od razu czuje przywiązanie. Intensywność tego pierwszego spotkania jest wyczuwalna nawet przez strony książki i czytelnik od razu wie, że ci dwoje zdecydowanie pasują do siebie! Ale wtedy życie ingeruje w tych wspaniałych bohaterów, którzy tak bardzo zasługują na szczęście. W tym momencie czytelnik nie spodziewa się prostego hollywoodzkiego kiczu o wielkiej katastrofie, a na końcu i tak happy end. Nie, w "Pułapce uczuć" bohaterowie muszą najpierw bardzo głęboko upaść i szalenie ciężko pracować nad sobą i swoim życiem, żeby się nie udusić i ewentualnie móc zaznać choć małej iskierki szczęścia.<br> <br> Jeśli spodziewacie się i chcecie przeczytać zabawną, romantyczną, może trochę tandetną historię miłosną w stylu young adult, lepiej trzymajcie ręce z dala od tej powieści. "Pułapka uczuć" porusza tematycznie chyba każdą katastrofę, jaka może się zdarzyć w życiu nastolatka: śmierć rodzica, zagubienie, odpowiedzialność, miłość do nauczyciela, adopcja, złamane serce, znęcanie się. Chociaż momentami śmiertelnie smutnej fabuły, Colleen Hoover potrafiła mnie oczarować historią "miłości od pierwszego wejrzenia". Will i Layken są niesamowicie autentyczni, tak że trzeba czuć, cierpieć i kochać razem z nimi od pierwszej do ostatniej strony.<br> <br> Sceny slamu poetyckiego są prawdziwym hitem. Moje usta były otwarte kilka razy podczas czytania, tak dobre, doskonałe i emocjonalne są te fragmenty. Szczególnie ten rodzaj literackiego spektaklu wzruszył mnie kilkakrotnie do łez i w ogóle nie mógł odpuścić. Colleen Hoover doskonale wkomponowała to w fabułę i idealnie dopasowała do poszczególnych bohaterów. Po prostu cudownie - TO jest coś, co trzeba przeżyć i przeczytać!<br> <br> Wszystkie, naprawdę WSZYSTKIE, postacie Colleen Hoover, nawet te drugoplanowe, są tak niesamowicie wiarygodne i prawdziwe, jakby można było je dotknąć i zakochać się w nich. Pod koniec książki nie mogłam nawet zliczyć ile razy zalewałam się łzami ze wzruszenia i współczucia dla bohaterów i ich losów. Jest tak pięknie przejmująca, ale i również literacko doskonała - lektura obowiązkowa dla każdego miłośnika romansów.<br> <br> Mała rada na przetrwanie: pamiętajcie, aby mieć pod ręką chusteczki podczas czytania!

"Pułapka uczuć" Colleen Hoover to jedna z tych książek, których nigdy się nie zapomina. Można ją zaklasyfikować do gatunku young adult, ale nie jest to bynajmniej lekka lektura. Myślę, że całkowicie zakochałam się w pisarstwie Colleen Hoover i będę czytać kolejne książki spod jej pióra.<br> <br> W "Pułapce uczuć" Colleen Hoover stworzyła wokół głównej bohaterki Layken fabułę, która sprawia, że czytelnik niejednokrotnie wzdycha. Po tragicznym wypadku i wciąż nierozwiązanej śmierci ojca, matka Layken przeprowadza się wraz z nią i jej młodszym bratem z Teksasu do Michigan. Nowe życie ma dać rodzinie zmianę otoczenia. Layken trudno jest jednak zostawić wszystko za sobą i zacząć od nowa w nowej szkole, z nowymi ludźmi, w zupełnie nowym otoczeniu. Wtedy poznaje Willa, miłego, czarującego, bardzo przystojnego sąsiada, do którego od razu czuje przywiązanie. Intensywność tego pierwszego spotkania jest wyczuwalna nawet przez strony książki i czytelnik od razu wie, że ci dwoje zdecydowanie pasują do siebie! Ale wtedy życie ingeruje w tych wspaniałych bohaterów, którzy tak bardzo zasługują na szczęście. W tym momencie czytelnik nie spodziewa się prostego hollywoodzkiego kiczu o wielkiej katastrofie, a na końcu i tak happy end. Nie, w "Pułapce uczuć" bohaterowie muszą najpierw bardzo głęboko upaść i szalenie ciężko pracować nad sobą i swoim życiem, żeby się nie udusić i ewentualnie móc zaznać choć małej iskierki szczęścia.<br> <br> Jeśli spodziewacie się i chcecie przeczytać zabawną, romantyczną, może trochę tandetną historię miłosną w stylu young adult, lepiej trzymajcie ręce z dala od tej powieści. "Pułapka uczuć" porusza tematycznie chyba każdą katastrofę, jaka może się zdarzyć w życiu nastolatka: śmierć rodzica, zagubienie, odpowiedzialność, miłość do nauczyciela, adopcja, złamane serce, znęcanie się. Chociaż momentami śmiertelnie smutnej fabuły, Colleen Hoover potrafiła mnie oczarować historią "miłości od pierwszego wejrzenia". Will i Layken są niesamowicie autentyczni, tak że trzeba czuć, cierpieć i kochać razem z nimi od pierwszej do ostatniej strony.<br> <br> Sceny slamu poetyckiego są prawdziwym hitem. Moje usta były otwarte kilka razy podczas czytania, tak dobre, doskonałe i emocjonalne są te fragmenty. Szczególnie ten rodzaj literackiego spektaklu wzruszył mnie kilkakrotnie do łez i w ogóle nie mógł odpuścić. Colleen Hoover doskonale wkomponowała to w fabułę i idealnie dopasowała do poszczególnych bohaterów. Po prostu cudownie - TO jest coś, co trzeba przeżyć i przeczytać!<br> <br> Wszystkie, naprawdę WSZYSTKIE, postacie Colleen Hoover, nawet te drugoplanowe, są tak niesamowicie wiarygodne i prawdziwe, jakby można było je dotknąć i zakochać się w nich. Pod koniec książki nie mogłam nawet zliczyć ile razy zalewałam się łzami ze wzruszenia i współczucia dla bohaterów i ich losów. Jest tak pięknie przejmująca, ale i również literacko doskonała - lektura obowiązkowa dla każdego miłośnika romansów.<br> <br> Mała rada na przetrwanie: pamiętajcie, aby mieć pod ręką chusteczki podczas czytania!

Historia Layken i Willa była już na mojej półce, ale ciągle odkładałam ją na później. Kiedy ostatnio skończyłam dwuczęściowy cykl Camilli Lackberg o Faye ("Złota Klatka", "Srebrne skrzydła") pomyślałam, że może czas dać szansę "Pułapce uczuć" (bardzo trafny tytuł, ponieważ jest częstym wątkiem w książce).<br> <br> No i co mogę powiedzieć? Szum wokół książki jest częściowo uzasadniony, ponieważ jest ona wspaniała. Tak, w jakiś sposób również nierealistyczna, ponieważ bohaterowie muszą przeżyć tyle złego, że wydaje się, że wszystko jest niewiarygodne, ale Colleen Hoover opakowała tę historię tak słodko i wzruszająco, że często dostawałam wręcz gęsiej skórki podczas czytania, musiałam ocierać łzy, a moje emocje zostały zszargane.<br> <br> Historia Layken i Willa to nie tylko opowieść o miłości, która na początku wydaje się zakazana, ale o wiele więcej. To opowieść o odwadze, męstwie, byciu razem, byciu dla innych i walce o to, co się kocha. "Pułapka uczuć" to opowieść o przyjaźni i o tym, że nie wolno spuszczać głowy, ale patrzeć w przyszłość i odnajdywać swoją drogę w życiu, mimo wszelkich przeciwności, mimo chorób i strat.<br> <br> Nie chcę zdradzać zbyt wiele na temat fabuły. Jeśli nie wie się o niej zbyt wiele, jest kilka naprawdę zaskakujących elementów, które wzbogacają książkę. Historia jest niesamowicie fascynująca, wciągająca i wyjątkowa, po za trym dobrze opowiedziana, a postacie są dobrze rozwinięte i wydają się prawdziwe i ludzkie. Oni wszyscy są po prostu czarujący.<br> <br> Co do oceny, ta książka dostaje ode mnie 5 gwiazdek.<br> Bardzo przyjemnie mi się ją czytało i spędzało czas z bohaterami. Czytałam już kilka innych historii Colleen Hoover, które bardziej mi się podobały, ale i tak bardzo polubiłam "Pułapkę uczuć"!<br> Na szczęście nie było to aż tak przesadzone, jak się początkowo obawiałam. Bardzo podobał mi się wątek poboczny i w miarę upływu czasu będę czytać inne książki tej autorki. Jeśli więc lubicie coś dla serca, bez nadmiaru smętów, trójkątów miłosnych i nadmiernej dramaturgii - to rekomendacja czytelnicza ode mnie dla tego tytułu.

Historia Layken i Willa była już na mojej półce, ale ciągle odkładałam ją na później. Kiedy ostatnio skończyłam dwuczęściowy cykl Camilli Lackberg o Faye ("Złota Klatka", "Srebrne skrzydła") pomyślałam, że może czas dać szansę "Pułapce uczuć" (bardzo trafny tytuł, ponieważ jest częstym wątkiem w książce).<br> <br> No i co mogę powiedzieć? Szum wokół książki jest częściowo uzasadniony, ponieważ jest ona wspaniała. Tak, w jakiś sposób również nierealistyczna, ponieważ bohaterowie muszą przeżyć tyle złego, że wydaje się, że wszystko jest niewiarygodne, ale Colleen Hoover opakowała tę historię tak słodko i wzruszająco, że często dostawałam wręcz gęsiej skórki podczas czytania, musiałam ocierać łzy, a moje emocje zostały zszargane.<br> <br> Historia Layken i Willa to nie tylko opowieść o miłości, która na początku wydaje się zakazana, ale o wiele więcej. To opowieść o odwadze, męstwie, byciu razem, byciu dla innych i walce o to, co się kocha. "Pułapka uczuć" to opowieść o przyjaźni i o tym, że nie wolno spuszczać głowy, ale patrzeć w przyszłość i odnajdywać swoją drogę w życiu, mimo wszelkich przeciwności, mimo chorób i strat.<br> <br> Nie chcę zdradzać zbyt wiele na temat fabuły. Jeśli nie wie się o niej zbyt wiele, jest kilka naprawdę zaskakujących elementów, które wzbogacają książkę. Historia jest niesamowicie fascynująca, wciągająca i wyjątkowa, po za trym dobrze opowiedziana, a postacie są dobrze rozwinięte i wydają się prawdziwe i ludzkie. Oni wszyscy są po prostu czarujący.<br> <br> Co do oceny, ta książka dostaje ode mnie 5 gwiazdek.<br> Bardzo przyjemnie mi się ją czytało i spędzało czas z bohaterami. Czytałam już kilka innych historii Colleen Hoover, które bardziej mi się podobały, ale i tak bardzo polubiłam "Pułapkę uczuć"!<br> Na szczęście nie było to aż tak przesadzone, jak się początkowo obawiałam. Bardzo podobał mi się wątek poboczny i w miarę upływu czasu będę czytać inne książki tej autorki. Jeśli więc lubicie coś dla serca, bez nadmiaru smętów, trójkątów miłosnych i nadmiernej dramaturgii - to rekomendacja czytelnicza ode mnie dla tego tytułu.