Proces

„Proces” Franza Kafki to powieść surrealistyczna, która zajmuje szczególne miejsce w światowej literaturze. Dzieło skupia się na losach Józefa K., pracownika bankowego, którego pewnego dnia niespodziewanie aresztują, mimo że nie popełnił żadnego przestępstwa. Wydaje się, że aresztowanie to jest tylko formalnością, gdyż Józef K. nadal może prowadzić normalne życie, mając jedynie obowiązek pozostawania do dyspozycji sądu. W rzeczywistości jednak sytuacja ta całkowicie zmienia jego codzienność. Przyjaciele i znajomi odwracają się od niego, a codzienność staje się zbiorem niezrozumiałych wydarzeń. Pomimo licznych przesłuchań, Józef K. nie jest w stanie dowieść swojej niewinności, a jego próby uzyskania pomocy — czy to u członków rodziny, prawnika, sądowego malarza, innego oskarżonego czy kapelana więziennego — okazują się bezowocne.

„Proces” to mistrzowska metafora totalitarnego systemu i jednocześnie refleksja nad samotnością jednostki we współczesnym świecie, gdzie biurokracja i wszechwładne państwo ograniczają prawa obywatela do wolności i prywatności. Powieść fascynuje narracją pełną absurdu oraz atmosferą przypominającą niepokojący sen, co uczyniło ją obowiązkową lekturą w szkołach średnich.