Poczucie samoskuteczności jako moderator wpływu afektu na wykonanie zadań

W dziedzinie psychologii wciąż nie ma zgodności co do tego, czy ludzie przetwarzają informacje bardziej efektywnie, gdy są w dobrym nastroju, czy też w negatywnym stanie emocjonalnym. Pojawiły się teorie sugerujące, że wydajność przetwarzania informacji w zależności od nastroju może być uzależniona od dodatkowych czynników. Książka "Poczucie samoskuteczności jako moderator wpływu afektu na wykonanie zadań" rozwija tę problematykę, adaptując podejście, które łączy tradycję holistyczną z nowymi założeniami dotyczącymi sfery motywacyjnej i emocjonalnej. Co ciekawe, teoria ta po raz pierwszy uwzględnia również aspekt osobowościowy, kładąc nacisk na specyficzną cechę, jaką jest poczucie samoskuteczności. Książka prezentuje wyniki trzech eksperymentów, które dostarczają empirycznego potwierdzenia tej teorii.

Dzieło to stanowi niezależny wkład w badania nad relacjami między afektem a poznaniem. Proponuje interesujący model teoretyczny, który wyjaśnia, jak poczucie samoskuteczności może moderować relację między afektem a funkcjonowaniem poznawczym. Ponadto, autorzy przetestowali swoją hipotezę za pomocą dokładnie zaplanowanych i przeprowadzonych badań empirycznych. Autor wykazał się głębokim zrozumieniem tematu oraz umiejętnością krytycznego spojrzenia na istniejące teorie, co pozwoliło mu na sformułowanie własnych pytań badawczych.

prof. dr hab. Małgorzata Sobol-Kwapińska