Płonąca namiętność życiowi bohaterowie Tom 2

<p>„Płonąca namiętność” to drugi tom trylogii „Życiowi bohaterowie” pióra K. Bromberg, ukazującej czytelnikom historie trzech niezwykłych braci Malone. Po morzu wylanych łez nad historią z Grantem i Emerson, nadszedł czas, aby poznać Grady'ego i Dylan. Poprzednia książka „W kajdankach miłości” ustawiła poprzeczkę bardzo, bardzo wysoko, jednak „Płonąca namiętność” jest równie dobra. Może nawet odrobinę lepsza. Teraz z niecierpliwością czekam, aż zabiorę się za opowieść o ostatnim bracie Grayson w trzecim tomie, „Warta ryzyka”.</p><p>Grady Malone jest strażakiem, nieustraszonym bohaterem. Zupełnie jak jego dwaj bracia. Bowiem każdy z rodzeństwa Malone jest dzielnym przedstawicielem jakiegoś szanowanego, odpowiedzialnego i niebezpiecznego zawodu. Mamy tu policjanta, strażaka i pilota.</p><p>Bardzo ciekawe w tej drugiej książce jest to, że odnajdujemy fascynującą więź łączącą wszystkich braci, z których każdy ma swojego demona, z którym musi się zmierzyć. Za fasadą pewnego siebie i czarującego mężczyzny, Grady skrywa głębokie rany i poczucie winy, które pochłania jego życie i nie pozwala mu ruszyć do przodu. Jako strażak, dzień po dniu stawia czoła niebezpieczeństwu, ale wydarzenia, które miały miejsce dwa lata temu, pozostawiły głębokie blizny i nie pozwalają mu na powrót stać się człowiekiem, jakim był kiedyś. Wraz z kolejnymi stronami dostajemy wgląd w jego przeszłość. Grady to wciąż ten sam czarujący mężczyzna, jednak to tylko pozory. Bliscy się o niego martwią, lecz on uparcie odmawia przyjęcia wsparcia.</p><p>Wszystko zmienia się, gdy Gardy postanawia wyświadczyć przysługę swojemu przyjacielowi Damonowi i przygarnia jego siostrę jako współlokatorkę. Mężczyzna oczywiście stara się postępować jak zwykle i nie pokazywać swojego prawdziwego oblicza i zamiast tego bawić się w grę pozorów. Jednak przy niezwykłej kobiecie, jaką jest Dylan jest to dla niego bardzo trudne. Mimo tego, że Gardy jest bardzo zamknięty w sobie i trochę czasu zajmie mu otwarcie się przed Dylan, w końcu jednak wyjawia co tak naprawdę przyprawia go o koszmary. Od początku można wyczuć jego opiekuńczość i empatię, bo to, co robi w odpowiedzi na obietnicę daną Drew jest po prostu godne podziwu. Widzimy również, że Gardy nie pozostaje samotny z powodu egoizmu, wręcz przeciwnie. Nie chce narzucać ryzyka swojej pracy na rodzinę, na miłość. Podejmuje się niebezpiecznych wyzwań dzień po dniu, by walczyć z nieposkromionym żywiołem, a pozostanie singlem pokazuje nam, jak bardzo to przemyślał. To nie jest decyzja podjęta pod wpływem impulsu, ale głęboka decyzja.</p><p>Ten plan sprawdza się idealnie, dopóki nie pojawia się Dylan, która wywraca jego życie do góry nogami. Czy uda jej się skłonić go do ponownego przemyślenia podjętej decyzji? Czy Gardy zdoła pozbyć się ciężaru, który nosi? Czy będzie w stanie pokonać traumy?<br><br>Dylan McCoy to młoda autorka piosenek, która musi pokonać tysiące mil, by zostawić Jetta Krogera w Los Angeles i spróbować odbudować swoje życie w Sunnyville. Kobieta przez dwa lata ufała Jettowi, egocentrycznemu gwiazdorowi. Jett jest przyzwyczajony do tego, że ludzie rzucają mu się do stóp i wybaczają wszystkie jego przewinienia, więc jest przekonany, że zdrada, którą nazywa wpadką, zostanie szybko zapomniana. Jednak Dylan czuje się głęboko zraniona i gdyby nie umowa, która wciąż ich łączy, najchętniej uciekłaby na koniec świata. Dylan to młoda kobieta, której strasznie brakuje pewności siebie i o którą nigdy nie walczono. Nie pasuje do kanonu stereotypowego piękna i jest przekonana, że nie zasługuje na bycie w centrum uwagi. Za ten stan umysłu odpowiada również jej rodzinne pochodzenie.<br><br>Kiedy poznałam Dylan, miałam ochotę ją przytulić i zapewnić, że wszystko będzie dobrze. Im bardziej ją poznajemy, tym bardziej się do niej przywiązujemy i tym bardziej chcemy, by otworzyła oczy. Więź, którą uda jej się utkać z Gradym jest wysublimowana i zupełnie niespodziewanie, pozwoli obojgu wyzwolić się z przeszłości. Ta dwójka nieświadomie złagodzi swój ból i nawet jeśli oni sami nie widzą tego, co doskonale widzi otoczenie i czytelnik. Dylan to samotna młoda kobieta, która zamyka się w swojej skorupie. Jej ukojeniem jest jedynie muzyka.</p><p>Za pozorami, za flirtem kryją się dwie umęczone istoty, targane przez swoje rany z przeszłości, które jeszcze nie zdążyły się zabliźnić.</p><p>Krótko mówiąc, jeśli zaczytujecie się w romansach, to będziecie zachwyceni braćmi Malone i „Płonącą namiętnością”. To bardzo dobra saga, K Bromberg po raz kolejny oferuje czytelnikom głęboki romans z ważnymi tematami i poturbowanymi przez przeszłość bohaterami. Cieszę się i jestem poruszona tą historią, a chęć poznania ostatniego brata Malone jest jeszcze silniejsza.</p>

<p>Trudno ująć w słowa to, co czuję pisząc tę recenzję. Właśnie wyszłam z doświadczenia czytelniczego, które po prostu mnie przerosło. Jeśli historia Granta i Emmy była wzruszająca, to historia Grady'ego i Dylan jest strasznie przejmująca. Uwielbiałam pierwszą książkę autorstwa K. Bromberg - „W kajdankach miłości”, ale „Płonąca namiętność” znacznie ją przewyższa i jest naprawdę cudowna.<br><br>Poznajemy Dylan, młodą kobietę, której serce właśnie zostało złamane po tym, jak przyłapała swojego mężczyznę z inną kobietą. Zraniona i upokorzona Dylan postanawia przenieść się w inne miejsce, by z dala od swojego byłego realizować się jako autorka piosenek. Świeżo przybyła do Sunnyville, staje się nową współlokatorką Grady'ego Malone'a, który był na tyle uprzejmy, by otworzyć przed nią swoje drzwi. Czarujący, uwodzicielski i pozornie pewny siebie mężczyzna, który nosi na swoich barkach wiele własnych nieszczęść. Pewne, że to spotkanie może okazać się dla obojga czymś zupełnie niespodziewanym...<br><br>K. Bromberg po raz kolejny postanawia poruszyć aktualne tematy, które są dość mocno obecne w innych powieściach i przemawiają do wielu osób. Po raz kolejny zakochałam się w jej piórze, które daje czytelnikowi dawkę niezwykle silnych emocji i bohaterów, których wrażliwość i siła charakteru sprawiają, że historia jest tak piękna. Odkrywamy dwie udręczone dusze, których rany są zarówno fizyczne jak i psychiczne wciąż jeszcze krwawią.<br><br>Autorka z delikatnością porusza głębokie tematy, takie jak brak poczucia własnej wartości, obrzydzenie, jakie można czuć do własnego ciała, poczucie winy czy nawet żałoba. Są to tematy szczególnie bliskie mojemu sercu, ponieważ wszystkie niepewności i pytania, które Dylan ma w trakcie tej powieści, ja również czułam na którymś etapie swojego życia. Naturalne więc było, że z łatwością dałam się wciągnąć w historię jej i Grady'ego. Ich emocje są doskonale oddane i zabierają nas na przejażdżkę rollercoasterem przez niezwykłą historię. Jeśli jesteś wrażliwym czytelnikiem wyciągnij chusteczki, bo możesz ich potrzebować.<br><br>Jeśli chodzi o romans, to jest on dobrze wyważony. K. Bromberg gra na nerwach czytelnika i pozostawia wiele niepewności w relacji między Dylanem i Gradym. Na początku oboje nieświadomie się uwodzą, i czuć, że pociągają się wzajemne, jednak żadne z nich nie chce wykonać pierwszego ruchu. Ich związek zabiera nas w romans, który łączy słodycz i zmysłowość z czułością i pasją. To dwoje ludzi złamanych przez różne problemy życiowe, ale tak podobnych w swoich wątpliwościach i kruchości. Będą się wzajemnie podciągać, leczyć, uczyć się akceptować siebie, wybaczać, iść dalej i po prostu kochać.</p><p>Dylan jest uroczą młodą kobietą, ale zdrada jej byłego chłopaka sprawiła, że stała się bardzo podejrzliwa wobec mężczyzn. Jest teraz kobietą z wieloma rozterkami i bardzo niekomfortowo czuje się z krągłościami, które zdobią jej kobiece ciało. Bardzo polubiłam jej postać i jej dobroć. Dylan jest jedną z tych osób, które wiele z siebie dają, niekoniecznie oczekując czegoś w zamian, a kiedy kogoś kochają, to na zabój. Z łatwością identyfikowałam się z jej postacią ze względu na jej niską samoocenę, brak pewności siebie i wrażliwość, którą emanuje.<br><br>Bardzo lubię również postać Grady'ego. Na pierwszy rzut oka widzimy mężczyznę pewnego siebie, zadowolonego ze swojego wyglądu i życia. Jednak tak nie jest. Grady dopiero co przeżył tragedię i wciąż ma psychiczne i fizyczne blizny. Regularnie ukrywa się za swoim humorem i żartami. Uwielbiałam jego humor, jego czułość i jego opiekuńczość, ale to, co naprawdę mnie poruszyło, to jego wewnętrzna kruchość, którą nie jest mu łatwo okazać.<br><br>Podsumowując, „Płonąca namiętność” K. Bromberg to powieść idealna niemal pod każdym względem. Po przeczytaniu tej książki, która jest prawdziwą bombą, teraz bardzo boję się przeczytać kolejną część, aby się nie zawieść. Po zasmakowaniu perfekcji bardzo ciężko będzie nie porównywać Graysona do Grady'ego. W każdym razie gorąco polecam tę serię i już nie mogę się doczekać, aż poznam trzecią i ostatnią część sagi o Malone'ach.</p>