Pekińska koma

W maju 1989 roku plac Tian’anmen w Pekinie staje się epicentrum masowych protestów, angażujących dziesiątki tysięcy studentów, którzy szukają zmian i reform w kraju. W tłumie protestujących jest też doktorant Uniwersytetu Pekińskiego, Dai Wei, który z zaangażowaniem wspiera strajki i współorganizuje działania ze znajomymi. Niestety, jego życie odmienia się dramatycznie 4 czerwca, kiedy przypadkowy pocisk trafia go w głowę, wprawiając w dziesięcioletnią śpiączkę. Uwięziony w tym stanie, jego egzystencja ogranicza się do wędrówek po wspomnieniach – wraca myślami do ojca, pierwszych miłości oraz lat spędzonych w szkole i na uniwersytecie.

Mimo że Dai Wei nie może się poruszać ani widzieć, jego zmysł słuchu pozostaje aktywny, co pozwala mu być świadkiem wszystkiego, co dzieje się wokół. Docierają do niego nieustanne starania matki, która z oddaniem nad nim czuwa, a także wysiłki władz zmierzające do zatarcia pamięci o masakrze na Tian’anmen. Słyszy również opowieści przyjaciół, którzy próbują odnaleźć się w dynamicznie zmieniającym się kapitalistycznym krajobrazie Chin. "Pekińska koma", jako powieść, głęboko eksploruje tematykę historii, pamięci i wolności, uwidaczniając ich wagę jako niezbywalnych wartości społecznych oraz podstawowych praw jednostki. Jednocześnie ukazuje piękno codziennych, ulotnych doświadczeń: szmer liści, smaki potraw, czy znajomy zapach bliskiej osoby.