Pedagogika. Emocje dzieci i młodzieży...

Kiedy myślimy o dzieciństwie, często przywołujemy obraz radosnych i beztroskich lat. W tym okresie, dorastając, zaczynamy poznawać oczekiwania społeczeństwa, co kształtuje naszą podstawową osobowość. To jest czas, kiedy rodzą się nasze pierwsze wrażenia o świecie, które łączą dziecięce radości i smutki. Właśnie wtedy odkrywamy siebie, swoje możliwości i zaczynamy snuć marzenia, będące odzwierciedleniem naszych doświadczeń oraz emocjonalnych i intelektualnych interpretacji wydarzeń.

Romantyczne podejście antropologów kultury do dzieciństwa postrzega je jako etap przygotowania do dorosłego życia. Zgodnie z tym poglądem, dzieciństwo powinno prowadzić do rozwinięcia w młodym człowieku szczęścia, otwartości na innych oraz kreatywności. Chociaż ten czas jest okresem nauki, to dorośli z troską decydują o zakresie i formie nauki niezbędnych umiejętności.

Niestety, nie zawsze dzieciństwo jest tak radosne, jak powinno być. Rzeczywistość bywa inna z wielu powodów takich jak przewlekłe choroby, deficyty rozwojowe czy niepełnosprawności. Te przeszkody mogą wynikać bezpośrednio z problemów zdrowotnych lub mieć różne inne źródła. Książka, o której mowa, koncentruje się na emocjach i trudnościach dzieci oraz młodzieży z problemami w rozwoju i zachowaniu. Opowiada również o negatywnych doświadczeniach, niespełnionych potrzebach, utracie marzeń i nadziei oraz o braku zrozumienia ze strony bliskich osób.