Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Ostatnie historie
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Trzy niezwykłe kobiety: córka, matka i babka... i trzy niezwykłe historie o stracie i przemijaniu, a także oswajaniu się z tym, co dla człowieka trudne, zwłaszcza w samotności - ze śmiercią.
"Ostatnie historie" Olgi Tokarczuk to książka, z którą musisz się zapoznać – poruszająca i do bólu prawdziwa.
"Ostatnie historie" zostały wydane przez Tokarczuk w 2004 roku. Książka ta, jak większość utworów polskiej noblistki, łączy w sobie refleksje, ciekawe wątki rodzinne oraz metafizyczne. "Ostatnie historie" zmuszają czytelnika do rozmyślania nad istotą życia i do zastanowienia się nad tym, co jest naprawdę ważne dla człowieka. Uświadamiają, jak ulotne jest życie i jak szybko można stracić to, co najcenniejsze. Prowokują do szukania odpowiedzi na pytanie, co tak naprawdę człowiek może po sobie zostawić.
Autorka zdaje się oswajać czytelnika ze śmiercią; jej książka jest niezwykle poruszająca i przeszywa do głębi. Sam sposób przedstawienia przez autorkę historii trzech kobiet jest zresztą unaocznieniem tematu przemijalności – opowieści bohaterek nie mają wyraźnego początku ani końca, w książce nie ma wyraźnej chronologii. Jest to zresztą typowe dla twórczości Tokarczuk swego rodzaju oderwanie świata od czasu. Najważniejsze są w jej historiach emocje, refleksje, spostrzeżenia na temat natury ludzkiej i tym, co rządzi losami człowieka.
Opinie o książce
Grając światłem i cieniem, autorka z wyjątkowym kunsztem kreśli wzruszające portrety trzech kobiet – portrety, których tłem jest krajobraz bezkresnego smutku.
"Le Figaro"
Oldze Tokarczuk nie grozi dostosowywanie się do rynku. Dawno osiągnęła sukces, o sławę nie zabiega, a literaturę traktuje jak rozmowę. A skupienie, z jakim opowiada, udziela się czytelnikom. Potrafi dokonać tego, co najtrudniejsze: odsłonić doniosłość skrytą w codzienności. Potoczne życie odzyskuje w jej prozie gęstość, wewnętrzne skomplikowanie, okruch znaczenia i dramatyzm niepewności.
Przemysław Czapliński, "Gazeta Wyborcza"
Niepokojące, wciągające, przejmujące historie.
"Focus"
O autorce
Olga Tokarczuk bez wątpienia wyróżnia się wśród polskich literatów. Autorka potrafi kreować świat w sposób niezwykły tak, że doskonale znana czytelnikowi rzeczywistość zdaje się być niezwykła, niemalże magiczna. Tokarczuk ma dar opisywania świata, potrafi przedstawić jego wielopłaszczyznowość w sposób przemawiający do czytelnika, prosty, a jednak poetycki, nadający rzeczywistości wyższą rangę. Można dostrzec to także w takich jej utworach jak "Prawiek i inne czasy" czy "Prowadź swój pług przez kości umarłych". Niezwykła wyobraźnia autorki oraz jej niewątpliwe zdolności pisarskie sprawiają, że książki Tokarczuk czyta się z zapartym tchem – zdecydowanie warto więc zapoznać się bliżej z twórczością noblistki.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Trzy niezwykłe kobiety: córka, matka i babka... i trzy niezwykłe historie o stracie i przemijaniu, a także oswajaniu się z tym, co dla człowieka trudne, zwłaszcza w samotności - ze śmiercią.
"Ostatnie historie" Olgi Tokarczuk to książka, z którą musisz się zapoznać – poruszająca i do bólu prawdziwa.
"Ostatnie historie" zostały wydane przez Tokarczuk w 2004 roku. Książka ta, jak większość utworów polskiej noblistki, łączy w sobie refleksje, ciekawe wątki rodzinne oraz metafizyczne. "Ostatnie historie" zmuszają czytelnika do rozmyślania nad istotą życia i do zastanowienia się nad tym, co jest naprawdę ważne dla człowieka. Uświadamiają, jak ulotne jest życie i jak szybko można stracić to, co najcenniejsze. Prowokują do szukania odpowiedzi na pytanie, co tak naprawdę człowiek może po sobie zostawić.
Autorka zdaje się oswajać czytelnika ze śmiercią; jej książka jest niezwykle poruszająca i przeszywa do głębi. Sam sposób przedstawienia przez autorkę historii trzech kobiet jest zresztą unaocznieniem tematu przemijalności – opowieści bohaterek nie mają wyraźnego początku ani końca, w książce nie ma wyraźnej chronologii. Jest to zresztą typowe dla twórczości Tokarczuk swego rodzaju oderwanie świata od czasu. Najważniejsze są w jej historiach emocje, refleksje, spostrzeżenia na temat natury ludzkiej i tym, co rządzi losami człowieka.
Opinie o książce
Grając światłem i cieniem, autorka z wyjątkowym kunsztem kreśli wzruszające portrety trzech kobiet – portrety, których tłem jest krajobraz bezkresnego smutku.
"Le Figaro"
Oldze Tokarczuk nie grozi dostosowywanie się do rynku. Dawno osiągnęła sukces, o sławę nie zabiega, a literaturę traktuje jak rozmowę. A skupienie, z jakim opowiada, udziela się czytelnikom. Potrafi dokonać tego, co najtrudniejsze: odsłonić doniosłość skrytą w codzienności. Potoczne życie odzyskuje w jej prozie gęstość, wewnętrzne skomplikowanie, okruch znaczenia i dramatyzm niepewności.
Przemysław Czapliński, "Gazeta Wyborcza"
Niepokojące, wciągające, przejmujące historie.
"Focus"
O autorce
Olga Tokarczuk bez wątpienia wyróżnia się wśród polskich literatów. Autorka potrafi kreować świat w sposób niezwykły tak, że doskonale znana czytelnikowi rzeczywistość zdaje się być niezwykła, niemalże magiczna. Tokarczuk ma dar opisywania świata, potrafi przedstawić jego wielopłaszczyznowość w sposób przemawiający do czytelnika, prosty, a jednak poetycki, nadający rzeczywistości wyższą rangę. Można dostrzec to także w takich jej utworach jak "Prawiek i inne czasy" czy "Prowadź swój pług przez kości umarłych". Niezwykła wyobraźnia autorki oraz jej niewątpliwe zdolności pisarskie sprawiają, że książki Tokarczuk czyta się z zapartym tchem – zdecydowanie warto więc zapoznać się bliżej z twórczością noblistki.