Ojciec chrzestny

Jako młody, początkujący pisarz, Mario Puzo nie cieszył się uznaniem: dwie pierwsze powieści nie zyskały uznania w oczach krytyków i świata literatury, on sam zaś chciał stworzyć dzieło adekwatne do czasów wielkich przemian w Ameryce, gdzie społeczeństwo poszukiwało wartości cennych, zapomnianych jednak w dobie kapitalizmu. Skorumpowani policjanci, kierujący się partykularnymi interesami politycy, czy bezkarni sędziowie: wszyscy oni w oczach Amerykanów byli odpowiedzialni za kierunek w którym podążała Ameryka. Przeciwstawienie się tym mechanizmom wymagało stworzenia nie tylko jednego bohatera, co całej struktury, konkurencyjnej nie tylko w podziemiu, ale również w codziennym życiu mieszkańców Stanów Zjednoczonych. W roli tej Mario Puzo wspaniale opisał mafię i jej członków, na czele z Ojcem Chrzestnym, który uosabiał nie tylko pojęcie władzy, ale również sprawiedliwości i lojalności. <br> <br> Geneza historii opisanej w powieści sięga czasów, gdy Don Corleone wyemigrował do USA, konkretnie do Nowego Jorku na początku XX wieku, i po kilku szczęśliwych dla siebie zbiegach okoliczności, zaczął piąć się w górę tamtejszej struktury przestępczej. Za sprawą swojej firmy, działającej w branży handlowej, związanej z importem oliwek, Don Corleone konsekwentnie i cierpliwie obejmował swoją władzą kolejne obszary, stając się z czasem najpotężniejszym człowiekiem mafijnego podziemia. <br> <br> Obecność w strukturach mafii miała swoje cienie i blaski. Corleone przez 40 lat ich małżeństwa żyła w nieświadomości, nie wiedząc nic na temat przestępczego życia męża, które spowija mgła tajemnicy, która z czasem jednak dosięgła jego synów, to właśnie wokół nich z czasem rozkręca się akcja w książce i bez wątpienia stanowi to punkt zwrotny w przedstawionej przez autora opowieści. Wcześniej jednak poznajemy hermetyczne struktury mafii, gdzie ufa się tylko najbliższym, a człowiek nie jest bezpieczny nawet wśród zaufanych przyjaciół. <br> <br> Michael Corleone nie był przez ojca przygotowywany do roli Ojca Chrzestnego, przeciwnie, sam Don Corleone wielokrotnie na łamach książki wspomina, że chciałby dla swoich dzieci innej, lepszej przyszłości. Marzył, aby zostali oni prawnikami, bankierami, a nawet prezydentem USA. Sam Michael wydaje się mieć mocno powściągliwy stosunek do obecności ojca w mafii, kwestionuje jej działania, jednocześnie zachowując bliski związek z rodziną i zawsze stojąc w obronie jej dobrego imienia. Poznajemy go jako weterana wojny w Wietnamie, mężczyznę który na przekór radom ojca i tradycji, wziął za żonę Kay Adams - ta bowiem stanowiła, że żona Sycylijczyka może być tylko Sycylijka. Młodzi pokochali się bezwarunkową miłością, Michael jednak na wzór ojca stawiał wyraźną granicę między obecnością w strukturach mafii oraz rodziną. I choćby z tego punktu widzenia książka jest inspirująca: motyw ochrony najbliższych przed wrogami, a nierzadko również konsekwencjami swoich decyzji jest charakterystyczny dla bohaterów książki, rodziny Corleone i jej przyjaciół. <br> <br> Nie będę uchyla rąbka tajemnicy, jak przebiega akcja książki i z jakimi trudnościami będą mierzyli się jej bohaterowie, warto jedynie wspomnieć, że oparty na książce film o tym samym tytule zyskał ogromną popularność w kulturze amerykańskiej, o czym zdecydowały https://******.** wartości, jakie ta książka promuje: rodzina na pierwszym miejscu. Warto przeczytać powieść Mario Puzo aby zrozumieć, jak dalece może posunąć się człowiek, który wierzy w to co robi, i że żaden uczynek w życiu, ani dobry ani zły, nie pozostaje bez konsekwencji dla nas i dla naszych najbliższych.

Jako młody, początkujący pisarz, Mario Puzo nie cieszył się uznaniem: dwie pierwsze powieści nie zyskały uznania w oczach krytyków i świata literatury, on sam zaś chciał stworzyć dzieło adekwatne do czasów wielkich przemian w Ameryce, gdzie społeczeństwo poszukiwało wartości cennych, zapomnianych jednak w dobie kapitalizmu. Skorumpowani policjanci, kierujący się partykularnymi interesami politycy, czy bezkarni sędziowie: wszyscy oni w oczach Amerykanów byli odpowiedzialni za kierunek w którym podążała Ameryka. Przeciwstawienie się tym mechanizmom wymagało stworzenia nie tylko jednego bohatera, co całej struktury, konkurencyjnej nie tylko w podziemiu, ale również w codziennym życiu mieszkańców Stanów Zjednoczonych. W roli tej Mario Puzo wspaniale opisał mafię i jej członków, na czele z Ojcem Chrzestnym, który uosabiał nie tylko pojęcie władzy, ale również sprawiedliwości i lojalności. <br> <br> Geneza historii opisanej w powieści sięga czasów, gdy Don Corleone wyemigrował do USA, konkretnie do Nowego Jorku na początku XX wieku, i po kilku szczęśliwych dla siebie zbiegach okoliczności, zaczął piąć się w górę tamtejszej struktury przestępczej. Za sprawą swojej firmy, działającej w branży handlowej, związanej z importem oliwek, Don Corleone konsekwentnie i cierpliwie obejmował swoją władzą kolejne obszary, stając się z czasem najpotężniejszym człowiekiem mafijnego podziemia. <br> <br> Obecność w strukturach mafii miała swoje cienie i blaski. Corleone przez 40 lat ich małżeństwa żyła w nieświadomości, nie wiedząc nic na temat przestępczego życia męża, które spowija mgła tajemnicy, która z czasem jednak dosięgła jego synów, to właśnie wokół nich z czasem rozkręca się akcja w książce i bez wątpienia stanowi to punkt zwrotny w przedstawionej przez autora opowieści. Wcześniej jednak poznajemy hermetyczne struktury mafii, gdzie ufa się tylko najbliższym, a człowiek nie jest bezpieczny nawet wśród zaufanych przyjaciół. <br> <br> Michael Corleone nie był przez ojca przygotowywany do roli Ojca Chrzestnego, przeciwnie, sam Don Corleone wielokrotnie na łamach książki wspomina, że chciałby dla swoich dzieci innej, lepszej przyszłości. Marzył, aby zostali oni prawnikami, bankierami, a nawet prezydentem USA. Sam Michael wydaje się mieć mocno powściągliwy stosunek do obecności ojca w mafii, kwestionuje jej działania, jednocześnie zachowując bliski związek z rodziną i zawsze stojąc w obronie jej dobrego imienia. Poznajemy go jako weterana wojny w Wietnamie, mężczyznę który na przekór radom ojca i tradycji, wziął za żonę Kay Adams - ta bowiem stanowiła, że żona Sycylijczyka może być tylko Sycylijka. Młodzi pokochali się bezwarunkową miłością, Michael jednak na wzór ojca stawiał wyraźną granicę między obecnością w strukturach mafii oraz rodziną. I choćby z tego punktu widzenia książka jest inspirująca: motyw ochrony najbliższych przed wrogami, a nierzadko również konsekwencjami swoich decyzji jest charakterystyczny dla bohaterów książki, rodziny Corleone i jej przyjaciół. <br> <br> Nie będę uchyla rąbka tajemnicy, jak przebiega akcja książki i z jakimi trudnościami będą mierzyli się jej bohaterowie, warto jedynie wspomnieć, że oparty na książce film o tym samym tytule zyskał ogromną popularność w kulturze amerykańskiej, o czym zdecydowały https://******.** wartości, jakie ta książka promuje: rodzina na pierwszym miejscu. Warto przeczytać powieść Mario Puzo aby zrozumieć, jak dalece może posunąć się człowiek, który wierzy w to co robi, i że żaden uczynek w życiu, ani dobry ani zły, nie pozostaje bez konsekwencji dla nas i dla naszych najbliższych.

Mafia od zawsze budziła moje pejoratywne skojarzenia: pamiętam wczesne lata 90’, czas wielkich transformacji w Polsce, gdzie o Pruszkowie i Wołominie było głośno. Przedstawiciele obu tych struktur walczyli na ulicach Polskich miast, żaden człowiek wówczas w naszym kraju nie mógł się czuć bezpiecznie, a pościgi i strzelaniny zajmowały czołówki ramówek wiadomości. Z czasem jednak zainteresowałem się genezą mafii, powodami jej istnienia i struktur, które tworzą hermetyczny świat. Wielki w tym udział Mario Puzo i jego fantastycznej powieści “Ojciec Chrzestny”.<br> <br> Tytułem dygresji wspomnę o mężczyźnie, nazwiskiem Earl Weiss, lub bardziej po polsku: Henryk Wojciechowski. Zmiana personaliów nastąpiła już od wczesnych lat młodości, faktem jest jednak, że sam Al Capone, który występuje w książce Mario Puzo, czuł wobec polskiego gangstera szacunek, byli dla siebie wzajemnie śmiertelnymi wrogami, jeden polował na drugiego, zwycięsko z tej batalii wyszedł Capone. I taki właśnie jest świat przedstawiony w powieści: pełen ludzi z wielu stron świata, których połączył sen o wspaniałym życiu w Ameryce. Ciekawskich odsyłam do życiorysu Wojciechowskiego, wyobrażam sobie z łatwością, że mógł on być inspiracją dla Puzo w kreacji niektórych bohaterów, symbolizował bowiem wszystkie te cechy, które autor przypisuje członkom mafii: brutalny, zdecydowany, ale miał również swoje zasady za które gotów był umrzeć. <br> <br> Obraz mafii jaki przedstawia Mario Puzo inspirowany jest starą sycylijską szkołą, te odwołania do genezy powstania struktur mafijnych na wyspach słonecznej Italii są widoczne w toku opisywanej akcji, niejednokrotnie bohaterowie stają przed koniecznością ich obrony, a tam gdzie to możliwe: również ewolucji w zmieniającym się świecie. Widać to doskonale gdy Ojciec Chrzestny podejmuje mężczyznę, który proponuje mu posrednictwo w sprzedazy narkotyków, nowym interesie w którym stop zwrotu przekracza wszystkie inne zrodla mafii. Wybór dotyczy wartości, kompromis nie wchodzi w grę i tak przedstawiony obraz mafii zmienił w świadomości amerykanskiego spoleczenstwa pejoratywne skojarzenia dotyczące zorganizowanych grup przestępczych jakie działały w Nowym Yorku, Chicago i innych amerykańskich miastach. <br> <br> Po ekranizacji powieści, Mario Puzo juz nigdy później nie osiągnął sukcesu na miarę swojego największego dzieła: przez kolejne lata znany był jako swoiste przedłużenie głównego bohatera, Dona Corleone i w tej roli proszony o wygłaszanie mądrości. Przypominało to odcinanie kuponów, trudno jednak oceniać przez ten pryzmat sama książkę: ta jest bowiem dziełem monumentalnym, czego dowodem był jej wielki wpływ na rodzącą sie w latach 70’, kulturę masową. Sam film ma status kultorwy, https://******.** za rolę Ojca Chrzestnego w którą wcielił się Marlon Brando. Warto też odnotować fakt, że film mocno nawiązuje do książki, co nie jest regułą przy ekranizacjach doskonałego materiału źródłowego, o czym mieliśmy okazję przekonać się pod koniec grudnia 2021, gdy światu został objawiony drugi sezon serialu Wiedźmin. To kolejny dowód na to, że luźny związek filmu lub serialu z książką bywa niebezpiecznym połączeniem, tym jednak z was, którzy przeczytają “Ojca Chrzestnego” z przyjemnością polecam ekranizację: będziecie zaskoczeni, jak reżyser Francis Ford Coppola z powodzeniem przeniósł dzieło Mario Puzo na duży ekran.

Mafia od zawsze budziła moje pejoratywne skojarzenia: pamiętam wczesne lata 90’, czas wielkich transformacji w Polsce, gdzie o Pruszkowie i Wołominie było głośno. Przedstawiciele obu tych struktur walczyli na ulicach Polskich miast, żaden człowiek wówczas w naszym kraju nie mógł się czuć bezpiecznie, a pościgi i strzelaniny zajmowały czołówki ramówek wiadomości. Z czasem jednak zainteresowałem się genezą mafii, powodami jej istnienia i struktur, które tworzą hermetyczny świat. Wielki w tym udział Mario Puzo i jego fantastycznej powieści “Ojciec Chrzestny”.<br> <br> Tytułem dygresji wspomnę o mężczyźnie, nazwiskiem Earl Weiss, lub bardziej po polsku: Henryk Wojciechowski. Zmiana personaliów nastąpiła już od wczesnych lat młodości, faktem jest jednak, że sam Al Capone, który występuje w książce Mario Puzo, czuł wobec polskiego gangstera szacunek, byli dla siebie wzajemnie śmiertelnymi wrogami, jeden polował na drugiego, zwycięsko z tej batalii wyszedł Capone. I taki właśnie jest świat przedstawiony w powieści: pełen ludzi z wielu stron świata, których połączył sen o wspaniałym życiu w Ameryce. Ciekawskich odsyłam do życiorysu Wojciechowskiego, wyobrażam sobie z łatwością, że mógł on być inspiracją dla Puzo w kreacji niektórych bohaterów, symbolizował bowiem wszystkie te cechy, które autor przypisuje członkom mafii: brutalny, zdecydowany, ale miał również swoje zasady za które gotów był umrzeć. <br> <br> Obraz mafii jaki przedstawia Mario Puzo inspirowany jest starą sycylijską szkołą, te odwołania do genezy powstania struktur mafijnych na wyspach słonecznej Italii są widoczne w toku opisywanej akcji, niejednokrotnie bohaterowie stają przed koniecznością ich obrony, a tam gdzie to możliwe: również ewolucji w zmieniającym się świecie. Widać to doskonale gdy Ojciec Chrzestny podejmuje mężczyznę, który proponuje mu posrednictwo w sprzedazy narkotyków, nowym interesie w którym stop zwrotu przekracza wszystkie inne zrodla mafii. Wybór dotyczy wartości, kompromis nie wchodzi w grę i tak przedstawiony obraz mafii zmienił w świadomości amerykanskiego spoleczenstwa pejoratywne skojarzenia dotyczące zorganizowanych grup przestępczych jakie działały w Nowym Yorku, Chicago i innych amerykańskich miastach. <br> <br> Po ekranizacji powieści, Mario Puzo juz nigdy później nie osiągnął sukcesu na miarę swojego największego dzieła: przez kolejne lata znany był jako swoiste przedłużenie głównego bohatera, Dona Corleone i w tej roli proszony o wygłaszanie mądrości. Przypominało to odcinanie kuponów, trudno jednak oceniać przez ten pryzmat sama książkę: ta jest bowiem dziełem monumentalnym, czego dowodem był jej wielki wpływ na rodzącą sie w latach 70’, kulturę masową. Sam film ma status kultorwy, https://******.** za rolę Ojca Chrzestnego w którą wcielił się Marlon Brando. Warto też odnotować fakt, że film mocno nawiązuje do książki, co nie jest regułą przy ekranizacjach doskonałego materiału źródłowego, o czym mieliśmy okazję przekonać się pod koniec grudnia 2021, gdy światu został objawiony drugi sezon serialu Wiedźmin. To kolejny dowód na to, że luźny związek filmu lub serialu z książką bywa niebezpiecznym połączeniem, tym jednak z was, którzy przeczytają “Ojca Chrzestnego” z przyjemnością polecam ekranizację: będziecie zaskoczeni, jak reżyser Francis Ford Coppola z powodzeniem przeniósł dzieło Mario Puzo na duży ekran.