Noc na bagnach Luizjany

Czytałam książkę "Noc na bagnach Luizjany" Nory Roberts, do późnych godzin nocnych i zwykle dałbym takiej książce 5 gwiazdek, ale powstrzymał mnie pewien powód. Nagłe zakończenie - Roberts jak zwykle maluje wspaniały obraz świata, który zamieszkują jej bohaterowie, czy to sam Nowy Orlean, stary dom, zarośnięte ogrody i zalewisko. Duchy zwiększają napięcie, co jest w porządku. Lecz autorka pozostawia ostatnią trzecią część książki trochę płaską w tym obszarze. Nie mniej jednak wcale nie skreśla jej jako jedną z moich ulubionych książek Nory.

Declan Fitzgerald porzucił swoją praktykę prawniczą w Bostonie i przeniósł się do Nowego Orleanu po zakupie rezydencji w zatoce, która domagała się renowacji. Widział ten dom, kiedy był na studiach i miał z nim trudny do wyjaśnienia związek. Kiedy jego najlepszy przyjaciel i współlokator ze studiów dał mu znać, że jest on ponownie wystawiony na sprzedaż, skorzystał z okazji, by kupić nieruchomość swojego serca i rzucić karierę, która nie dawała mu satysfakcji. Podczas pracy nad domem wpada mu w oko młoda kobieta i zaczyna go pociągać. Angelina (Lena) Simone i jej rodzina mieszkają w zatoce od pokoleń i mają przodków, którzy wiążą się z tą starą rezydencją.

Nie jestem zwykle fanem opowieści o duchach, ale ta była zdecydowanie inna, ponieważ zaczyna się od retrospekcji w zakresie osi czasu, która wyjaśnia tragiczne wydarzenie, które ukształtowały losy domu i jego mieszkańców w tamtym czasie. Podobała mi się podwójna linia czasu, jako że dzień dzisiejszy stanowi większą część opowieści, a historyczny wątek powraca, by zapewnić kontekst i kierunek. Styl pisania Roberts jest bardzo płynny, autorka ma niesamowitą umiejętność naginania narracji w swoich książkach, aby odzwierciedlić lokalizację i kulturę zamieszkujących je postaci. Nadaje każdej książce poczucie autentyczności. Nie mogę powiedzieć, że była to moja absolutna ulubiona z jej książek, ale połączenie horroru minionej tragedii i przerażającego nawiedzenia wraz z siłą głównego bohatera naprawdę przemówił do mnie. Byłam zadowolona z tej bardzo solidnej lektury i po raz kolejny przypomniałam sobie dlaczego kariera Nory Roberts nadal kwitnie. Ogólnie rzecz biorąc, naprawdę podobała mi się ta historia, jednak chciałam tylko trochę więcej od zakończenia! Dlatego daje 4/5 gwiazdek

Moja przyjaciółka wypożyczyła dla mnie ten egzemplarz i jestem jej dozgonnie za to wdzięczna. Jest to książka, którą zaczęłam kilka dni temu i postanowiłam napisać o niej recenzję ponieważ zrobiła na mnie kolosalne wrażenie! Jak zawsze Norze Roberts udaje się porwać czytelnika od pierwszej strony w "Nocach na bagnach Luizjany".... Jej styl pisania jest płynny i łatwy do odczytania. Akcja książki rozgrywa się zawsze w tym samym miejscu, w posiadłości Manet Hall w Luizjanie. Czytelnik przeskakuje jednak między teraźniejszością a przeszłością. Na początku znajdujemy się w roku 1899 i bierzemy udział w wydarzeniach w domu. Nie chcę się jednak w nie zagłębiać, żeby niczego nie zepsuć. Druga część rozgrywa się w teraźniejszości i obraca się wokół głównego bohatera Declana.

Historia Declana i Leny wykracza daleko poza idealnego faceta (sympatyczny, dobroduszny, dowcipny, umięśniony i rozmarzony, a do tego ma fortunę na koncie) i złamane serce dziewczyny, o której mówi, że nigdy jej nie pokocha (prosta dziewczyna, z żenującą matką, dobrze prosperującą firmą, dojrzała i wie, czego chce i jak chce). Chłopak przybywa, by wywrócić jej świat do góry nogami, ale nie tylko uwodząc ją i sprawiając, że się zakochuje, ale także dlatego, że budzi duchy przeszłości, przywracając do życia dom Manet Hall, w którym ukryte są tajemnice sprzed stu lat, które nie dadzą spokoju, dopóki prawda nie zostanie odkryta. Chciałabym, żeby było trochę bardziej upiornie, żeby było więcej czarnego charakteru.:)

Jest to historia poruszająca i okrutna już w pierwszym rozdziale, co bardziej wrażliwych czytelników może zniechęcić, ale warto iść dalej! W miarę rozwoju fabuły pojawiają się szczegóły, dlaczego przeszłość ma tak wiele wspólnego z bohaterami i ich teraźniejszością! Wszystko musi się wydarzyć, aby duchy Manet Hall odpoczęły, a przyszłość mogła się odrodzić. Autorka pisze szalenie sugestywnie i obrazowo, można sobie wszystko dokładnie wyobrazić i być w samym środku historii. Polecam ją każdemu czytelnikowi i daje jej mocne 4 gwiazdki!