Noc, która się nie kończy. Historia obozów koncentracyjnych

Nie trafiłeś tu z wyroku sądu i nie znasz daty końca swej kary. Nie
posiadasz żadnych praw. Głodujesz, jeśli oni tak zadecydują. Pracujesz, kiedy
ci każą. Umierasz na ich rozkaz.
Historia obozów
koncentracyjnych nie zaczyna się wraz z nastaniem ideologii nazistowskiej i nie
kończy się wyzwoleniem Auschwitz. Pierwszy obóz powstaje poza Europą, gdy Adolf
Hitler ma zaledwie siedem lat. Kolejne pojawiają się na sześciu kontynentach, w
niemal każdym kraju. Od ponad 100 lat nie nastał moment, w którym mapa
świata byłaby od nich całkowicie wolna. Dziś nadal działają. Trafiają do nich
ludzie pozbawieni prawa do sprawiedliwych procesów.
W trakcie wojny
czeczeńskiej przez rosyjskie obozy przewija się jedna czwarta mieszkańców
Czeczenii. W amerykańskim obozie w Guantnamo przetrzymuje się podejrzanych o
terroryzm bez udowodnienia im winy. W Korei Północnej w obozach ludzie się
rodzą, dorastają i umierają, nie zaznawszy życia poza ogrodzeniem z drutów
kolczastych.
Gdy świat dowiedział się o Auschwitz, wszyscy mówili
nigdy więcej!. Ile dziś jest warte to zapewnienie? Ofiary imperiów
kolonialnych, sowieckich łagrów, nazistowskich obozów śmierci, obozów
hiszpańskich, chorwackich, włoskich, amerykańskich, brytyjskich, chińskich,
koreańskich liczone są w milionach.
Nie chcemy pamiętać o tym,
że obozy koncentracyjne to nie tylko historia, lecz także nasza
teraźniejszość.