Niespokojny człowiek

W latach 80. XX wieku w rejonach Bałtyku, niedaleko szwedzkiego wybrzeża, miały miejsce zagadkowe zdarzenia związane z nieznanymi obiektami nawodnymi. Powieść kryminalna "Niespokojny człowiek" porusza te tajemnice w kontekście polityczno-szpiegowskim, osadzając akcję w czasach końcowej fazy zimnej wojny. Książka, autorstwa Henninga Mankella, to także przejmująca refleksja nad procesem starzenia się, ukazana przez postać, z którą czytelnik z trudem się rozstaje.

Narrator opisuje losy Kurta Wallandera, który w pewnym momencie swojego życia staje w obliczu nieuniknionego: "Cień się pogłębił. Kurt Wallander powoli znikał w mroku, by po kilku latach definitywnie pogrążyć się w pustym wszechświecie zwanym chorobą Alzheimera. I to już wszystko. Historia Kurta Wallandera nieodwołalnie dobiega końca. Zostało mu dziesięć lat życia, może dwanaście. Ale one należą wyłącznie do niego, do Lindy i Klary, nikogo więcej".

Wallander, osiągając 55 rok życia, osiedla się w okolicach Ystad i spełnia swoje pragnienie posiadania psa. Starzenie się oraz pojawiająca się samotność sprawiają, że często rozmyśla nad swoim życiem. Pewnego dnia otrzymuje nowinę od córki, że zostanie dziadkiem. Ojcem dziecka oraz przyszłym mężem Lindy okazuje się Hans, potomek Håkana von Enkego, niegdysiejszego kapitana szwedzkiej marynarki wojennej.

Na przyjęciu z okazji 75. urodzin Håkana, Wallander dowiaduje się o zdarzeniu z 1980 roku – nieznana łódź podwodna naruszyła wówczas szwedzkie wody terytorialne. Mimo prób, jednostki nie zdołano zidentyfikować. Dwa lata później, gdy sytuacja się powtórzyła, szwedzkie dowództwo decyduje się na atak, lecz von Enke otrzymuje niespodziewany rozkaz, by pozwolić intruzowi odpłynąć. Håkan przez resztę życia próbuje rozwikłać tajemnicę, do kogo należała łódź i jakie były jej zamiary. Gdy zbliża się do odkrycia prawdy, nagle znika.

Kurt Wallander rozpoczyna własne dochodzenie i stopniowo uświadamia sobie, że jest zaangażowany w poważną aferę szpiegowską...